دعاى عبرات؛ دعایی برای نجات یافتن از دست ستمگران و ظالمان
علامه حلی رحمه الله در کتاب “منهاج الصلاح” در شرح دعاى عبرات فرموده است: آن مروى است از جناب صادق، جعفر بن محمّد علیهما السلام و از براى این دعا از طرف سیّد سعید رضى الدین محمّد بن محمّد بن محمّد آوى دو حکایت معروف است و به خطّ بعضى از فضلا در حاشیه این موضع از منهاج.
آن حکایت را چنین نقل کرده: از مولى السعید فخر الدین محمّد پسر شیخ اجل جمال الدین (یعنى علاّمه) که او از والدش روایت نموده از جدّش شیخ فقیه سدیدالدین یوسف از سیّد رضى مذکور که:
او مدّت طویلى در نهایت سختى و تنگى در نزد امیرى از امراى سلطان جرماغون محبوس بود. پس در خواب خود خلف صالح منتظر صلوات اللّه علیه را دید. پس گریست و گفت: اى مولاى من! در خلاص شدن من از این گروه ظلمه شفاعت کن.
پس حضرت فرمود: دعاى عبرات را بخوان.
سیّد گفت: دعاى عبرات کدام است؟
فرمود: آن دعا در مصباح تو است.
سیّد گفت: اى مولاى من! دعا در مصباح من نیست.
فرمود: در مصباح نظر کن، دعا را در آن خواهى یافت.
پس از خواب بیدار شده، نماز صبح را کرد و مصباح را باز نمود. پس ورقه اى در میان اوراق آن یافت که آن دعا در آن نوشته بود. پس چهل مرتبه آن دعا را خواند. و آن امیر را دو زن بود یکى از آن دو عاقل و مدبّر و آن امیر بر او اعتقاد داشت. پس امیر در نوبه اش نزد او آمد. پس به امیر گفت: یک از اولاد امیرالمؤمنین علیه السلام را گرفتى؟
امیر گفت: چرا از این مطلب سؤ ال کردى؟
گفت: شخصى را در خواب دیدم و گویا از رخسار او نور آفتاب مى درخشید؛ پس حلق مرا میان دو انگشت خود گرفت. آنگاه فرمود که: مى بینم شوهر تو را که یکى از فرزندان مرا گرفت و در طعام و شراب بر او تنگ گرفته.
پس من به او گفتم: اى سیّد من! تو کیستى؟
فرمود: على بن ابیطالب! بگو اگر او را رها نکرد، هر آینه خراب خانه او را خواهم کرد.
پس این خواب منتشر شد و به سلطان رسید. پس گفت: مرا به این مطلب علمى نیست و از نواب خود جستجو کرد و گفت: کى در نزد شما محبوس است؟
گفتند: شیخ علوى که به گرفتن او امر کردى.
گفت: او را رها کنید و اسبى به او بدهید که بر آن سوار شود و راه را به او دلالت کنید. پس به خانه خود برود.
