در قرن ۱۶ میلادی، پرتغالی ها این دانه را با خود به هند و برخی کشورهای آفریقایی بردند.

امروزه کشورهای هند، تانزانیا، موزامبیک، نیجریه و برزیل تولید کننده های بزرگ کاشو هستند.

در برخی کشورها مانند برزیل و نیجریه از این دانه، کره ی نرم خوش مزه ای درست می کنند که بسیار مطبوع است. این کره از چرخ کردن و فشرده شدن آن حاصل شود.

بادام هندی، نوعی مغز دانه است که حاوی مس فراوان است و پوسته آن سم التهاب آور دارد و تماس آن با پوست باعث ناراحتی پوستی مانند سوزش و خارش می شود. به همین دلیل بادام هندی بدون پوست و خشک شده به بازار عرضه می شود.

1) بادام هندی کلسترول ندارد.

2) برای حفظ سلامت لثه و دندان مفید است.

3) بادام هندی انرژی زاست.

4) حاوی چربی اشباع شده است که برای سلامت قلبی عروقی مفید است.

5) میزان بالای تری گلیسیرید را که با افزایش خطر بیماری قلبی ارتباط دارد، کاهش می دهد.

6) غنی از آنتی اکسیدان است که در از بین بردن رادیکال های آزاد موثر است.

7) منیزیم بادام هندی در ترکیب با کلسیم ماهیچه ها و استخوان های سالم بدن را محافظت می کند.

8) در ایجاد خواب منظم در زنان یائسه موثر است.

9) دارای انرژی و فیبر غذایی بالایی است. در صورت مصرف متعادل برای حفظ وزن مفید است.

10) سرشار از مس است و برای تولید انرژی و انعطاف پذیری بیشتر رگ های خونی، استخوان ها و مفصل ها ضروری است.

11) مصرف این گیاه به بدن کمک می کند تا جذب آهن به شکل بهتری صورت گیرد و باعث رشد استخوان و بافت پیوندی و تولید ملانین (رنگ دانه پوست و مو) می شود. از آنجا که در دمای اتاق سریع فاسد می شود، بهتر است آن را در یخچال نگه داری کنید.