4 سال قبل مأموران کلانتری ۱۷۴ عبدالعظیم از یک نزاع جمعی باخبر شده و برای بررسی موضوع به محل حادثه رفتند. نخستین بررسی‌ها نشان می‌داد درگیری میان سه جوان رخ داده و در جریان آن پسر ۲۷ ساله‌ای با ضربه چاقوی یک مجرم سابقه دار مجروح و به بیمارستان منتقل شده که ساعاتی بعد به علت شدت خونریزی فوت کرده است.

یکی از مغازه داران نزدیک محل درگیری به مأموران گفت: روز حادثه متهم که از افراد شرور منطقه است با فرد دیگری به‌ نام خسرو درگیر شد مقتول قصد داشت تا آنها را از هم جدا کند که چاقو خورد و زخمی شد.

یکی دیگر از شاهدان ماجرا نیز گفت: در حال عبور از خیابان بودم که متوجه درگیری بین دو نفر شدم. آنها به خاطر نگاه چپ با هم درگیر شدند اما وقتی نفر سوم وارد ماجرا شد ناگهان این جنایت رخ داد.

دو روز پس از حادثه، متهم 23 ساله که پیش از آن نیز 5 سابقه کیفری در پرونده‌اش داشت، بازداشت شد و به قتل اعتراف کرد. پرونده پس از تکمیل به شعبه 11دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در ابتدای جلسه دادگاه اولیای دم درخواست قصاص کردند و مادر مقتول به قضات گفت: پسرم بی‌گناه کشته شد و من از خون او گذشت نمی‌کنم. آن‌طور که مطلع شدم پسرم قصد میانجیگری داشته که چاقو خورده است.

بعد از آن متهم به جایگاه رفت و گفت: من اصلاً مقتول را نمی‌شناختم. آن شب خسرو به من چپ چپ نگاه کرد و ما باهم درگیر شدیم. همان موقع دوستش از ماشین پیاده شد که من برای دفاع از خودم چند ضربه چاقو به او زدم. باور کنید قصدم کشتن او نبود؛ سپس شاهدان جنایت هم در مورد حادثه اظهارات‌شان را مطرح کردند.

با پایان جلسه قضات براساس مدرک‌های موجود در پرونده، متهم را به قصاص و پرداخت دیه به خاطر جراحت‌های غیرمنتهی به فوت محکوم کردند.