به گزارش کارگرآنلاین در سال گذشته در مورد بیماری دیابت که از بیماری های خاموش قرن لقب گرفته، مطالبی را بر شمردیم. آخرین پژوهش های علمی انجام پذیرفته در مورد دیابت را نیز با شما در میان گذاشتیم و به مناسب ترین رژیم های غذایی برای کنترل آن اشاراتی کردیم.

در صورت تمایل می توانید در مورد بیماری دیابت نوع دوم بیشتر نیز بدانید. آنچه در این نوشته برای شما برشمرده خواهد شد ۱۰ نمونه از بهترین خوراکی های گیاهی و مکمل های دارویی هستند که بر اساس پژوهش های اخیر دانشمندان در میان بهترین گزینه های خوراکی برای مبتلایان به دیابت قرار داده شده اند.

تضمین شده که این ده خوراکی می تواند در پایین نگه داشتن قند خون موثر و در تنظیم سطح انسولین موثر باشند. همچنین با کاهش فشار خون و سطح کلسترول مضر بدن می توانند مزایای دیگری از جمله کاهش عوارض قلبی را برای تان به همراه داشته باشند. این موارد را با هم مرور می کنیم:

گیمنما
1

هر زمانی که می خواهید دارویی در ارتباط با کاهش قند خون خود مصرف کنید، باید حتما این کار را تحت نظر پزشک انجام دهید چرا که پزشک متخصص با اندازه گیری سطح قند خون تان، دوز مناسبی از آن دارو را به شما تجویز خواهد کرد. اگر بعد از گذشت یک یا دو ماه نتیجه ای حاصل نشد بهتر است پول خود را با خرید داروی گیاهی یا مکمل مورد نظر هدر ندهید.

دوز رایج: ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلی گرم و دو بار در روزمصرف اصلی: کاهش قند خون 

گیمنما، گیاهی هندی و به معنای «از بین برنده قند» است. توانایی شکستن و کاهش میزان قند خون را دارد و یکی از قوی ترین گیاهانی است که برای کنترل قند خون مورد استفاده قرار می گیرد. این امکان وجود دارد که با افزایش فعالیت آنزیم ها، به سلول ها برای استفاده از گلوکز کمک می کند و یا باعث تحریک ساخته شدن انسولین شود. از آنجایی که هنوز پژوهش های کافی در این زمینه به انجام نرسیده به همین دلیل نیز از اثرات جانبی احتمالی آن اطلاعات چندانی در دست نیست.

خیار چنبر تلخ
2
دوز رایج: ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم (معادل ۳ تا ۶ قاشق غذاخوری) از آب آن و به صورت روزانه

به نظر می رسد که خیار چنبر تلخ، به سلول ها در مصرف موثر گلوکز کمک می کند و از جذب قند توسط روده جلوگیری به عمل می آورد. زمانی که پژوهشگران فیلیپینی، به مدت سه ماه، خیار چنبر تلخ را به صورت کپسول در آوردند و آن را به بیماران خود دادند، در مقایسه با افرادی که داروهای مشابهی مصرف می کردند، به طور ثابت قند خون پایین تری داشتند. یکی از اثرات جانبی مصرف آن می تواند مشکلات گوارشی باشد.

منیزیم
3
دوز رایج: ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلی گرم و یک بار در روز

در میان افراد مبتلا به دیابت، کمبود منیزیم دیده می شود که این امر خود سبب افزایش قند خون و به هم خوردن تعادل انسولین خواهد شد. برخی از مطالعات پیشنهاد می کند که مصرف منیزیم می تواند در عملکرد هورمون انسولین موثر باشد حال آنکه برخی دیگر از مطالعات آن را بی اثر می داند. پزشک حتما و پیش از تجویز چنین مکملی، سطح منیزیم در بدن شما را اندازه گیری می کند.

میوه کاکتوس (Prickly pear cactus)
4
دوز رایج: اگر آن را به عنوان میوه مصرف می کنید، نصف فنجان از میوه پخته شده را روزانه مصرف کنید. در غیر این صورت، دستورالعمل روی مکمل گیاهی را مطالعه و طبق آن عمل کنید.

برخی از مطالعات که تعداد آنها زیاد نیستند تاثیر میوه این گیاه در کاهش میزان قند خون را نشان داده اند. احتمال دارد که در برخی میوه فروشی ها بتوانید میوه آن را خریداری کنید اما به سراغ آب یا پودر آن در مغازه ها نروید. پژوهش ها نشان داده اند که خود میوه به دلیل ترکیباتی که بسیار شبیه انسولین عمل می کند می تواند در کاهش قند خون موثر باشد.

