به گزارش کارگرآنلاین، سابقه استفاده از زغال در بهداشت دهان و دندان‌ها به دوران بقراط بازمی‌گردد. امروزه نخ‌های دندان، خمیردندان‌ها، دهان‌شویه‌ها و حتی مسواک‌های حاوی زغال فعال‌شده در بازار موجود هستند که وعده سفید کردن دندان و «سم‌زدایی» از دهان را می‌دهند.
زغال فعال‌شده سابقه طولانی به عنوان دارویی برای درمان برخی از مسمومیت‌ها و اووردوز‌های حاد دارد. زغال معمولی از چوب، زغال‌سنگ یا تورب به دست می‌آید، اما برای تبدیل کردن آن به زغال فعال‌شده باید زغال را در حضور گاز داغ کرد. در نتیجه این فرایند مقدار زیادی منفذ یا فضای درونی در زغال ایجاد می‌شود که امکان «به دام انداختن» مواد شیمیایی را به آن می‌دهد.
بسیاری از تولیدکنندگان مدعی هستند که این منافذ ریز درون زغال فعال‌شده می‌تواند به شکل مشابهی باعث «سم‌زدایی» دهان شما و برطرف کردن رنگ‌های روی دندان‌ها شود.
اما هنوز تعریق دقیقی از لحاظ علمی برای «سم‌زدایی» در بدن چه برسد به «سم‌زدایی» در دهان وجود ندارد و این ادعا‌ها با شواهد علمی همراه نیست. همچنین نگرانی‌های درباره فراورده‌های دندانی بر اساس زغال وجود دارد، از جمله نگرانی درباره آسیب رسدن به دندان‌ها.
یک بررسی با میکروسکوپ الکترونی در دانشگاه مریلند که نتایج آن در سال ۲۰۲۰ در ژورنال دندانپزشکی بریتانیا منتشر شد، نشان داد که ذرات زغال در این خمیردندان‌ها بسیار تیز هستند و به گفته این پژوهشگران استفاده از آن‌ها مانند این است که دندان‌هایتان را با سنگ بسابید.
زغال همچنین حاوی دست کم چهار هیدروکربن است که احتمالاً سرطان‌زا شناخته می‌شوند. یک سوم خمیردندان‌های بر اساس زغال حاوی «بنتونیت» (نوعی رس ریزدانه) هستند که آن هم می‌تواند سرطان‌زا باشد. نگرانی کارشناسان این است که برخی از افراد بیش از میزان توصیه‌شده از فراورده‌های حاوی زغال استفاده کنندن و خودشان را در معرض خطر قرار دهند.
پس بهتر است فراورده‌هایی دندانی که حاوی موادی مانند پراکسید برای سفید کردن دندان هستند و تصویب سازمان‌های بهداشتی را دارند، استفاده کنید.
اما حتی این عوامل سفیدکننده هم بدون عارضه نیستند و می‌توانند باعث حساسیت کوتاه مدت دندانی و تحریک لثه شوند؛ بنابراین بهترین کار این است که از اول از مصرف چیز‌هایی که دندان‌هایتان را تیره می‌کنند مانند قهوه و دخانیات پرهیز کنید.
منبع: انتخاب