این کتاب به سبک ژورنالیستی نگاشته شده و از ۵ بخش تشکیل شده است. ابتدا پیشگفتار آمده و سپس در ۳ فصل متون اصلی و گزارش‌های روزنامه‌نگاران آمده و در بخش پایانی هم گفت‌وگویی با میشل فوکو، نویسنده و فیلسوف فرانسوی که آشنایی کاملی با انقلاب اسلامی ایران دارد، انجام شده است. یکی از روایت‌های جذاب و خواندنی این کتاب، روایت حادثه خونبار میدان ژاله است. نویسندگان، توصیف بسیار دقیقی از این حادثه ارائه می‌دهند و در گزارش خود به مباحثی چون تعداد شهدا و مجروحان این روز، فریادها و ناله‌های زنان و کودکان و خشم و نفرت مردم می‌پردازند. در بخشی از این روایت آمده است: «آن روز مردم حتی از سپردن مجروحان خود به دست پزشکان دولتی نیز سر باز می‌زدند، چون از هر چیزی که متعلق به رژیم شاه بود نفرت داشتند». بنا به تصور آنها، شاه با این اقدام در حقیقت تیشه بر ریشه خود زد و تصویری بسیار منفی از خود در اذهان مردم بر جا گذاشت به طوری که از آن پس مردم او را منشأ تمام بلاها و بدبختی‌های خود می‌دانستند.