لاک ناخن دارای چه مواد سمی است؟

•     نیتروسلولوز
•     بوتیل یا اتیل استات
•     پارابن
•     کافور
•     دیبوتیل فتالات (DBP)
•     فرمالدیید (یا مشتقات)
•     تولوئن
•     ا TPHP

مواد اولیه لاک ناخن

مواد شیمیایی سمی موجود در لاک ناخن:

اگرچه برخی از مواد اولیه به تدریج در حال تغییر هستند اما اغلب تولید کنندگان لاک ناخن تنها مواد اولیه قدیمی را جایگزین مواد جدیدتر می کنند که اثرات مشابهی بر روی بدن ما دارند.

اگر به موادی که در لاک ناخن مورد استفاده قرار می گیرند نگاهی بیندازیم، می توانیم ببینیم که چرا آن ها چیزی ایمن برای ما نیستتد. در متن زیر توصیف هر ماده شیمیایی برای بدن انسان آمده است:

خطرات لاک زدن
مواد تشکیل دهنده لاک ناخن

نیتروسلولوز لاک ناخن:

همان اجزای مورد استفاده در رنگ خودرو، همچنین در برخی مواد منفجره مانند آتش بازی و دینامیت. با این حال، این ماده شیمیایی بیش از حد سمی نیست، اما می تواند موجب سمی شدن اندام ها شود.

بوتیل / اتیل استات لاک ناخن:

این ماده شیمیایی بسیار قابل اشتعال است و وقتی استنشاق یا بلعیده می شود، سمی است. همچنین می تواند به طور جدی به اندام های داخلی در طولانی مدت آسیب برساند (مثلا زمانی که به مدت چند ماه یا چند سال بدون وقفه لاک دارید).

مضرات لاک ناخن

پارابن در لاک ناخن:

انواع مختلفی از پارابن ها وجود دارند که می توانند در تولید لاک مورد استفاده قرار گیرند و باید از آن ها اجتناب شود. وظیفه آن ها عمل کردن به عنوان نگهدارنده عمل است و آن ها با سرطان سینه مرتبط هستند. علاوه بر این، آن ها از دریافت ویتامین طبیعی از نور خورشید (مانند ویتامین D) و اکسیژن جلوگیری می کنند که هر دو برای داشتن ناخن های سالم و شاد مورد نیاز هستند.

کافور موجود در لاک ناخن:

کافور به عنوان پلاستیزر هم استفاده می شود، دافع زنگ زدگی است و برای جلوگیری از فساد حشرات مرده در مجموعه های حشرات استفاده می شود. این عنصر سمی است و می تواند موجب تشنج، تحریک پذیری و سمی شدن بدن شود.

آسیبات لاک

ا DBP لاک ناخن:  

این ماده شیمیایی در اروپا ممنوع است و معروف است که باعث مشکلات ناباروری بویژه در پسران می شود. درباره سطح بالای خطر این ماده هشدار می دهند زیرا می تواند موجب مشکلات اندام ها و اختلال غدد درون ریز شود.

فورمالدهید لاک ناخن:

رزین های فورمالدهید در این روزها در لاک ناخن محبوبیت زیادی دارند و بسیاری از شرکت ها هنوز از آن ها استفاده می کنند. معمولاً در ساخت رنگ و رزین پلاستیکی به کار می رود. رزین های فورمالدهیدی می توانند باعث واکنش های آلرژیک، جوش های پوستی، حساسیت و از دست دادن حس عصب شوند.

عوارض لاک زدن

تولیین لاک ناخن:

این ماده شیمیایی مشهور به آسیب ناباروری و سرگیجه است. CDC هشدار می دهد که می تواند موجب مشکلات سیستم عصبی مرکزی شود. عجیب نیست که این ماده شیمیایی در بنزین هم یافت می شود.

ا TPHP لاک ناخن:

تعدادی از مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که TPHP باعث اختلال غدد درون ریز می شود. در مطالعات مربوط به حیوانات، این مساله باعث مشکلات زایمان و رشد شده است. این ماده شیمیایی به عنوان پلاستیسیزر در لاک ناخن عمل می کند، که آن را انعطاف پذیرتر و بادوام می کند.

مواد درون لاک
چطور یک لاک ناخن را که باعث آسیب به سلامتی نمی شود، انتخاب کنیم؟

برخی از بسته ها و بطری های لاک ناخن دارای علایم ویژه ای هستند:

    "بدون-5"، این به این معنی است که محصول عاری از فرمالدهید، رزین دریواتیو (رزین های فرمالدیید)، تولوئن، دیبوتیل فتالات، یا کافور است.
    "بدون-3"، این به این معنی است که لاک این از سه جز مضر را ندارد:فرمالدهید، دیبوتیل فتالات، و تولوئن.

قبل از خرید لاک، ابتدا و در درجه اول توجه خود را به مواد اولیه اش معطوف کنید و به یاد داشته باشید که سلامتی شما در دستان شما است! خطرات ناشی از سمی بودن لاک ناخن در سمیت آن نهفته است.

لاک ناخن بدون ضرر
برخی از لوازم آرایشی مخصوص ناخن دارای اجزای زیر هستند که قادر به آسیب جدی به سلامتی شما هستند:

تولوئن

 یک حلال که به ناخن ها یک روکش صاف می دهد و رنگدانه های پوستی را حفظ می کند. تولوئن می تواند بر سیستم عصبی مرکزی تاثیر بگذارد و موجب اختلالات باروری شود. سردرد، ضعف، غش کردن و حالت تهوع تنها برخی از پیامدهای احتمالی استفاده از لاک ناخن استاندارد هستند.

بعد از لاک زدن

فرمالدهید

یک گاز بی رنگ است که به افزایش عمر لاک کمک می کند. اگر آلرژی دارید، تماس با فرمالدهید ممکن است باعث آماس پوستی و سوختگی های شیمیایی احتمالی شود. در موارد شدیدتر، می تواند اختلالات ریتم قلب، تشنج و سرطان را تحریک کند.

گاز لاک ناخن

دیبوتیل فتالات

 به عنوان رایحه لاک استفاده می شود. حضور این ماده خطرناک ممکن است باعث اختلالات هورمونی، بیماری های زنان و بیماری های دستگاه تنفسی می شود.

دانشمندان مطالعه ای را با گروهی از 24 زن انجام دادند. 6 ساعت پس از لاک زدن به آنها، اکثر شرکت کنندگان سطح بالایی از فسفات دیفنیل فسفات را نمایش دادند - یک مشتق از فسفات تذیفنیا که در فرآیند متابولیسم شکل گرفته است.

10 ساعت پس از آغاز آزمایش، میزان فسفات دیفنیل در بدن همه شرکت کنندگان به 7 برابر بالاتر از معمول افزایش یافته بود ، این نتایج واقعاً هشدار دهنده هستند.