اسید گاما لینولنیک
5
دوز رایج: روزانه ۲۷۰ تا ۵۴۰ میلی گرم

اسید گاما لینولنیک، که به «جی اِل اِی» نیز معروف است، در روغن گل پامچال یافت می شود. مطالعات انجام شده نشان داده که این ماده می تواند از دردهای اعصاب مرتبط با دیابت نقش داشته باشد.

کروم
6
دوز رایج: روزانه ۲۰۰ میلی گرم

تصور می شود مواد معدنی در فعالیت انسولین نقش دارند. همچنین در عملکرد بهتر کربوهیدرات، چربی، پروتئین و سوخت و ساز بدن نیز موثر هستند. برخی از مطالعات انجام پذیرفته نقش آن در تعادل میزان قند خون را نیز موثر می داند اما این موضوع تنها در مورد افرادی صادق است که با کمبود کروم مواجه هستند.

بیل‌بری
7

مصرف اصلی: محافظت از چشم ها و اعصاب

دوز رایج: عصاره استاندارد آن، ۸۰ تا ۱۲۰ میلی گرم و دو بار در روز

هم در میوه و هم در برگ های بیل بری، مقادیر قابل توجهی آنتی اکسیدان وجود دارد. این آنتی اکسیدان ها anthocyanidins نامیده می شوند و به نظر می رسد که از آسیب رگ های خونی جلوگیری به عمل می آورند که این امر مانع از آسیب به اعصاب چشم و خصوصا شبکیه می شود. پژوهش های انجام شده بر روی حیوانات نشان داده که بیل بری می تواند در کاهش میزان قند خون نیز نقش داشته باشد.

اسید آلفا لیپوئیک
8

دوز رایج: روزانه ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلی گرم

اسید آلفا لیپوئیک، به اختصار «اِی اِل اِی» نیز خوانده می شود. این ماده ویتامین مانند، بسیاری از رادیکال های آزاد را خنثی می کند. رادیکال های آزاد که باعث افزایش قند خون می شوند، می توانند به عصب ها و سایر ارگان های بدن آسیب برسانند.

«اِی اِل اِی» می تواند به سلول ها در دریافت قند خون کمک کند. در پژوهشی که توسط گروهی از دانشمندان آلمانی انجام پذیرفت، به ۴۰ بزرگسال، مکمل های «اِی اِل اِی» و یا داروهای مشابهی دادند. پس از پایان ۴ هفته، افرادی که مکمل های «اِی اِل اِی» را مصرف کرده بودند تا ۲۷ درصد در وضعیت تعادل انسولین خون شان بهبود حاصل شده بود. این در حالی بود که افرادی که از نمونه های مشابه استفاده کرده بودند هیچ نوع تغییر مثبتی در وضعیت قند خون شان مشاهده نشده بود.

سایر مطالعات انجام پذیرفته شده، نقش آن در کاهش دردهای عصبی، بی حسی و سوزش را را نشان داده بودند.

شنبلیله
9

دوز رایج: ۵ تا ۳۰ میلی گرم با هر وعده غذا یا ۱۵ تا ۹۰ میلی گرم با یک وعده غذایی و به صورت روزانه

این دانه های گیاهی عمدتا در غذاهای هندی مورد استفاده قرار می گیرند و می توانند در کاهش قند خون موثر باشند. مطالعات انجام شده بر روی انسان ها و حیوانات نشان داده که شنبلیله در میزان انسولین نیز تعادل به وجود می آورد و در کاهش میزان کلسترول مضر نیز موثر است. دلیل این امر می تواند مقادیر فراوان فیبر موجود در این دانه ها باشد.

به علاوه با دارا بودن «آمینو اسید» می تواند در آزاد کردن انسولین نقش داشته باشد. در گسترده ترین مطالعه انجام پذیرفته بر روی ۶۰ نفر، به هر کدام روزانه ۲۵ میلی گرم شنبلیله داده می شد و پیشرفت فراوانی در کنترل سطح قند خون آنها مشاده گردید.

جینسنگ
10
دوز رایج: ۱ تا ۳ گرم در روز و به صورت کپسول یا قرص و یا ۱ تا ۳ میلی لیتر از تنتور و سه بار در روز

این ماده برای افزایش سیستم ایمنی بدن و مبارزه با انواع بیماری ها، شناخته می شود. پژوهش های انجام شده بر جنسینگ که به عنوان یک گیاه چینی شناخته می شود، نقش آن در درمان دیابت نرا نشان می دهد. مطالعات ثابت کرده که جنسینگ می تواند در جذب کربوهیدرات نقش داشته باشد، به افزایش توانایی سلول ها برای جذب گلوکز پرداخته و ترشح انسولین در غده پانکراس را نیز افزایش دهد.

گروهی از دانشمندان دانشگاه تورنتو بارها و بارها بر نقش این ماده در کاهش ۱۵ تا ۲۵ درصدی قند خون در مقایسه با مواد مشابه اشاره کرده اند.