به گزارش کارگر آنلاین، مدتی است با آمدن کرونا ویروس در کشورمان، عده‌ای با آگاهی یا نا آگاهی و با اغراض مختلف، هجمه‌ای به دین و گرایشات معنوی انسان‌ها می‌کنند؛ ازجمله چرا دین جلوی آمدن این ویروس به کشورمان را نگرفت؟ یا چرا بعضی از مکان‌های مذهبی و مقدس آلوده به ویروس می‌شوند و ضد ویروس نیستند؟ و از این سوالات عجیب و غریب که برخی‌ها در رسانه‌های جمعی با نیت‌های خاصی آن را مطرح می‌کنند!

در حالی که این مسئله اصلا چیز عجیبی نیست که مکان‌های مذهبی هم مانند سایر مکان‌ها ممکن است به ویروس آلوده شوند! طبیعتا ویروس هم مانند هر موجود دیگری اثری دارد. آیا ویروس در خانه خدا یا کنار حرم اهل بیت (ع) اثر خودش را از دست می‌دهد؟ یا مثلا اگر کسی کنار ضریح مقدس، سَم بخورد، مسموم نمی‌شود و نمی‌میرد؟ در حالی‌که خود صاحب ضریح با سَم به شهادت رسیده است!

علاوه بر این، خود پیامبر و امامان (ع) هم در عصر خودشان، هنگام بیماری برای درمان به طبیب مراجعه می‌کردند. البته شکی نیست که شفای بیماری به دست خداوند صورت می‌گیرد و تا او نخواهد این شفا که توسط دارو و طبیب انجام می‌شود اثری نخواهد داشت. از این رو دعا و نیایش به درگاه خداوند و شخصیت‌های بزرگ دینی در بدست آوردن دارو و اثربخشی آن در بدن انسان می‌تواند این فرایند را به خوبی تسریع و تسهیل کند.

قطعا در فرایند ازدواج و انتخاب همسر نیز صرف دعا و نیایش بدون اقدام و تلاش لازم در پیدا کردن مورد مناسب یا بدون مهیا کردن شرایط و مقدمات ازدواج، مانند دخیل بستن یک بیمار به حرم است بی آنکه برای درمان بیماری‌اش تلاش کافی را کرده باشد. حال آنکه خود صاحب حرم هنگام بیماری به طبیب مراجعه می‌کرد، ولی شفا را از خداوند متعال می‌خواست.