مطالب پیشنهادی دیگر:
دعای مناجات المعتصمین؛ نگاهی به اهمیت تمسک به خداوند
مُناجاتُ الْمُتَوَسّلین ؛ وسیله توسل و تقرب به خداوند
دعای مناجات الذاکرین، مناجاتی برای یادکنندگان خدا
دعای ابوحمزه ثمالی ، روایت گر مناجات معصوم در ظلمت اموی
دعای سمات با نوای حاج مهدی سماواتی
دعای کمیل با نوای حاج مهدی سماواتی
دعای فرج؛ بهترین دعا در آخرالزمان
زیارت حضرت فاطمه زهرا (س) با نوای محسن فرهمند آزاد
زیارت امام زمان (عج) بعد از نماز صبح با صدای استاد فرهمند
زیارت وارث
زیارت «امین‌الله» با صدای علی فانی
زیارت آل یاسین با صدای علی فانی
دعای سمات با نوای حاج مهدی سماواتی متن و ترجمه
دعای روز جمعه با نوای حاج مهدی سماواتی متن و ترجمه
برکات تلاوت آیه الکرسی از زبان معصومین علیهم السلام
سیّد اجلّ، على بن طاووس در آخر “مهج الدعوات” فرموده: و از این جمله است دعایى که مرا صدیق من و برادر و دوست من، محمّد بن محمّد قاضى آوى ضاعف اللّه جلّ جلاله سعادته و شرف خاتمته خبر داد. از براى او حدیث عجیبى و سبب غریبى نقل کرد و آن، این بود که:
براى او حادثه اى روى داد. پس این دعا را در اوراقى یافت که آن دعا را در آن در میان کتب خود نگذاشته بود. پس از آن نسخه نسخه برداشت. چون آن نسخه را برداشت، آن اصل که در میان کتب خود یافته بود، مفقود شد. آنگاه سیّد دعا را نقل کرد و پس از آن سند دیگر براى دعا ذکر نمود با اصل دعا و میان آن دو نسخه اختلاف بسیار است چنانچه میان نسخه سیّد و علاّمه نیز اختلاف بسیار است و ما تیمنا به ذکر نسخه اولى سیّد قناعت مى کنیم:
دعاى عبرات:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ وَ یَا کَاشِفَ الْکُرُبَاتِ أَنْتَ الَّذِی تَقْشَعُ سَحَابَ الْمِحَنِ وَ قَدْ أَمْسَتْ ثِقَالًا وَ تَجْلُو ضَبَابَ الْإِحَنِ وَ قَدْ سَحَبَتْ أَذْیَالًا وَ تَجْعَلُ زَرْعَهَا هَشِیماً وَ عِظَامَهَا رَمِیماً وَ تَرُدُّ الْمَغْلُوبَ غَالِباً وَ الْمَطْلُوبَ طَالِباً إِلَهِی فَکَمْ مِنْ عَبْدٍ نَادَاکَ إِنِّی مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ فَفَتَحْتَ لَهُ مِنْ نَصْرِکَ أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ وَ فَجَّرْتَ لَهُ مِنْ عَوْنِکَ عُیُوناً فَالْتَقَى مَاءُ فَرَجِهِ عَلى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ وَ حَمَلْتَهُ مِنْ کِفَایَتِکَ عَلى ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ یَا رَبِّ إِنِّی مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ یَا رَبِّ إِنِّی مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ یَا رَبِّ إِنِّی مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْتَحْ لِی مِنْ نَصْرِکَ أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ وَ فَجِّرْ لِی مِنْ عُیُونِکَ لِیَلْتَقِیَ مَاءُ فَرَجِی عَلى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ وَ احْمِلْنِی