به گزارش کارگر آنلاین، پیش از این هم خبرهایی از واکسن روسیه علامت سوالهایی ایجاد کرده بود اما منجر به شوق بینالمللی برای تولید انبوه نشده بود. حالا که خبرهای مربوط به شرکت فایزر، خبرهای تولید واکسن در چین را هم در سایه خودش قرار داده، تیم سردبیری روزنامه گاردین نگاهی انداخته است به این خبر مسرتبخش که برای کامل شدنش باید کشورها و جوامع انسانی بسیاری دست به دست هم بدهند. از دید گروه سردبیری این روزنامه که از اولین روزهای رسمی شدن خبر شیوع در چین تا همین حالا یکی از جامعترین پوششهای خبری خبرهای مربوط به کرونا را داشته، تولید واکسن هرقدر هم مهم باشد تنها قدم اول است، برای به ثمر نشستن آن خیلیها باید آستین بالا بزنند.آنچه میخوانید ترجمهای برگرفته از همین مقاله است. پزشکی تنها تا حدی موضوع علمی به شمار میرود و تا حد بسیار زیادی حوزهای انسانی. خبر مسرتبخش در دسترس قرار گرفتن واکسن کووید -19، با نتایج اولیهاش که نشان از تاثیر بیش از 90درصدی روی داوطلبان آزمایشهای فایزر/ بیو ان تک و حفاظت از آنها در برابر بیماری داشت، بازگوکننده تلاشهای خارقالعاده دانشمندان در سال جاری است. سرعت تهیه این واکسن (و واکسنهای دیگری که تنها چند گام عقبتر از آن هستند) چشمگیر است.جزییات هنوز منتشر نشده، بسیاری چیزها را هنوز نمیدانیم از جمله اینکه افراد تا چه مدت ممکن است (با تزریق واکسن) ایمن بمانند، اینکه آیا جلوی ورود عفونت را میگیرد و اینکه روی سالمندان که حساسترین گروه در مقابل کووید- 19هستند، چقدر موثر خواهد بود. با وجود اینکه تولید واکسن آغاز شده اما هنوز هم ضمانتی برای اینکه واقعا مورد استفاده قرار بگیرد وجود ندارد. با وجود همه اینها این یک لحظه انقلابی است. حالا دیگر ادامه کار در دست باقی ما است تا سهم خود را ادا کنیم.اگر از پایان سال جاری واکسن در دسترس قرار بگیرد که در حال حاضر بسیار محتمل به نظر میآید و بعد خیلی زود سایر واکسنها هم شروع به تولید کنند، توزیع به اندازه کشف واکسن اهمیت خواهد داشت. یکی از دانشمندان گفته است: «واکسن جان آدمها را نجات نمیدهد، واکسیناسیون نجاتبخش است.» فایزر و بیو ان تک، امیدوارند که امسال بتوانند 50میلیون دوز تولید کنند اما هر بیماری نیاز به دریافت دو دوز دارد و با توجه به اینکه ایالات متحده، اروپا و بریتانیا و سایرین از پیش سفارشهای خود را ثبت کردهاند، هر کشوری تنها کسر کوچکی از آنچه نهایتا نیاز دارد را دریافت خواهد کرد.حتی اگر حجم تولیدات واکسن بنا بر برنامهریزیهای انجام شده افزایش پیدا کند، همچنان نیاز به حجم بیشتری خواهد بود. بریتانیا نقشه روشنی دارد که چه کسانی قرار است اول مصون شوند؛ کار با سالمندترینهای جامعه شروع میشود و کسانی که از آنها مراقبت میکنند و به همین دلیل ممکن است بیماری را به آنها انتقال دهند. پروفسور جان بل (ایمونولوژیست و از اعضای تیم ویژه واکسن وزارت بهداشت بریتانیا) به جامعه حفاظت پزشکی گزارش داد که اگر مقامات «به توزیع واکسن گند نزنند»احتمال 70تا 80درصدی وجود دارد که حساسترین گروههای کشور تا عید پاک (اواخر فروردین 1400) واکسن را دریافت کنند. توزیع در میان کشورها به اندازه توزیع منطقی درون کشورها اهمیت خواهد داشت. طرح کوواکس (CVAX از پروژههای سازمان جهانی بهداشت) قرار است اطمینان حاصل کند که دوزهای واکسن بهگونهای منصفانهتر در جهان توزیع شود اما این پروژه هنوز بودجه کافی ندارد و بسیاری از متخصصان نگران هستند که کشورهای در حال توسعه تا سالها تنها بخش کوچکی از جمعیتشان را بتوانند در برابر بیماری محافظت کنند. نیازمندیهای فنی این واکسن که باید در دمای منفی 80درجه سانتیگراد نگهداری شود، ممکن است در برخی مناطق سبب مشکلاتی مضاعف شود. مشکل دوم، هرچند ممکن است کاملا انحرافی به نظر برسد، اما مشکل رویگردانی از واکسن است. برای مقابله با احساسات عمومی ضدواکسن که در بسیاری از جاها رو به افزایش گذاشته است نیاز به تلاش بیشتری داریم. سایر مردم هم شاید نگرانیهای منطقی در مورد این نوع خاص واکسن داشته باشند، بهخصوص که این واکسن به تازگی و به سرعت تولید شده است.اطلاعرسانی عمومی شفاف، جامع و قابل درک بهترین راهکار است. باید فواید واکسن تشریح شود، شایعات رد شوند و به افراد در مورد امنیت واکسن اطمینان خاطر داده شود. بیش از 20هزار نفر این واکسن را دریافت کردهاند و تا اینجا هیچ عوارض جدی گزارش نشده است. نادیده گرفتن این اضطرابها تنها سبب افزایش بیاعتمادی خواهد شد. اما جدیترین خطر پیش رو، قریبالوقوعترین آنها است: خطر اینکه مردم حس کنند یک راهکار معجزهآسا به دست آمده است و دیگر نیازی نیست در قید رعایت ملاحظات کرونا باشند که تا همینجا هم از نظر شخصی و اقتصادی به آنها ضربه زدهاند. شاید وسوسه این حس بر آنها غالب شود که سالمندان به زودی حفاظت خواهند شد و تا آن زمان بهتر است خودشان توی دست و پا نباشند. این خطا، خطای مرگباری خواهد بود که ختم به مرگهای بدون دلیل میشود و این پتانسیل را دارد که ضربات جدی به سلامت جوانان هم وارد آورد. خبرهای مربوط به واکسن در عوض باید مشوقی برای دو چندان کردن تلاشها باشد. این کار برای دولت به معنای احیای سیستم تستگیری و ردیابی است و برای باقی ما به معنای پایبند ماندن به قرنطینه و سایر محدودیتها، زدن ماسک و حفظ فاصله از دیگران. باید درک کنیم که هرچند این شرایط قرار نیست برای همیشه ادامه پیدا کند اما هوشیاری اکنون ما سبب محافظت از خودمان و دیگران میشود.حالا دلیل بهتری داریم تا زمان بیشتری بخریم چون میدانیم که چرا داریم این کار را میکنیم، چون میدانیم که همه اینها به پایان خواهد رسید. به تعداد کمی از ما هوش و تجربه لازم برای خطشکنی علمی یا مهارت پزشکی توزیع واکسن اعطا شده است اما همه ما این توانایی را داریم که نقش خودمان را ایفا کنیم و حالا این دلگرمی را داریم که شاید راهی برای خروج از این وضعیت باشد.