کارگرآنلاین: اوایل دهه هفتاد در یک عملیات گسترده با همکاری وزارت اطلاعات و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، تعداد زیادی اشیای عتیقه از قاچاقاچیان و افرادی که به نظر می‌رسید نباید مالک اشیای باستانی خاصی طبق قانون باشند، کشف و در طبقه زیرین ساختمان موزه ملی ضبط شد.

از آن سال بسیاری از مالکان این اشیاء نسبت به دارایی‌های تاریخی خود به صورت قانونی اقدام کردند و عده ای که قانون مالکیت این اشیاء را برای بعضی مالکان تایید می کرد، موفق به دریافت ابزار تاریخی خود شدند و عده ای هنوز نتوانستند این اشیاء را از سازمان میراث فرهنگی پس بگیرند؛ چرا که به جز اشیایی که زیر خاک بودن آن ها منجر به نابودی آن ها می شود، مانند (کاغذ، چوب و ...) و می‌تواند نسل‌ها دست به دست شوند، بقیه آثار، جزو آثار ملی محسوب می شوند.

بسیاری از اشیای مکشوفه در آن سال ها در دستان قاچاقچیان بوده که طبق قانون با آن ها برخورد شده و اشیای آن ها ضبط شده است.

اما بعد از گذشت حدود بیست و پنج سال از آن عملیات گسترده، مدیر عامل موزه های کشور با اعلام خبری رسانه‌ها و دوستداران میراث فرهنگی را شوکه کرد. خبری که نشان از تقلبی بودن سی تا چهل درصد اشیای کشف شده را از قاچاقچیان در آن روزها می‌داد.

کارگر، مدیر عامل موزه‌های کشور گفت: سال‌ها این اشیای عتیقه در طبقه زیرین ساختمان موزه ملی نگهداری می‌شد و فضایی حدود دو هزار متر را اشغال کرده بود که این فضای اشغال شده اجازه به نمایش در آوردن دیگر آثار مربوط به این موزه را نمی‌داد.

وی در ادامه افزود: پس از بررسی‌های انجام شده مشخص شد سی یا چهل درصد آثار ضبط شده در موزه ملی تقلبی بوده است و قرار است این اشیای تقلبی از غیر تقلبی جدا شده و به مخزن موزه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در استان خراسان رضوی منتقل شوند و فضای زیرین این ساختمان نیز برای به نمایش در آوردن آثار موزه ملی آزاد شود.

فضایی که مدت‌هاست موزه ملی انتظار آن را می‌کشد تا برای به نمایش درآوردن دیگر آثار ملی آزاد شود.

مشخص شدن تقلبی بودن حدود نیمی از آثار کشف شده در دهه هفتاد بعد از بیست و پنج سال، نشان‌دهنده بی‌اهمیت بودن موضوع برای مدیریت موزه‌ها در دوره‌های گذشته است. چرا که مدیر عاملان سابق موزه کشور حتی سری هم به این اشیای ضبط شده در این ساختمان نزده اند، چه برسد به بررسی تقلبی بودن یا نبودن آن‌ها.

اگر خیلی راه دور نرویم در دوره قبلی مدیریت موزه‌های کشور تقریبا هر سال یکبار عوض می‌شد و این امر حتی اجازه جایگیری مدیر جدید برای رصد موضوعات و چالش‌های مختلف موزه‌ها را به آن‌ها نمی‌داد.

به نظر می‌رسد ساختن موزه‌ای با عنوان موزه اشیای تقلبی و نمایش آثار تقلبی کشف شده، می‌تواند دوستداران میراث فرهنگی را با اشیای تقلبی و تفاوت آن‌ها با آثار اصلی آشنا کند.

چرا که نگهداری این اشیاء در نوع خود می‌تواند جذاب باشد و به جای معدوم کردن آن‌ها، مردم را با انواع تقلبی اشیای عتیقه آشنا می‌کند./ باشگاه خبرنگاران