یَا رَبِّ مِنْ کِفَایَتِکَ عَلى ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ یَا مَنْ إِذَا وَلَجَ الْعَبْدُ فِی لَیْلٍ مِنْ حَیْرَتِهِ یَهِیمُ وَ لَمْ یَجِدْ صَرِیخاً یَصْرُخُهُ مِنْ وَلِیٍّ حَمِیمٍ وَجَدَ یَا رَبِّ مِنْ مَعُونَتِکَ صَرِیخاً مُغِیثاً وَ وَلِیّاً یَطْلُبُهُ حَثِیثاً یُنَجِّیهِ مِنْ ضِیقِ أَمْرِهِ وَ حَرَجِهِ وَ یُظْهِرُ لَهُ الْمُهِمَّ مِنْ أَعْلَامِ فَرَجِهِ اللَّهُمَّ فَیَا مَنْ قُدْرَتُهُ قَاهِرَةٌ وَ نَقِمَاتُهُ قَاصِمَةٌ لِکُلِّ جُبَارٍ دَامِغَةٌ لِکُلِّ کَفَوْرٍ خَتَّارٍ صَلِّ یَا رَبِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ- وَ انْظُرْ إِلَیَّ یَا رَبِّ نَظْرَةً مِنَ نَظَرَاتِکَ رَحِیمَةً تَجْلُ بِهَا عَنِّی ظُلْمَةً وَاقِفَةً مُقِیمَةً مِنْ عَاهَةٍ جَفَّتْ مِنْهَاالضُّرُوعُ وَ تَلِفَتْ مِنْهُ الزُّرُوعُ وَ اشْتَمَلَ بِهَا عَلَى الْقُلُوبِ الْیَأْسُ وَ جَرَتْ وَ سَکَنَتْ بِسَبَبِهَا الْأَنْفَاسُ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَسْأَلُکَ حِفْظاً حِفْظاً لِغَرَائِسَ غَرَسَتْهَا یَدُ الرَّحْمَنِ وَ شِرْبُهَا مِنْ مَاءِ الْحَیَوَانِ أَنْ تَکُونَ بِیَدِ الشَّیْطَانِ تُحَزُّ وَ بِفَأْسِهِ تُقْطَعُ وَ تُجَزُّ إِلَهِی مَنْ أَوْلَى مِنْکَ أَنْ یَکُونَ عَنْ حَرِیمِکَ دَافِعاً وَ مَنْ أَجْدَرُ مِنْکَ أَنْ یَکُونَ لَهُ عَنْ حِمَاکَ حَارِساً وَ مَانِعاً إِلَهِی إِنَّ الْأَمْرَ قَدْ هَالَ فَهَوِّنْهُ وَ خَشُنَ فَأَلِنْهُ فَإِنَّ الْقُلُوبَ کَاعَتْ فَطَمِّنْهَا وَ النُّفُوسَ ارْتَاعَتْ فَسَکِّنْهَا إِلَهِی تَدَارَکْ أَقْدَاماً زَلَّتْ وَ أَفْهَاماً فِی مَهَامِهِ الْحَیْرَةِ ضَلَّتْ أَجْحَفَ الضُّرُّ بِالْمَضْرُورِ فِی دَاعِیَةِ الْوَیْلِ وَ الثُّبُورِ فَهَلْ یَحْسُنُ مِنْ فَضْلِکَ أَنْ تَجْعَلَهُ فَرِیسَةَ الْبَلَاءِ وَ هُوَ لَکَ رَاجٍ أَمْ هَلْ یَجْمُلُ مِنْ عَدْلِکَ أَنْ یَخُوضَ لُجَّةَ النَّقِمَاتِ وَ هُوَ إِلَیْکَ لَاجٍ مَوْلَایَ لَئِنْ کُنْتُ لَا أَشُقُّ عَلَى نَفْسِی فِی التُّقَى وَ لَا أَبْلُغُ فِی حَمْلِ أَعْبَاءِ الطَّاعَةِ مَبْلَغَ الرِّضَا وَ لَا أَنْتَظِمُ فِی سِلْکِ قَوْمٍ رَفَضُوا الدُّنْیَا فَهُمْ خُمْصُ الْبُطُونِ مِنَ الطَّوَى عُمْشُ الْعُیُونِ مِنَ الْبُکَاءِ بَلْ أَتَیْتُکَ یَا رَبِّ بِضَعْفٍ مِنَ الْعَمَلِ وَ ظَهْرٍ ثَقِیلٍ بِالْخَطَاءِ وَ الزَّلَلِ- وَ نَفْسٍ لِلرَّاحَةِ مُعْتَادَةٍ وَ لِدَوَاعِی التَّسْوِیفِ مُنْقَادَةٍ أَ مَا یَکْفِیکَ یَا رَبِّ وَسِیلَةً إِلَیْکَ وَ ذَرِیعَةً لَدَیْکَ أَنَّنِی لِأَوْلِیَائِکَ مُوَالٍ وَ فِی مَحَبَّتِهِمْ مُغَالٍ أَ مَا یَکْفِینِی أَنْ أَرُوحَ فِیهِمْ مَظْلُوماً أَوْ أَغْدُوَ مَکْظُوماً وَ أَقْضِیَ بَعْدَ هُمُومٍ هُمُوماً وَ بَعْدَ وُجُومٍ وُجُوماً أَ مَا عِنْدَکَ یَا رَبِّ بِهَذِهِ حُرْمَةٌ لَا تَضِیعُ وَ ذِمَّةٌ بِأَدْنَاهَا