به گزارش کارگرآنلاین ماش از منظر طب سنتی در گروه حبوبات و غلات قرار می‌گیرد و از نظر مزاجی نیز سرد و خشک محسوب می‌شود. مُصلح‌های ماش شامل این موارد می‌شوند: زیره، میخک، آب انار ترش، سماق، روغن بادام، تخم کافشه، زنجبیل، دارچین، فلفل، مصطکی و خردل. بهترین ماش از نظر طب سنتی، ماشی است که پوست آن سبز تیره باشد.
به یاد داشته باشید که ماش زرد، دیرتر از همه می‌پزد. ماش نسبت به عدس لطیف‌تر و نفخ آن هم از باقلا کمتر است. ماش از خصلت‌های مهمی برخوردار است: کثیرالغذا و مولد خلط صالح. با این‌حال، ماش به‌طور کلی دیرهضم به شمار می‌رود، خصوصا زمانی که پوست آن کاملا گرفته شده باشد.
مصرف ماش در فصل بهار و تابستان، در سرزمین‌های گرم و برای افراد گرم‌مزاج و تب‌های گرم، مفید است. درواقع، مصرف ماش در این شرایط باعث تسکین حرارت، صفرا و خون می‌شود. ماش پوست‌کنده برای رفع یبوست و نوع با پوست آن برای درمان اسهال مفید به حساب می‌آید.
برای رفع یبوست، بهتر است ماش پوست‌کنده را با روغن بادام شیرین بپزید و سپس مجددا روی آن آب بریزید و دوباره پختن را تکرار کنید. ماش پوست‌کنده جهت بهبودی نزله، سرفه و ورم لوزه نیز مفید است.