به گزارش کارگرآنلاین غلامرضا نورمحمدی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه امروزه تغذیه و غذا علاوه بر نیاز ضروری انسان، ابعاد سیاسی و اقتصادی نیز پیدا کرده است؛ اظهار کرد: امروزه به عنوان یک ابزار جابهجایی قدرت نیز مطرح شده است؛ لذا وقتی به غذا نگاه میکنیم نباید نگاه ما تنها یک نگاه ساده باشد بلکه باید ابعاد سیاسی، اجتماعی، اخلاقی، فکری و حقوقی غذا نیز در نظر گرفته شود.
وی با بیان اینکه امروزه غذا دیگر محدود به یک جغرافیا نیست گفت: وضعیت ارتباطات امروزی به گونهای که اگر غذایی در یک زمان تنها در یک منطقه تولید و در همان جا مصرف میشد امروز دیگر این گونه نیست، صنایع نیز یکی از اهداف اقتصادی خود را توجه به گستره مصرفکنندگان مختلف و تنوع این غذا معطوف کرده است.
نورمحمدی بیان کرد: ابعاد سیاسی و اجتماعی و نگاه اقتصادی به غذا موجب شده است که امروز دستاندرکاران نظام سلامت روز به روز به دنبال امنیت غذایی باشند به همین دلیل تجمیع صنعت و سلامت در غذا از اهمیت ویژهای برخوردار میشود.
مدیر گروه پزشکی و تغدیه مؤسسه موضوع شناسی احکام فقهی عنوان کرد: بخش عمدهای از کتابهای فقهی و مباحث فقهی در رابطه با اطعمه و اشربه است، با تعیین معیارهایی که در فقه وجود دارد سلامت هم غذایی و بر روی سلامت جسمی، روحی، اجتماعی و معنوی نیز تأثیر دارد تعیین میشود.
وی ادامه داد: احکام فقهی که در حوزه تغذیه مطرح میشود بیشتر جنبه سلامت را مد نظر دارند تا ابعاد سیاسی و اقتصادی آن به این دلیل غذاها اثر وضعی بر روی جسم، روح و روان فرد باقی میگذارند.
نورمحمدی تأکید کرد: در موضوع سلامت احکام فقهی میتوانند شاخص و معیارهای سلامت باشند که صنعت نیز میتواند از این معیارها برای سلامت بخشی به مواد غذایی تولیدی استفاده کنند.
وی یادآور شد: بهترین معیار در دین اسلام برای سلامت غذایی تعریف شده است که امید میرود با تعیین کارگروههای تخصصی معیارهای سلامت را در این راستا مد نظر قرار دهند.