کارگرآنلاین:  روزنامه جوان نوشته است:‌ دکتر «ح.ح» بورسیه بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در دانشگاه کاردیف انگلستان بود که پس از فارغ‌التحصیلی بدون حتی یک روز بازگشت به ایران و حضور در محل کار خود به دانشگاه Bournemouth University منتقل می‌شود. ایشان همزمان با بستن یک قرار‌داد صوری ساعتی در مؤسسه مطالعات بین‌المللی انرژی وزارت نفت به عنوان کارمند ساعتی و قرار‌دادی و بدون حضور در ایران و مؤسسه مطالعات انرژی از طرف وزارت نفت به مأموریت اوپک فرستاده می‌شود تا در دبیرخانه اوپک به عنوان کارمند رسمی وزارت نفت ایران مأمور و مشغول کار شود و در حال حاضر نیز همزمان در دانشگاه بورنموث انگلستان و با هزینه وزارت نفت در دبیرخانه اوپک در وین اتریش مشغول و مسئول بخش آمار می‌باشد. ضمناً با هزینه سالانه چند میلیاردی که توسط وزارت نفت و مؤسسه مطالعات انرژی پرداخت می‌شود، مجله‌ای به عنوان انرژی و آمار منتشر می‌کند که در آن با هزینه تحمیلی چند میلیاردی به مؤسسه انرژی و از جیب وزارت نفت برای مدیران نیازمند به کارهای علمی سفارشی مقاله چاپ می‌کند تا ارتقای سالانه بگیرند.

حال چند سؤال؟

1-  چرا بانک مرکزی پیگیر بازگشت ایشان به ایران و محل کارش نیست؟

2 - چرا مؤسسه مطالعات انرژی به رغم دانستن اینکه ایشان بورسیه بانک مرکزی است با ایشان قرار‌داد بسته است، بدون حضور در محل کار؟

3- نحوه مأموریت ایشان از طرف وزارت نفت و امور اوپک به وین به عنوان کارمند رسمی چگونه است، به رغم آنکه امور اوپک و وزارت نفت می‌داند ایشان بورسیه بانک مرکزی بوده است.

4- اصرار رئیس مؤسسه برای هیئت علمی کردن ایشان در مؤسسه مطالعات به رغم اینکه می‌داند تابعیت انگلیس را داشته و هیچ‌گاه به ایران باز نخواهد گشت، چیست؟