یَقْتَنِعُ فَلِمَ تَمْنَعُنِی نَصْرَکَ یَا رَبِّ وَ هَا أَنَا ذَا غَرِیقٌ وَ تَدَعُنِی بِنَارِ عَدُوِّکَ حَرِیقٌ أَ تَجْعَلُ أَوْلِیَاءَکَ لِأَعْدَائِکَ طَرَائِدَ وَ لِمَکْرِهِمْ مَصَایِدَ وَ تُقَلِّدُهُمْ مِنْ خَسْفِهِمْ قَلَائِدَ وَ أَنْتَ مَالِکُ نُفُوسِهِمْ أَنْ لَوْ قَبَضْتَهَا جَمَدُوا وَ فِی قَبْضَتِکَ مَوَادُّ أَنْفَاسِهِمْ لَوْ قَطَعْتَهَا خَمَدُوا فَهَا یَمْنَعُکَ یَا رَبِّ أَنْ تَکُفَّ بَأْسَهُمْ وَ تَنْزِعَ عَنْهُمْ مِنْ حِفْظِکَ لِبَاسَهُمْ وَ تُعْرِیَهُمْ مِنْ سَلَامَةٍ بِهَا فِی أَرْضِکَ یَفْرَحُونَ وَ فِی مَیَدَانِ الْبَغْیِ عَلَى عِبَادِکَ یَمْرَحُونَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَدْرِکْنِی وَ لَمْ یُدْرِکْنِی الْغَرَقُ وَ تَدَارَکْنِی وَ لَمَّا غَیَّبَ شَمْسِی الشَّفَقُ إِلَهِی کَمْ مِنْ عَبْدٍ خَائِفٍ الْتَجَأَ عَلَى سُلْطَانٍ فَآبَ عَنْهُ مَحْفُوفاً بِأَمْنٍ وَ أَمَانٍ أَ فَأَقْصِدُ یَا رَبِّ أَعْظَمَ مِنْ سُلْطَانِکَ سُلْطَاناً أَمْ أَوْسَعَ مِنْ إِحْسَانِکَ إِحْسَاناً أَمْ أَکْثَرَ مِنِ اقْتِدَارِکَ اقْتِدَاراً أَمْ أَکْرَمَ مِنِ انْتِصَارِکَ انْتِصَاراً اللَّهُمَّ أَیْنَ أَیْنَ کِفَایَتُکَ الَّتِی هِیَ نُصْرَةُ الْمُسْتَغِیثِینَ مِنَ الْأَنَامِ وَ أَیْنَ أَیْنَ عِنَایَتُکَ الَّتِی هِیَ جُنَّةُ الْمُسْتَهْدَفِینَ لِجَوْرِ الْأَیَّامِ إِلَیَّ إِلَیَّ بِهَا یَا رَبِّ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ إِنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ مَوْلَایَ تَرَى تَحَیُّرِی فِی أَمْرِی وَ تَقَلُّبِی فِی ضُرِّی وَ انْطِوَایَ عَلَى حُرْقَةِ قَلْبِی وَ حَرَارَةِ صَدْرِی فَصَلِّ یَا رَبِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ جُدْ لِی یَا رَبِّ بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ فَرَجاً وَ مَخْرَجاً یَسِّرْ لِی یَا رَبِّ نَحْوَ الْبُشْرَى مَنْهَجاً وَ اجْعَلْ یَا رَبِّ مَنْ نَصَبَ لِی حِبَالًا لِیَصْرَعَنِی بِهَا صَرِیعاً فِیمَا مَکَرَ وَ مَنْ حَفَرَ لِی بِئْراً لِیُوقِعَنِی فِیهَا أَنْ یَقَعَ فِیمَا حَفَرَ وَ اصْرِفِ اللَّهُمَّ عَنِّی مِنْ شَرِّهِ وَ مَکْرِهِ وَ فَسَادِهِ وَ ضُرِّهِ مَا تَصْرِفُهُ عَمَّنْ قَادَ نَفْسَهُ لِدِینِ الدَّیَّانِ وَ مُنَادٍ یُنَادِی لِلْإِیمَانِ إِلَهِی عَبْدُکَ عَبْدُکَ أَجِبْ دَعْوَتَهُ وَ ضَعِیفُکَ ضَعِیفُکَ فَرِّجْ غَمَّهُ فَقَدِ انْقَطَعَ کُلُّ حَبْلٍ إِلَّا حَبْلُکَ وَ تَقَلَّصَ کُلُّ ظِلٍّ إِلَّا ظِلُّکَ- إِلَهِی دَعْوَتِی هَذِهِ إِنْ رَدَدْتَهَا أَیْنَ تُصَادِفُ مَوْضِعَ الْإِجَابَةِ وَ مَخِیلَتِی إِنْ کَذَّبْتَهَا أَیْنَ تلافی [تُلَاقِی] مَوْقِعَ الْإِخَافَةِ فَلَا تَرُدَّ دَاعِیَ بَابِکَ مَنْ لَا یَعْرِفُ غَیْرَهُ بَاباً وَ لَا تَمْنَعُ دُونَ جَنَابِکَ مَنْ لَا یَعْرِفُ سِوَاهُ جِنَاناً [جَنَاباً].
