موسی شهبازی غیاثی مدیر دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهشهای مجلس در گفتگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس درباره راهکارهای حمایت از تولیدکنندگان لوازم خانگی ایران گفت: در اقتصاد ایران 4 ضعف اساسی وجود دارد که عملا مانع از حمایت هدفمند از تولیدکنندگان ایرانی شده است. ضعف اول مربوط به «فقدان استراتژی توسعه صنعتی» در کشور است.
*لزوم توجه به موانع محیط سیاستگذاری و ارتقای نقش توسعهای دولت
این کارشناس اقتصادی افزود: ضعف دوم این است که کشور در طول سالهای مختلف «فاقد یک الگو و جهت گیری توسعهای» برای تحقق اهداف اقتصادی بوده است. دولتی که فاقد الگوی مناسب حمایت از تولید به همراه ایفای نقش فعال توسعهای برای خودش باشد و فقط گذران عادی اقتصاد برایش اولویت داشته باشد نمیتواند تولید صنعتی جهش بدهد، بلکه دولت باید فعالانه وارد حوزه سیاستهای حمایتی و تعرفهای و مالیاتی در حوزه تولید داخل شود.
وی ادامه داد: مشکل دیگر این ناظر به «جذابیت بخش نامولد اقتصاد ایران» است به این معنا که بخش نامولد اقتصاد ایران همواره جذابیت ویژهای نسبت به بخش مولد داشته است و دولت نتواسته با سیاستگذاری مالیاتی، تعرفهای و مالی ورق را به نفع بخش مولد اقتصاد کشور برگرداند.
شهبازی غیاثی گفت: نهایتا نقطه ضعف آخر ما مربوط به «محیط ناامن و پرتلاطم کسب و کار و سرمایهگذاری در ایران» است. نامساعد بودن وضعیت محیط کسب و کار، وجود برخی انحصارها، مشکلات زیاد در مجوزدهی به واحدهای تولیدی، ریسک و نااطمینانی در بازار و چالشهایی از این دست منجر شده تا فضای حاکم بر تولید نامساعد بوده و اثربخشی حمایت از بنگاهها را بسیار کاهش دهد.
وی افزود: در یک محیط غیرقابل پیشبینی نمیتوانیم از یک بنگاه انتظار داشته باشیم که حتی در صورت حمایت هم به موفقیت دست یابد. البته باثبات کردن اقتصاد عمدتا وابسته به تصمیمات و جهتگیریهای داخلی است و نه معطل گذشتن اصلاحات اقتصادی به موضوعات سیاست خارجی. به نظر بنده اگر این چند نقطه ضعف اساسی اقتصاد ایران برطرف نشود، ما همچنان نمیتوانیم تضمین قطعی بدهیم که حتی در صورت حمایت هم صنایع هدف ایران پیشرفت خواهند کرد.
*حمایت هدفمند، مشروط و زماندار باعث ارتقای کیفیت تولید داخل میشود
*حمایت مشروط مانع از تکرار تجربه تلخ خودروسازها در لوازم خانگی میشود
شهبازی غیاثی تاکید کرد: پس راهبردی اصلی برای کسب موفقیت از حمایت از صنایع لوازم خانگی این است که ما یک چارچوب و قاعدهای را تعریف کنیم. در قالب این چارچوب حمایت مشروط بدین صورت تعریف شود که مثلا در 3 یا 5 سال آینده تولیدکنندگان لوازم خانگی استانداردهای خود را به سطح مشخصی برسانند.
*نباید بازار داخلی به صورت انفعالی در اختیار تولیدکنندگان داخلی قرار گیرد
شهبازی غیاثی گفت: پس حمایت مشروط ما باید بدین صورت باشد که اگر صنایع لوازم خانگی ایرانی نتوانند کیفیت خود مثلا بعد از یک سال به حد قابل قبولی برسانند آنگاه واردات خودرو با یک سطحی از تعرفه شروع خواهد شد و هر سال نیز تعرفه واردات مثلا 20 درصد کاهش مییابد. قرار نیست ممنوعیت واردات تا ابد باشد بلکه باید زماندار تعریف شود. اگر زماندار نباشد شما خودتان را جای بخش خصوصی بذارید آیا حاضر به افزایش کیفیت هستید؟ وقتی بازار برای شما انحصاری شده است معلوم است که در صورت عدم اجرای سیاستهای مکمل تجربه خودروسازها تکرار میشود.
کارشناس مرکز پژوهشهای مجلس گفت: چون ما از طرفی واردات لوازم خانگی خارجی را ممنوع کردیم و از طرفی قانون مبارزه با قاچاق را نیز اصلاح کردیم که بعد از تایید نهایی در صورت اجرا به شدت هزینه قاچاق کالا را بالا میبرد. پس از هر طرفی نگاه کنید شرایط به گونهای شده است که به خودی خود تولیدکنندگان داخلی انگیزهای برای ارتقای کیفیت و بازدهی و رقابتپذیر شدن صنعت لوازم خانگی ندارند. در نتیجه در کنار این ممنوعیت باید یکسری مصوبههای تکمیلی نیز ایجاد شود.
*اعطای رانت مولد به تولیدکنندگان چه زمانی باعث جلب رضایت مشتری میشود؟
کارشناس مرکز پژوهشهای مجلس در پایان تاکید کرد: یعنی دولت ابتدا باید مشخص کند ارتقای چه صنایعی برایش اهمیت دارد سپس به آن صنایع رانت مولد دهد. اعطای رانت مولد به صنایع لوازم خانگی نیز تا زمانی که هدفمند، مشروط و زماندار نشود، کارآمد نخواهد بود و به تکرار تجربه تلخ خودروسازها منجر میشود.
انتهای پیام/ب