برای اینکه پان پراگ گیرایی و حس سرخوشی بیشتری به فرد بدهد، به آن مواد دیگری مانند حشیش، تریاک و مواد شیمیایی مانند آرسنیک، منیزیم و سرب، اضافه میکنند.
فرد با مصرف پان پراگ احساس سرخوشی موقت، داغی، سبکسری، گیجی و شادی کاذب میکند. میتوان به جرئت ادعا کرد که این مادهی نئشگی آور جامعهی کودکان و نوجوانان را هدف گرفته.
این ماده به دلیل داشتن نیکوتین، از طریق دهان جذب میشود و بدین ترتیب در کنار تغییر رنگ دندان، موجب بروز عفونت و زخم و حتی سرطان لثه، حنجره و دهان خواهد شد.
سرگیجه، سردرد، تهوع، از دست دادن تعادل حرکتی و رفتاری، حرکات غیرطبیعی چشم، دندانقروچه، اختلال خواب، اختلالات و سرطان گوارشی مخصوصاً روده بزرگ و نارساییهای کلیوی، سرطان لثه، ضعف شدید سیستم ایمنی بدن، سل و هپاتیت و ... از عوارض بلند مدت مصرف مخدر پان پراگ به حساب میآیند.