به گزارش خبرنگار پایگاه خبری کارگرآنلاین، وضعیت هشدار آمیز کرونایی بوشهر را جدا از الزامات زیستی این منطقه کارگرنشین نیست. کلونیهای کارگری در عسلویه یکی از جاهایی است که به سرعت بیماری را منتقل میکند و تمام زندگی کارگران نفت همین ویژگی را دارد.
کارگر صنعت نفت در عسلویه درد سختی آب و هوا و گرمای بیش از ۶۰ درجه، خوابگاههای موقتی و حیات موقتی و دستمزدهای پایین و کار طولانی مدت پای سکوهای نفتی را به جان میخرد؛ اما حالا «کرونا» نیز به لیست دردهایش اضافه شده است.
«یکی از بستگانم در پالایشگاه ۴ و ۵ کار میکند؛ آنجا و بخش تعمیرات، جایی که من هستم، برخی کارگران کرونا گرفتهاند اما کسی درخواست مرخصی نمیکند. فکر نکنید از بیمسئولیتی است؛ از ترس است. اوایل حرف از این بود که مرخصیها با حقوق خواهد بود. خودم فروردین ماه مشکل ریوی پیدا کردم و مرخصی با حقوق گرفتم. حقوقم پرداخت شد اما در تیر ماه گفتند؛ شما به جای ۱۴ روز کار و ۱۴ روز مرخصی باید ۱۰ روز مرخصی بروی و چهار روز هم اضافهکاری کنی. الان بیش از دو میلیون تومان از مُزدم کم شده است. این رفتار منصفانه است؟» اینها جملاتی است که یک کارگر عسلویه به زبان میآورد و بین جملاتش مدام تکرار میکند: شما باید برای تهیه گزارش بیایید اینجا؛ باید اینها را از نزدیک ببینید.
کارگر پیمانکاری پارس جنوبی درباره فضای کار و مرخصی توضیح میدهد: شیفتها اینجا به دو صورت ۱۴ روز کار و ۱۴ روز مرخصی یا ۲۰ روز کار و ۱۰ روز مرخصی است. ۱۴ روز تمام خور و خواب و نفس کشیدن ما کار است. حرف زدن و زنده بودنمان کار است. خیلی از ما از شهرهای دیگر میآییم و روزها دوری از خانواده را به جان میخریم برای حقوقی که در نهایت با مخارج تحصیل و خوراک و پوشاک خانواده تمام میشود. یعنی هرچه سختی میکشیم برای زنده ماندن است. حالا تصور کنید به خاطر ۴ روز مرخصی دو میلیون از مزدم که از ماههای قبل هم به صورت طلب داشتم، از بین رفت و تمام شد.
کارگر پیمانکاری دیگری در عسلویه تصریح میکند: وضعیت کانکسهای استراحت عسلویه چندان خوب نیست. ۱۰ نفر در یک اتاق محقر مدام در شیفت روز و شب رفت و آمد دارند. بارها درخواست ضدعفونی کانکسها را مطرح کردیم. شاید حدود دو ماهی باشد که اینجا ضدعفونی نشده است. برخی از ما کرونا گرفتیم. اینجا کارگرانی هستند که برای قطع نشدن مزد و مزایا کرونا میگیرند و مخفی میکنند. با ادامه این روند خیلی از ما کرونا میگیریم.
در شرایط کنونی وضعیت استان بوشهر نیز به مرز هشدار رسیده و مقامات استانی خبر از افزایش تعداد بیماران کرونایی در این شهر دادهاند. شهری که با زندگی کارگری در پالایشگاههای پارس جنوبی عجین شده است. در حال حاضر طبق گفته رئیس دانشگاه علوم پزشکی بوشهر ۴ شهرستان استان بوشهر در مرحله قرمز، ۲ شهرستان در وضعیت زرد و ۴ شهرستان دیگر در موقعیت نارنجی قرار دارد.
کارگر عسلویه خواب و خوراک و استراحت را در کانکسهای محقری انجام میدهد که شرایط بهداشتی چندان مناسبی نداشته و از مواد ضدعفونیکننده مناسب استفاده نمیشود. برخی کارگران در برخی پیمانکاریها از اینکه از محلول وایتکس برای ضدعفونی استفاده میشود، گلایه کرده بودند اما در تغییر شرایط چندان موثر نبوده است.