وَ تَسْجُدُ وَ تَقُولُ:
إِلَهِی إِنَّ وَجْهاً إِلَیْکَ بِرَغْبَتِهِ تَوَجَّهَ خَلِیقٌ بِأَنْ تُجِیبَهُ وَ إِنَّ جَبِیناً لَکَ بِابْتِهَالِهِ سَجَدَ حَقِیقٌ أَنْ یَبْلُغَ مَا قَصَدَ وَ إِنَّ خَدّاً لَدَیْکَ بِمَسْأَلَتِهِ تَعَفَّرَ جَدِیرٌ بِأَنْ یَفُوزَ بِمُرَادِهِ وَ یَظْفَرَ وَ هَا أَنَا ذَا یَا إِلَهِی قَدْ تَرَى تَعَفُّرَ خَدِّی وَ ابْتِهَالِی وَ اجْتِهَادِی فِی مَسْأَلَتِکِ وَ جَدِّی فَتَلَّقَ یَا رَبِّ رَغَبَاتِی بِرَأْفَتِکَ قَبُولًا وَ سَهِّلْ إِلَیَ طَلِبَاتِی بِعِزَّتِکَ وُصُولًا وَ ذَلِّلْ لِی قُطُوفَ ثَمَرَةِ إِجَابَتِکَ تَذْلِیلًا إِلَهِی لَا رُکْنَ أَشَدَّ مِنْکَ فَآوِیَ إِلى رُکْنٍ شَدِیدٍ وَ قَدْ أَوَیْتُ وَ عَوَّلْتُ فِی قَضَاءِ حَوَائِجِی عَلَیْکَ وَ لَا قَوْلٌ أَسَدُّ مِنْ دُعَائِکَ فَأَسْتَظْهِرَ بِقَوْلٍ سَدِیدٍ وَ قَدْ دَعَوْتُکَ کَمَا أَمَرْتَ فَاسْتَجِبْ لِی بِفَضْلِکَ کَمَا وَعَدْتَ فَهَلْ بَقِیَ یَا رَبِّ إِلَّا أَنْ تُجِیبَ وَ تَرْحَمَ مِنِّی الْبُکَاءَ وَ النَّحِیبَ یَا مَنْ لَا إِلَهَ سِوَاهُ یَا مَنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ رَبِّ انْصُرْنِی عَلَى الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ وَ افْتَحْ لِی وَ أَنْتَ خَیْرُ الْفاتِحِینَ وَ الْطُفْ بِی یَا رَبِّ وَ بِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین.
