به گزارش کارگرآنلاین، بر خلاف انتقاد رئیس فراکسیون امید بر نداشتن اختلاف اصلاح طلبان بر سر شهرداری تهران، هنوز هم صدای سهم خواهی‌های شخصی برای انتخاب آینده مدیریت شهری در رسانه‌ها می‌پیچد!
سال 77 بود که کلید اولین شورای اسلامی شهر تهران زده شد. شورای شهری که عمرش به چهار سال نکشید و توسط هم حزبی‌هایش در وزارت کشور به کل منحل شد. آن سال که به تعبیر یک روزنامه اصلاح طلب، خودکشی سیاسی خوانده شده، در دولت اصلاحات و در زمان محمد خاتمی بود که اعضای یکپارچه‌اش هم اصلاح طلب بودند و هم حامی دولت.
دعواها بر سر انتخاب شهردار بود و عملکردشان در مدیریت شهری. اختلافاتشان به تغییر 3 شهردار ختم شد. 3 شهرداری که در مدت زمان کم مدیریتشان در فضای شهری، نتوانسته بودند رضایت حداکثری اعضای شورای شهر را کسب کنند.
این عزل و نصب‌های 3 ساله شورای شهریان به آنجا رسید که فقط 3 ماه باقی مانده به انتخابات دومین شورای شهر، وزارت کشور رأی به انحلال آن داد و تمامی گمانه‌زنی‌ها را برای چرایی تغییرات شهرداری به پایان رساند.
حالا بعد از گذشت 4 دوره از شورای شهر تهران، باز هم با لیست یکپارچه‌ای روبرو هستیم که اختلافاتشان بر سر انتخاب شهردار تهران، قبل از آغاز فعالیت رسمی‌شان در شورای شهر، رنگ و بوی حزبی و جناحی به خود گرفته است.
یادآور خاطرات اولین شورای شهر تهران
شهرداری تهران سازمانی عمومی است که دارای اختیارات و قدرت بسیاری در حوزه مدیریت شهری است و با امکانات رسانه ای، زیرساختی و فرهنگی و اجتماعی که در اختیار دارد می تواند در حوزه های سیاسی نیز تاثیرگذار باشد. به همین خاطر است که جریان پیروز در انتخابات شورای شهر تهران، به این راحتی حاضر نیست بر سر این پست با دیگران به تعامل بپردازد.
در همین راستا فشارها از بیرون آغاز شده و لابی گری های بی امانی میان دولتمردان و زعمای اصلاح طلب در جریان است تا شهرداری انتخاب شود که در راستای منافع دولت دوازدهم نیز قرار گیرد.
باوجود ترکیب یک دست شورای پنجم، وجود نمایندگان وابسته به کارگزاران و حزب اتحاد ملت، ترکیب ناهمگونی را به نمایش می گذارد که حاشیه های آن از چند روز گذشته آغاز شده است. حاشیه‌هایی که اولین بروزش در انتخاب شهردار تهران نمود پیدا کرده و بیشتر از هر چیز یادآور خاطرات اولین شورای شهر تهران است.
رنگ و بوی اختلافات حزبی می‌شود
«لازم است که به سمتی نرویم که موضوع انتخاب شهردار از ابتدا باعث اختلاف بین اعضای شورای شهر شود و باید اجازه دهیم اعضای شورا در فضای آرام و سالم این موضوع را بررسی کنند و دلیلی ندارد از پیش فرضیاتی مطرح کنیم که باعث رد و بدل شدن حرف‌هایی شود که نگاه اختلاف‌گرایانه را موجب شود.» این را محسن هاشمی، خطاب به اعضای پنجمین دوره انتخابات شورای شهر تهران می‌گوید. صحبت‌هایی که به نظر می‌رسد بیشتر گریز از حاشیه‌های رسانه‌ای این روزهای خبری باشد.
در کنار صحبت‌هایی که برای شهردار شدن محسن هاشمی از حزب کارگزاران در خبرها پیچیده است، محسن رهامی، عضو شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان معتقد است: «در حال حاضر هاشمی یکی از گزینههای شهرداری است و با این پشتوانه که بیشترین رای را در شورای شهر آورده است، عقبه خانوادگی و سیاسی، تجربه مدیریت مترو گزینه مناسبی برای شهرداری است اما، از آنجا که اعضای لیست امید با امضای میثاق نامه تعهد دادهاند که عضویت شورا را ترک نکنند بهتر است ایشان هم پایبند به این تعهد بماند. من در جریان نیستم آقای هاشمی میثاقنامه را امضا کرده است یا نه اما، مهم تعهد کلی است . مهم این است که رعایت این میثاقنامه اخلاقی است.»
هر چند در کنار این نظر، علی صوفی، عضو شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان، حضور هاشمی را در شهرداری خطرناک نمی داند و معتقد است: «حضور مجدد چمران در شورای شهر بدون پشتوانه اصولگرایی، فردی و غیر تشکیلاتیست. رفتن هاشمی به شهرداری مشکلی برای مقاصد اصلاح‌طلبان ایجاد نمی کند.»
و این یعنی آغازی برای اختلافات حزبی بر سر شهرداری تهران. اختلافی که بیم آن می‌رود شهرداری تهران بعد از چند سال که در گردونه پیشرفت قرار گرفته است، چند سالی بی تحرک باقی بماند و یا به عقب بازگردد./جهان ینوز