کارگران میگویند: از زمانی که اعتراض کارگران در عسلویه آغاز شده است تاکنون در برخی فازها و به خصوص کارگران فاز اجرایی که حقوقهای عقب افتاده دارند، ادامه دارد. هر وقت دستمزدی به تاخیر بیفتد، کارگران از طریق اعتراضات آن را ادامه میدهند.
از زمانی که بخشهایی از عسلویه دست از کار کشیدند، وعدههایی از سوی مسئولان وزارت نفت داده شده است. اخیراً بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت در یکی از مصاحبههایش گفته است: برخی از این اعتراضات کارگران در مناطق نفتی مربوط به پیمانکاران دسته دوم بوده که بعضاً ربطی به نفت نداشته است. شرکتهای سرمایهگذاری از حوزه نفت باید به این موضوعات توجه کنند.
او میافزاید: اگر حقوقها دیر پرداخت شده باشد تاکید میکنم باید پرداختیها صورت گیرد اگر مطالباتی دارند که طبق قانون باید به آنها تعلق بگیرد و انجام نشده بنده از پرداخت آن حمایت میکنم. همچنین در امکانات رفاهی و آنچه طبق قانون و مقررات مثل کمپهای زندگی و سرویس ایاب و ذهاب باید به کارگران تعلق بگیرد بنده حمایت میکنم، اما اگر فراتر از این باشد همه باید وضع کشور را در نظر بگیریم. مثلا اگر کسی بگوید من دو برابر حقوق میخواهم و حقوق خود را نیز دریافت کرده باشد و شرایط دستمزد هم رعایت شده باشد من کاری نمیتوانم بکنم.
این درحالی است که طبق تبصره ۲ ماده ۱۳ قانون کار کافرمای اصلی که شرکت نفت است، مسئولیت تضامنی در مقابل کارگر دارد. اگر کارگری حتی از پیمانکار دسته دوم طلب مزدی و حقوق کار و ضدعفونی و اساساً هر حقوق معوقی داشته باشد، کارفرمای اصلی موظف به انجام تعهد معوق پیمانکار است.
کارگران عسلویه خواستار رسیدگی به وضعیت مرخصی کارگران مبتلا به کرونا هستند. با وجود ساعات بالای کار در عسلویه، کمتر کارگری تاب کارِ بیشتر را دارد و اگر هم کسی بتواند احتمال بروز حوادث کار افزایش مییابد. کارگران میخواهند که شرایط ایمنی و بهداشت کار و در اختیار گذاشتن محلولهای ضدعفونی مناسب در دستور کار شرکت ملی نفت و پیمانکاریها قرار بگیرد.
هزار و یک آسیب جسمی
در عسلویه، هم آلایندگی محیطی وجود دارد هم گرما و رطوبت زیاد است؛ بعضی وقتها باد بسیار گرم میوزد و بعضی اوقات هم، هوا بسیار شرجی است؛ در این شرایط، در میان این همه آلایندگی و گرما، کار کردن، آنهم در فضای آزاد بسیار سخت است.آلودگی شدید هوای عسلویه مشکلات زیادی را برای کارگران به وجود آورده است. تراکم گازهای مختلف، نبود امکانات و تدابیر لازم ایمنی آسیبها و بیماریهای پوستی برای کارگران را موجب شده است.
بدسوزی شدید یکی از فلرهای پتروشیمیها گاهی اوقات منجر به مشکلاتی برای کارگران میشود. روابط عمومی حفاظت محیط زیست استان بوشهر پیش از این دراینباره گفته بود: رخدادهای بدسوزی های فلر در عسلویه یکی از مهمترین منابع آلاینده هوا در منطقه بوده که در سند تدوین شده کاهش آلودگی هوای عسلویه و کنگان راهکارهای اجرایی و فنی حذف و کاهش فلر ارائه شده و باید از سوی متولیان مورد پیگیری و اقدام قرار گیرد.
با اینحال هنوز کارگران عسلویه نسبت به آسیبهای جسمی و مشکلات گلایه دارند. این روزها که کرونا نیز به دردهای دیگر کارگران اضافه شده، کارفرمای اصلی نفت باید پا پیش گذاشته و بالاخره الزامات کارگری عقد پیمان با پیمانکاران را رعایت کند. اخیراً کارگران عسلویه و دیگر مراکز پتروشیمی و نفت، نسبت خواستار «حذف پیمانکاری»ها شدهاند؛ چرا که حضور پیمانکار از حقوق کارگر نفت کاسته است.
مریم وحیدیان/ کارگر آنلاین