ترجمه:
خداوندا بدرستى که من سؤال مىکنم ترا اى رحمکننده اشکهاى چشم و اى برطرف کننده اندوهها توئى آنکه پراکنده مىکنى ابرهاى محنتها را و به تحقیق که گردیدهاند آنها گران و مىشکافى ابرهاى سیاه کینهها را و بتحقیق که پوشانیده است دامنهاى آسمان را و مىگردانى تو زراعت آن کینهها را گیاه خشک شده و استخوانهاى آن را پوسیده و برمىگردانى تو غلبه کرده شده بر او را غلبهکننده و طلب کرده شده را طلبکننده و خشم کردهشده بر او را خشمکننده و قدرت داشتهشده بر او را قدرت دارنده اى خداى من پس بسا از بندهاى که خوانده است ترا به آنکه من غلبه کرده شدهام پس انتقام کش پس گشودهاى تو براى او از یارى خود درهاى آسمان را به آبى بغایت ریزان و روان ساختهاى تو براى او از یارى کردن خود چشمهها پس رسید آب نجات و خلاصى او بر نهجى که بتحقیق مقدر شده بود و سوار کردى تو او را از جهت محافظت کردن تو او را بر کشتى صاحب تختهها و میخها اى پروردگار من بدرستى که من مغلوب دشمنان شدهام پس انتقام کش از ایشان اى پروردگار من بدرستى که مغلوب گشتهام پس بستان داد مرا اى پروردگار من بدرستى که من مغلوب شدم پس بکش انتقام مرا اى پروردگار من پس رحمت فرست بر محمّد و بر آل محمّد و بگشاى براى من
از یارى خود درهاى آسمان را به آبى بسیار ریزان و روان کن براى من از مدد خود چشمهها را تا آنکه برسد آب خلاصى من بر نهجى که تقدیر کرده شده است و سوار کن مرا اى پروردگار من از نگاهداشتن تو مرا بر کشتى نجات صاحب تختهها و میخها اى کسى که هر گاه داخل شود بنده تو در شبى که از حیرانى خود متحیّر و سرگردان باشد و نیابد براى خود فریادرسى را که برسد به فریاد او از دوستى نزدیک مىیابد آن بنده اى پروردگار من از اعانت تو فریادرس را و غوررسى را و دوستى را که طلب نماید آن بنده را شتابان و نجات دهد او را از تنگى امر او و از دلگیرى او و ظاهر سازد براى او مراد او را مراد او را از نشانههاى نجات او خداوندا پس اى کسى که قدرت و توانائى او قهرکننده است (و علامتهاى او ظاهر است) و عقوبتهاى او شکننده است پشت هر صاحب جبروتى را و هلاککننده است هر کافر محیلى را رحمت فرست اى پروردگار من بر محمّد و بر آل محمّد و نظر کن بسوى من اى پروردگار من نظرى از نظرهاى خود را در حالى که رحمکننده باشد آن نظر و برطرف کنى تو به سبب آن نظر از من تاریکى ثابت پاینده را که آن عبارت است از آفتى که خشک شده است از جهت آن پستانهاى حیوانات و تلف شده است از آن جهت زراعتها و شامل گشته است به سبب آن آفت بر دلها ناامیدى و روان شده است به سبب آن خونها خداوندا رحمت فرست بر محمّد و بر آل محمّد و طلب مىکنم از تو نگاهداشتنى و حفظ را براى درختانى که کاشته است آنها را دست قدرت خدا و آب داده است آنها از آب حیات از آنکه باشند آنها آنکه به دست شیطان قطع شوند و به تبر او بریده و از بیخ شکسته شوند اى خداى من کیست بهتر از تو اینکه باشد از حرام تو منعکننده و کیست سزاوارتر از تو به اینکه باشد از قورق تو پاسبان و منعکننده اى خداى من بدرستى که امر من بتحقیق که به هول انداخته است مرا «۶» پس آسان کن آن را و درشت و سخت است آن پس نرم گردان آن را و بدرستى که دلها ترسیدهاند پس تسلّى ده آنها را و نفسها
