کارگر آنلاین | حجت الاسلام مسعود عالی همزمان با ایام سوگواری شهادت جانسوز حضرت زهرا (س) در مسجد جامع نظام مافی به ایراد سخنرانی پرداخت و اظهار داشت: حضرت زهرا (س) در میان معصومین، محور بودند و ائمه اطهار (ع) نسبت به ایشان خضوع داشتند.

وی با تاکید بر اینکه اهل بیت (ع) هرگز مدیون کسی نمی‌شوند، گفت: اینگونه نیست که ما کاری برای اهل بیت (ع) انجام دهیم بعد آن بزرگواران بگویند ما مدیون شما شدیم و نتوانستیم کاری برایتان انجام دهیم؛ ابداً چنین نیست. اولیای الهی بیشتر از آن چیزی که در حق آنان انجام می‌دهیم در حق ما انجام می‌دهند.

حجت الاسلام عالی عُجب را از بدترین رذائل اخلاقی برشمرد و تصریح کرد: یکی از آفات و آسیب‌هایی که می‌تواند به اهل عبادت و خوبان زیان برساند، عُجب است. عُجب برای کسانی است که کارهای خوب انجام می‌دهند و انسان گناهکار دچار عجب نمی‌شود. در نقلی بیان شده وقتی بلایا به حضرت ایوب (ع) نازل شد اموال ایشان در یکی از آن بلایا از بین رفت و ایشان فرمودند بارالها؛ خودت بخشیدی و خودت گرفتی، صبر می‌کنم و شکر تو را به جای می‌آورم، مدتی گذشت فرزندان ایشان فوت کردند، حضرت فرمود: بارالها؛ خودت مدتی دادی و بعد گرفتی، من صبر می‌کنم و شکر به جای می‌آورم، مدتی نیز گذشت مبتلا به بیماری شد و نتوانست کاری انجام دهد در همین حین بار دیگر خداوند متعال را شکر کرد، بعد از مدتی مردم برای ایشان شایعه ساختند مبنی بر اینکه ایوب مرتکب خطایی شده که گرفتار این بلایا و مشکلات می‌شود، ایوب با شنیدن این شایعات ناراحت شد و در محضر خداوند فرمود: بارالها؛ همه بلایا را صبر کردم اما این بی آبرویی را نمی‌توانم؛ ناگاه ندا آمد ای ایوب آیا تو صبر کردی یا ما توفیق صبر به تو عنایت کردیم؟ انسان هرگز نباید با لحن طلبکارانه با خداوند متعال صحبت کند.

وی با بیان اینکه انسان هر کمالاتی که دارد از سوی خداوند متعال است، اظهار داشت: برای رسیدن به کمالات تلاش و زحمت لازم است، آدمی تا لیاقت پیدا نکند نمی‌تواند کمالی دریافت کند. انسان برای کسب رزق باید تلاش کند و با همین تلاش است که خداوند رزاق رزق را عنایت می‌کند. اگر انسان تصور کند کمال از ناحیه خودش است این باور نشان می‌دهد که این فرد خودش را در آن کمال مستقل و بی نیاز از خداوند می‌داند. کمال لطف و تفضل الهی است، بنابراین انسان نباید با این کمالات گرفتار عجب و غرور شود.

حجت الاسلام عالی ادامه داد: بدتر از عُجب آن است که انسان بدی‌های خودش را به خداوند نسبت دهد و وقتی به او بلایی می‌رسد آن را از ناحیه خداوند بداند در حالی که دلیل بلایا خود انسان و اعمال اوست. انسان به هر میزان که معرفت کسب می‌کند باید دقتش نسبت به اعمالی که انجام می‌دهد بیشتر شود. گاهی این ابتلائات لازمه پاک شدن گناهان و راه نجات از عذاب قیامت است.

وی دلیل اینکه اولیای الهی غریب می‌شوند را جدا شدن مردم از خط اولیای الهی بیان کرد و گفت: انسان اگر تسلیم ولی خدا باشد هرگز از خط آنان جدا نمی‌شود. چنانچه انسان آمادگی تسلیم شدن در برابر اولیای الهی را نداشته باشد حتی اگر موسی (ع) باشد از خضر (ع) جدا می‌شود، حضرت موسی (ع) باید در برابر خضر (ع) تسلیم محض می‌شد اما بدون اینکه از مصلحت الهی آگاه باشد از ظاهر دین دفاع می‌کرد.

حجت الاسلام عالی در پایان با بیان اینکه رذائل اخلاقی انسان را زمین گیر می‌کند گفت: یک آلودگی می‌تواند در بزنگاه‌ها و امتحانات سخت چون عاشورا انسان را زمین گیر کند و آن حرام‌خوری است.