تاریخ : 17:08 - 1398/09/04
کد خبر : 74459
سرویس خبری : ورزشی
برانکو، غرامت و باز هم «ضیق وقت»!
در آرزوی روزی که نگوییم به خاطر ضیق وقت. تا کی ضیق وقت و تا کی غرامت؟ کاش ارزش زمان را دریابیم.
کارگر آنلاین ؛ امیر حسن خدیر- در عصر ایران نوشت : خبری که کم کم جدی می شود، سرمربی گری برانکو ایوانکویچ برای تیم ملی فوتبال ایران و حضور او به جای مارک ویلموتس است و جانشینی کی روش و حالا با فاصله و حوصله.
هر چند این خبر را در آغاز تارنماهایی منتشر کردند که به گرایش به سرمربی سابق پرسپولیس و تیم ملی شهرت دارند اما با توجه به بیانیه فدراسیون فوتبال و اختلاف بر سر حضورِ کمِ ویلموتس باید این خبر را فراتر از شایعه و محتمل الوقوع دانست.
از عجایب و شاید جذابیت های فوتبال این که مربی یی چون کالدرون که کارنامه ای بالاتر از برانکو دارد در ذهن فوتبال دوستان ایرانی جایگاهی فروتر دارد.
گواه کارنامۀ بهتر کالدرون سه سال حضور در عربستان و به واقع به دوام آوردن در لیگ دشوارعربستان سعودی است در حالی که برانکو بار اول با تیم «اتفاق» حدود نیم فصل و با «اهلی» تنها 4 هفته دوام آورد ولی درکارنامۀ کالدرون، قهرمان کردن تیم های «اتحاد» و الهلال در لیگ و جام پادشاهی و رهنمون ساختن تیم «اتحاد» به فینال آسیا و سوابق مهم دیگر در تیم ملی عمان نیز ثبت شده اما هیچ یک باعث سبب نشده است او را بالاتر از برانکو بنشانیم. سهل است بسیار پایین تراز برانکو - نزد ایرانی ها و به خصوص پرسپولیسی ها - جایگاه دارد.
شاید شناخت کامل برانکو از ایران او را چنین در ایران موفق ساخته است چرا که هم اکنون نه تنها پیشنهادی در آسیا ندارد که از کشور خود - کرواسی - نیز و تنها خواستار و خواستگار او ایران است.
البته کارنامه فوق العاده برانکو در پرسپولیس قابل انکار نیست. او نه تنها به پرسپولیس که حتی به رقبای این تیم هم خدمت کرده است چرا که ناخواسته سبب شد مردم دانش مربیان ایرانی را با آنها قیاس کنند.
برانکو، غرامت و باز هم «ضیق وقت»!
موضوع اصلی اما دو نکتۀ دیگر است: آیا فدراسیون فوتبال، توان پرداخت غرامت به مارک ویلموتس را دارد؟ مردی که قبل از بازی مهم با عراق نشان داد انعطاف پولی ندارد در حالی که برانکو و کی‌روش در سال‌های حضور در ایران شرایط ایران را کاملا درک می کردند.
دیگر این که اگر در قیاس با کی روش باید ویلموتس را عوض کرد که از قبل نیز مشخص بود کی روش در مرتبه بالاتری قرار دارد و مربیان بالاتر از کی روش نیز با این شرایط بعید است به ایران بیایند.
با این همه این واقعیت را هم نمی توان نادیده انگاشت که برانکو ایوانکویچ محدود به مزایایی که گفته شد نیست زیرا امتحان خود را با ایران و در ایران پس داده است و سبک جدید و شیوه نوینی با خود نخواهد آورد.
پس این نوشته در پی چیست؟ این است که بگویم چرا دلیل اصلی آمدن برانکو زمان کم برای انتخاب مربی دیگر ذکر می شود؟
تا کی باید زمان از دست بدهیم و بعد بگوییم زمان کم است؟ اشتباه فدراسیون آنجا بود که بعد از پایان جام جهانی به خاطر جام ملت های آسیا با کی روش تمدید کرد در حالی که تمام تیم های بزرگ آسیا جام ملت های آسیا را محلی برای شناسایی تیم جدیدشان برای حضور در جام جهانی می دانند.
نمونه بارز آن کره جنوبی است که بیش از 50 سال است قهرمان جام ملت های آسیا نشده اما حضور در جام جهانی را از سال 1986 حتی یک بار هم از دست نداده است. در این میان البته ژاپن استثناست که با تیم دوم خود و متفاوت با جام جهانی هم می تواند قهرمان جام ملت های آسیا شود.
در آن برهه یا باید با کی روش برای 4 سال تمدید می کردیم یا ویلموتس را برای جام ملت ها می آوردیم تاعیارو تجربه اش برای مقدماتی جام جهانی بیشتر عیان شود.
چون حضور در جام جهانی آن قدر مهم است که از حتی قهرمانی در قاره ااهمیت بیشتری دارد و این مورد حتی در سطح جام جهانی نوجوانان و جوانان نیز نمود دارد چرا که بسیاری از ایجنت ها به دنبال استعداد ها در این مسابقات اند. یادمان باشد ژاپن و کره حتی مسابقات المپیک را از دست نداده اند چرا که آنجا ویترین و نمایۀ مهم تری است.
جای تأسف است که شماری از کارشناسان ما کماکان در 40 سال پیش سیر می کنند. با دوران رایکوف ، اوفارل ، جکیچ و ... اما دنیا عوض شده است. فوتبال و سیستم بازی آن عوض شده است.
دیگر سیستم 4-2-4 وجود ندارد. تا کی نگاه مان به عقب باید باشد؟
راستی آیا می‌توانیم غرامت ویلموتس را بپردازیم یا کاسه چه کنم باید در دست گرفت ؟
در آرزوی روزی که نگوییم به خاطر ضیق وقت. تا کی ضیق وقت و تا کی غرامت؟ کاش ارزش زمان را دریابیم.