خوف و اضطراب نمودهاند پس ساکن گردان آنها را اى خداى من تلافى کن قدمهائى را که لغزیدهاند و عقلهائى را که در بیابانهاى حیرت گمراه شدند زیان رسانیده است ضرر و بلا به شخص ضرر رسیده شده و اجابت کرده است خواننده او را به عذاب و هلاکت پس آیا نیکوست از زیادتى احسان تو آنکه بگردانى آن مضرور را طعمه از براى بلا و حال آنکه او از تو امیدوار است یا آنکه آیا نیکوست از عدالت تو آنکه فرو رود او به دریاى بزرگ عقوبتها و حال آنکه او بسوى تو پناه آورنده است اى مولاى من هر آینه اگر چه هستم من که تعب قرار نمىدهم بر نفس خود در پرهیزکارى و نمىرسم من در بار کردن بارهاى فرمانبردارى را به مرتبه خشنودى تو و نیستم من داخل در میان جماعتى که ترک کردند دنیا را پس ایشان خشکیده شکمهایند از گرسنگى و ضعیف چشمانند از جهت گریه کردن بسیار بلکه هستم من که آمدم ترا اى پروردگار من در حالى که متلبّسم به سستى از کردار و به پشت گرانى به سبب گناهان و لغزشها و به نفسى که مر راحت را عادت کرده شده است و مر خوانندههاى پس افکندن عبادت را اطاعتکننده است پس آیا نیست کافى ترا اى پروردگار من از جهت وسیله بودن به سوى تو و دست آویز در نزد تو آنکه من براى دوستان تو دوستدارم و در دوستى ایشان از حدّ تجاوزکنندهام آیا نیست کافى مرا آنکه روز را به شب مىکنم در میان ایشان در حالى که ستم رسیدهام من و شب را به صباح مىآورم در حالى که خشم فرو بردهام من و مىگذرانم من بعد از اندوهها اندوههاى دیگر را و بعد از دلگیرى دلگیرى دیگر را آیا نیست نزد تو اى پروردگار من به سبب اینها احترامى که ضایع و بىاجر نباشد و حقّى که به پستتر از آن قناعت کرده مىشود پس چرا منع مىکنى تو از من یارى خود را اى پروردگار من و حال آنکه اینک من غرق شدهام و وامىگذارى مرا در آتش دشمن تو در حالى که سوخته شدهام من آیا مىگردانى تو دوستان خود را براى دشمنان خود دور گردانیدهشدگان و از براى حیله ایشان صید گردیدهشدگان و آیا مىاندازى بر گردن دوستان از هلاک کردن دشمنان آنها را طوقها و قلادهها را و حال آنکه توئى صاحب نفسهاى ایشان اگر مىستانى آنها را مىگرداند جماد بىشعور و در دست قدرت تو است اصلهاى نفسهاى ایشان اگر قطع کنى آنها را هلاک مىشوند ایشان و چه چیز منع مىکند ترا اى پروردگار من از آنکه باز دارى و منع کنى تو بدى ایشان را از من و بیرون آورى از ایشان از حفظ خود جامه ایشان را و از آنکه برهنه کنى تو ایشان را از سلامتى که به سبب آن در زمین تو خوشحالى مىکنند و در میدان ستم کردن بر بندگان تو نشاط و جولان مىکنند خداوندا رحمت فرست بر محمّد و بر آل محمّد و دریاب مرا و هنوز در نیافته باشد مرا غرق شدن و تلافى کن مرا و هنوز پنهان نکرده باشد آفتاب عمر مرا شفق مرگ اى خداى من بسا از ترسندهاى که پناه برده باشد بسوى پادشاهى پس برگشته است از نزد او در حالى که فرو گرفته شده است به امنیّت و امان از ترس آیا پس اراده مىتوانم نمود اى پروردگار من بزرگتر از پادشاهى تو پادشاهى یا فراختر از نیکوئى تو نیکوئى را یا بیشتر از توانائى تو توانائى را یا بخشندهتر
