این حادثه ٢٥ بهمن‌ماه رخ داد. آن روز ساکنان ساختمانی در مرکز تهران صدای فریاد و کمک خواهی زن همسایه را شنیدند و به پلیس زنگ زدند. وقتی مأموران راهی آنجا شدند و قفل در آپارتمان طبقه چهارم را شکستند، با جسد زنی در سالن پذیرایی روبه‌رو شدند که دست و پایش بسته و به طرز هولناکی به قتل رسیده بود.
‎عامل این جنایت پسر جوانش بود که در چند قدمی جسد خونسردانه روی مبل نشسته بود. او به قتل مادرش اقرار کرد و گفت پس از شکنجه وی با ضربات گوشی تلفن جانش را گرفته است.
‎در تحقیقات تیم جنایی مشخص شد که قاتل 29ساله و مجرد است. او در تهران لیسانس مهندسی نفت گرفته و 4سال قبل برای ادامه تحصیل به آلمان رفته بود. در آنجا مهندسی حفاری و استخراج نفت خوانده اما از یک سال قبل همزمان با شیوع بیماری کرونا به تهران برگشته بود. او از همان زمان با مادرش زندگی می‌کرد، چرا که پدرش که دکتر داروساز بود سال‌ها قبل فوت شده بود.
مادر وی معلم بازنشسته و 66ساله بود. این زن به جز قاتل، فرزند دیگری هم داشت. یک دختر که ساکن یکی از کشورهای خارجی است. او وقتی در جریان قتل مادرش به‌دست برادرش قرار گرفت در تماس تلفنی به تیم جنایی گفت که برادرش مشکل روحی و روانی دارد و مدتی قبل در بیمارستان بستری بوده است.
در ادامه متهم به قتل در دادسرای جنایی تهران تحت بازجویی قرار گرفت و مدعی شد که چون مادرش را به شکل یک جن می‌دیده جانش را گرفته است. متهم که مسلط به 3 زبان فارسی، انگلیسی و آلمانی بود مدعی شد که نابغه و از کودکی قادر به حل کردن مسائل بزرگ و سخت ریاضی بوده است. 
با توجه به ادعا و رفتارهای عجیب متهم در جلسه تحقیق، قاضی مصطفی واحدی بازپرس جنایی تهران، وی را برای بررسی سلامت روحی و روانی‌اش به پزشکی قانونی معرفی کرد تا مشخص شود که آیا هنگام جنایت جنون داشته یا نه. متخصصان پزشکی قانونی نیز با انجام آزمایش‌های مختلف اعلام کردند که پسر جوان هنگام قتل مادرش دچار جنون بوده و باید تحت درمان قرار بگیرد. به این ترتیب بازپرس جنایی دستور داد متهم از بازداشتگاه به بیمارستان روانی منتقل و بستری شود تا تحت درمان قرار بگیرد.