به گزارش کارگرآنلاین حجت‌الاسلام والمسلمین احمد محمدیان، مسئول مرکز مطالعات طب اسلامی دانشگاه علوم اسلامی رضوی با اشاره به ویژگی‌های پزشک مسلمان، گفت: پزشک باید با توجه دادن بیمار به قدرت الهی و دعوت به توکل و صبر، نور امید را در دل او روشن نگاه دارد و از رخنه نا امیدی در او که بهبود را به تاخیر می‌اندازد و گناهی بزرگ است جلوگیری کند.
وی با اشاره به ویژگی‌های پزشک مسلمان، گفت: یک پزشک باید فردی پاکدامن باشد تا بیمارانی که اسرار و بیماری‌های پنهان و آشکارخود را با او در میان می‌گذارند با اطمینان نسبت به پاکدامنی او با آسودگی خاطر آنچه از علایم مشهود یا غیر مشهود بیماری خود می‌دانند با او در میان گذارند.
حجت‌الاسلام محمدیان افزود: وظیفه هر پزشک مسلمان است تا با پاکدامنی فقط برای نجات جان بیمار و سلامت روح و روان او بکوشد و در این مسیر از هیچ اقدامی فروگذار نباشد که پاکدامنی مهم‌ترین ویژگی هر فرد به ویژه پزشک مسلمان است.
وی با اشاره به ضرورت القای امید به بیمار، گفت: باید پزشک با توجه دادن بیمار به قدرت الهی و دعوت به توکل و صبر، نور امید را در دل بیمار روشن کند و نگذارد نا امیدی در او رخنه کند که این نه تنها بهبود را به تاخیر می‌اندازد بلکه گناهی بزرگ است.
حجت‌الاسلام محمدیان ادامه داد: امید به زندگی نه تنها در بیماران بلکه در همه انسان‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است و عیادت کنندگان و پزشک نباید با ذکر موارد مشابهی که منجر به مرگ شده و یا بهبودی در فرآیند درمان برای آنها حاصل نشده است بذر نا امیدی در دل بیمار بیافکنند چنانکه حضرت امیرالمومنین(ع) نیز در اهمیت امیدواری فرموده‌اند: قَتَلَ القُنُوطُ صَاحِبَهُ: ناامیدی، صاحب خود را می‌کشد.
وی با اشاره به اینکه درمان نشدن و شفا نیافتن با حرام از اصول طبی اسلامی است، تصریح کرد: در احادیث پزشکی درمان و شفا به صورت جداگانه مطرح شده است به طوری که شفا هرگز در حرام قرار نمی‌گیرد و اگر هم درمان موقتی از حرام حاصل شود شفا که بهبودی بدون عوارض و قطعی است به دست نمی‌آید.
محمدیان گفت: در نتیجه شفا نه تنها بیماری از بین می‌رود بلکه اثرات و عوارض آن بیماری و عوارض دیگر بیماری‌ها نیز از بین می‌رود در حالی‌که درمان با حرام هرگز به شفا نمی‌رسد و مشکل‌های دیگر نیز بر اثر آن درمان با حرام بر بیمار عارض می‌شود.
وی با اشاره به دیگر ویژگی پزشک مسلمان گفت: اهتمام به تشخیص بیماری از دیگر ویژگی‌هایی است که پیامبر(ص) نیز در این مورد می‌فرماید: تا زمانی که نمی‌دانی بیماری فرد چیست نسبت به درمان مبادرت نکن و درمان را آغاز نکن در حالی‌که بارها مشاهده می‌کنیم در نخستین مراجعه به پزشک، بدون تشخیص‌های لازم، اقلام متعدد دارویی را تجویز و بیماران نیز از این امر خشنود می‌شوند و این را نتیجه علم و آگاهی پزشک تلقی می‌کنند.
محمدیان گفت: در صورتی که پزشک در زمینه بیماری خاصی تخصصص ندارد باید با ابراز این امر بیمار را رهنمود کند تا به پزشک متخصص مراجعه کند در غیر این صورت مبادرت به درمان بدون داشتن تخصص در آن مورد پزشک را در ایجاد عوارض و یا عدم بهبود بیمار ضامن می‌کند.