یک پژوهشگر مرکز تحقیقات دانشگاه شاهد با بیان این‌که «اساسی‎ترین قاعده در حوزه سوره‌شناسی مداومت بر قرائت و تلاوت قرآن کریم است» گفت: دریافت محور موضوعی هدف اصلی این حوزه قرآنی است.

یک پژوهشگر مرکز تحقیقات دانشگاه شاهد با بیان این‌که «اساسی‎ترین قاعده در حوزه سوره‌شناسی مداومت بر قرائت و تلاوت قرآن کریم است» گفت: دریافت محور موضوعی هدف اصلی این حوزه قرآنی است.

به گزارش کارگر آنلاین به نقل از ایسنا ، اکبر سعیدی در کارگاه عملی سوره‌شناسی با محوریت سوره واقعه که با حضور جمعی از فعالان قرآنی استان به همت جهاددانشگاهی برگزار شد، با بیان این‌که «یکی از فضیلت‌های تقسیم قرآن به رکوعات (واحد موضوعی)، شناسایی سوره‌‎های بلند است» اظهار کرد: بیش از دو جزء از قرآن‌کریم قریب به 40 رکوع دارد که برای برخی غیرقابل باور می‎نماید.

وی گفت: تعدد سور قرآن دایره انتخاب افراد را گسترده می‎کند به گونه‌ای که اگر فردی بر یکی از سوره‌های قرآن‌کریم تسلط یابد گویا بر کل آن چیره شده است.

بهترین زمان برای خواندن سوره واقعه !؟
- خواندن سوره واقعه هنگام زایمان درد زایمان را کاهش می دهد.
- هرشب تلاوت سوره واقعه سبب می شود هیچ وقت دچار تنگدستی و گرفتاری نشوید.

- تلاوت سوره واقعه در هر شب جمعه سبب می شود تا خدا شما را دوست بدارد و محبوب همه بشوید.
- خواندن سوره واقعه برای کسی که در حال احتضار مرگ است، سبب می شود تا مرگ و خروج روحش آسان بشود.

بنابراین در هر زمانی خواندن سوره واقعه بدون فضیلت نیست پس اگر می خواهید لطف خدا شامل حالتان شود این سوره از قرآن را بسیار تلاوت نمایید. درباره سوره واقعه در بعضی روایات آمده است؛ خواندن آن را در شب قبل از خواب و شب جمعه سفارش شده است.

امام صادق علیه السّلام فرمود: کسی که مشتاق است تا بهشت و چگونگی آن را دریابد سوره واقعه را تلاوت کند، کسی که هر شب پیش از خواب سوره واقعه را تلاوت نماید، خداوند متعال را در حالی ملاقات می‏کند که رخسارش چون قرص ماه شب چهاردهم درخشان است. و نیرومندترین اسباب جلب روزی نماز خواندن با تعظیم و خشوع و خواندن سوره واقعه است به ویژه در شب و وقت عشاء

ابو بصیر روایت کرده است که امام صادق علیه السّلام فرمود: کسی که در هر شب جمعه سوره واقعه را تلاوت کند، خداوند او را دوست می‏ دارد و محبّت او را در دل تمام مردم قرار می دهد و در دنیا هرگز روی بدبختی و تنگدستی را نبیند، و هیچ آسیبی از آسیب هائی که مخصوص دنیاست به او نمی ‏رسد و از همراهان و همنشینان‏ امیر مؤمنان علی علیه السّلام می‏ گردد و این سوره تنها به آن حضرت اختصاص دارد و دیگران با او در این فضیلت شریک نیستند.

پژوهشگر مرکز تحقیقات دانشگاه شاهد ادامه داد: مرحوم علامه طباطبایی(ره) همواره گفته است: «اگر بخواهم همه مفاهیم و معارف ناب قرآن‌کریم را از سوره مبارکه کوثر دریافت می‌کنم» که همین جمله کوتاه مستدلی بر این است یک سوره از قرآن‌کریم به مثابه کل آن است.

سعیدی با اشاره به قواعد سوره‌شناسی اظهار کرد: وقتی صحبت از قواعد سوره‌شناسی به میان می‌آید یک مفهوم عام در نظر گرفته می‌شود که منظور از آن لزوماً قواعد جزئی نیست بلکه روش‌ها، ابزارها و هرآنچه که ما را در این مسیر سوق می‌دهد را در برمی‌گیرد.

وی با بیان این‌که «اساسی‌ترین قاعده در حوزه سوره‌شناسی مداومت بر قرائت و تلاوت قرآن‌کریم است» گفت: دریافت محور موضوعی هدف اصلی این حوزه قرآنی است.

این فعال قرآنی با طرح این پرسش که موضوع محوری «سوره واقعه» چیست؟ متذکر شد: محور موضوعی یعنی این‌که این سوره و آیاتش چه موضعی را در پیش گرفته و نهایتاً چه کارکرد و فرائضی را برای فرد به ارمغان می‌آورند که این سوره می‌خواهد همواره ما را به سوی موقعیت‌شناسی مناسب هدایت کند.

سعیدی ادامه داد: محور موضوعی آیه‌های قرآن‌کریم را به چالش می‌کشد تا به مقصود بیان آیات پی ببریم، اما در این میان سؤالی به ذهن انسان نهیب می‎زند که وقتی پی به مقصود این سوره بردیم قلب ما دچار چه تحولاتی شده و عواطف ما را چگونه هدایت می‎کند؟ با توجه به این نکته که قرآن‌کریم نوید هدایت و نوربخشی را داده است.

وی در ادامه به تشریح سوره واقعه پرداخت و گفت: این سوره بعد از طه و قبل از شوری مطرح شده و در تقویت تعامل دوستی با دیگران و همچنین رفع خود کم‎بینی تأثیر بسزایی دارد.

این پژوهشگر مرکز تحقیقات دانشگاه شاهد با بیان این‌که «سوره مبارکه واقعه دارای دو رکوع (واحد موضوعی) است» عنوان کرد: در هر کلام متقن و حکیمانه مقدمات و مؤخرات از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، به ویژه خاتمه که اشارات در آن پررنگ بوده و این نکته در سوره واقعه نیز قابل تصدیق است.

سعیدی توجه به خویشاوندی و تناسب سوره‎ها با یکدیگر را یکی از روش‎های سوره‌شناسی دانست و افزود: قرائت زوج سوره الرحمن می‎تواند ما را در فهم و ادراک سوره واقعه یاری رساند.

وی خاطرنشان کرد: سوره مبارکه واقعه افراد را به سه گروه یمین، شمال و السابقون السابقون تقسیم کرده و موجبات انسان‌شناسی و تسلط بر ویژگی‎های شخصیتی افراد را فراهم می‌آورد.