از انتقام کشیدن تو انتقام کشیدنى را خداوندا کجاست کجاست کارگذارى تو که آن یارى کردن فریادرس طلبان است از خلایق و کجاست کجاست توجه و شفقت تو که آن سپر نشانه گردیدهشدگان است براى ظلم روزگار، توجه نماى به سوى من توجه نماى به سوى من به سبب آن اى پروردگار من خلاص کن مرا از گروه ستمکاران بدرستى که رسیده است به من آزار و تعب و تو رحمکنندهترین رحمکنندگانى اى مولاى من مىبینى تو حیرت مرا در کار من و تغیّر و برگردیدن حال مرا در آزار و تعب من و مشتمل بودن مرا بر سوختگى دل من و بر گرمى سینه من پس رحمت فرست اى پروردگار من بر محمّد و بر آل محمّد و ببخش به من اى پروردگار من به حقّ آنچه تو سزاوار آنى گشادگى و بیرون آمدن از بلا را و آسان گردان براى من اى پروردگار من به جانب خیر و خوبى راهى را و بگردان اى پروردگار من کسى را که نصب کرده باشد دامى را براى من تا آنکه بیندازد مرا در آن دام افتاده «۲» در آنچه مکر کرده است آن را و کسى که کنده باشد براى من چاهى را تا آنکه بیندازد مرا در آن چاه بگردان تو او را واقع و افتاده در آنچه کنده است آن را و برگردان خداوندا از من از بدى آن شخص و از حیله او و از فساد او و از آزار او آنچه را که برمىگردانى تو آن را از کسى که کشیده است نفس خود را براى اطاعت کردن جزا دهنده و نداکننده که مىخواند مردمان را به ایمان اى خداى من این است بنده تو این است بنده تو برآور مطلب او را و این است بنده ضعیف تو و این است بنده ضعیف تو برطرف کن غم او را پس به تحقیق که بریده شده است از او هر وسیله مگر وسیله تو کوتاه شده است از او هر سایهاى مگر سایه مرحمت تو [خداى من تقاضاى مرا این که اگر آن را برگردانى کجا مصادف به اجابت خواهد رسید و خیال مرا اگر دروغ بدانى کجا جایگاه ترساندن را تلافى کند، پس باز نگردان درخواستکننده به در خود را کسى که درى دیگر را نمىشناسد و از کنار خود منع مکن کسى را که کنار دیگرى را نمی شناسد].
پس به سجده رود و بگوید:
اى خداى من بدرستى که روئى که بسوى تو به رغبت خود آورده است و رغبت دارنده سزاوار است به آنکه اجابت کنى تو او را و بدرستى پیشانىاى که از براى تو به زارى خود سجده کرده باشد لایق است آنکه برسد او به آنچه اراده نموده است و آنکه گونهاى که بسوى تو به سؤال خود به خاک مالیده باشد سزاوارست به آنکه برسد به مقصود خود و رستگار شود و اینکه من حاضرم اى خداى من به تحقیق که مىبینى خاک مالیدن گونه مرا و زارى کردن مرا و سعى مرا در سؤال کردن از تو و مبالغه مرا پس برسان اى پروردگار من سؤالهاى مرا به حقّ شفقت خود به درجه قبول و آسان گردان به سوى خواهشهاى من به حقّ عزّت خود رسیدن را و میسّر کن براى من چیدن میوه اجابت کردن خود را میسّر کردنى آسان اى خداى من نیست جانب قوى سختتر و قویتر از تو تا آنکه میل کنم به سوى جانب قوى بسیار محکم و به تحقیق که میل کردهام به سوى تو و اعتماد نمودهام در برآوردن حاجتهاى من بر تو و نیست گفتارى محکمتر و درستتر از خواندن تو تا آنکه طلب اعانت نمایم به گفتار محکم و درست و به تحقیق که خواندهام من ترا همچنان که فرمودهاى تو پس اجابت کن براى من به احسان خود همچنان که وعده نمودهاى تو پس آیا باقى مانده است چیزى اى پروردگار من مگر آنکه اجابت کنى براى من و رحم کنى از من گریه و ناله را اى کسى که نیست خدائى به غیر از او و اى کسى که اجابت مىکند بیچاره را هر گاه بخواند او را اى پروردگار من یارى ده مرا بر گروه ستمکاران و بگشاى براى من در بسته را و تو بهترین گشایندگانى و مهربانى کن به من اى پروردگار من و به همه مردان مؤمن و زنان مؤمنه به رحمت خود اى رحمکنندهترین رحمکنندگان.
