تازه بعد از واکسیناسیون کادر درمان در بیمارستانهای خصوصی بود که درهای برخی از این بیمارستان ها به روی بیماران مشکوک به کووید باز شد. کاسبی از کرونا روی دور تند افتاد و تبلیغات این سودجویان از مراقبتهای ویژه تر از بیماران با تستهای دقیقتر آغاز شد. گزارش های چپ و راست برخی از بیماران حکایت از بستری شدن با قیمتهای نجومی داشت. آزمایش پی سی آر و انجام سی تی اسکن معمولی از ریه با رقمی سه برابر بالاتر از مراکز آزمایشگاهی و تصویربرداری در سطح شهر انجام می شد و بسیاری از این خدمات تحت پوشش بیمه های بیماران مراجعه کننده به این مراکز درمانی خصوصی نبود. همین میشد که ابتلا به یک کرونای ساده با میانگین سه روز بستری در بیمارستان 70 میلیون تومان برای بیمار آب میخورد. هیچ نظارتی بر این نرخ ها انجام نمیشد و هر کدام از این بیمارستانها در بحرانیترین روزهای نظام سلامت در کشور ساز خود را برای سود بیشتر میزدند و به هیچ احدی هم جواب پس نمیدادند.
در همین راستا، یکی از مخاطبان در«سامانه سوت زنی» خبرگزاری فارس، گزارشی از تخلف یکی از بیمارستانهای خصوصی مبنی بر افزایش چند برابری قیمت داروهای کرونایی را به ثبت رسانده که جزئیات آن به شرح ذیل است:
«محمد» خودش را دامپزشک معرفی میکند. حدود 60 سال سن دارد و به تازگی برای طول درمان کووید به بیمارستان پیامبران تهران مراجعه کرده است. بیاندازه از رفتار کادر درمان در بیمارستان گلایه دارد تا جایی که بی تعارف میگوید رفتار ما دامپزشکها با حیوانهای بیمار بهتر از پرسنل بی انصاف این بیمارستان بوده است: «من مدارکی در اختیار دارم که اثبات میکند هزینه تزریق داروی رمدسیویر در این بیمارستان به طور بی منطقی 12 برابر گران تر از درمانگاههای مرکز شهر است. در هفتههای گذشته به کرونا مبتلا شدم. برای درمان به بیمارستان پیامبران واقع در خیابان آیت الله کاشانی و خیابان ابوذر مراجعه کردم. متاسفانه در این مرکز درمانی در حق بیماران مبتلا به کرونا اجحاف زیادی انجام می شود و زمانی از موضوع مطلع میشوید که چارهای جز خالی کردن حساب بانکیتان ندارید. البته اگر بتوانید بهای نجومی درمانهای سرپایی مد نظر آن ها را پرداخت کنید. چون ما مطلع هستیم که بسیاری از خانوادهها توان پرداخت این میزان از هزینههای بدون نظارت را ندارند و قطعا این بیمارستان در حال تخلف است.»
محمد میگوید پزشک طبق پروتکل 6 دز تزریق داروی رمدسیویر را برای او تجویز کرده است: «داروخانه این بیمارستان این دارو را در اختیار داشت اما شرط گرفتن این دارو این بود که در همان بیمارستان اقدام به ترزیق آن کنیم. جالب اینجاست که بلافاصله توضیح میدادند که این دارو تحت پوشش هیچ بیمهای نیست و باید آن را به صورت آزاد تهیه کنیم.»
محمد میگوید یک دز از این تزریق را در درمانگاه فرهنگیان با قیمت 100 هزار تومان دریافت کرده است: «واقعا باید برای متولیان تیلیاردر این بیمارستانها اظهار تاسف کرد. واقعا چطور میتوانند در این شرایط وانفسای معیشت ضعیف مردم از یک بیمار میتلا به کرونا که به خودی خود با درد ها و استرسهای زیادی روز را به شب می رساند 12 برابر بیشتر هزینه دریافت کنند؟ این افراد از دایره انصاف به بیرون افتاده اند و امیدی به اصلاح آن ها نیست، به همین دلیل از مسئولان تقاضا داریم که با نظارت کافی از این تخلف های آشکار در این بیمارستان های خصوصی پیشگیری کنند.»
***تجربه دوگانه مبتلایان به کرونا در بیمارستان های خصوصی
«پیمان حسینی» تجربه دوگانهای از رفتار کادر درمان در بیمارستانهای خصوصی دارد. اولین تجربه او به فروردین ماه سال 1399 مربوط است: «بیماری کرونا تازه در شهرها گسترش پیدا کرده بود و ترس و وحشت شدیدی از آن در جامعه وجود داشت. همسرم دچار سرماخوردگی شده بود و علائمی مانند تب و گلو درد داشت اما سرفه و نفس تنگی نداشت. مثل بیشتر وقت به دلیل در دسترس بودن به بیمارستان کسری واقع در میدان آرژانتین مراجعه کردیم. به محض نزدیک شدن به ورودی اورژانس جلوی ما را گرفتند. نگهبانی که پشت کانتر ورودی بود از ما خواست دلیل مراجعه را مطرح کنیم. وقتی علائم را گفتیم از ورود ما جلوگیری کردند و گفتند چون این موارد از علائم بیماری کووید است نمی توانند همسرم را بپذیرند. به ما گفته شد این بیمارستان به دلیل خصوصی بودن از پذیرش این دسته از بیماران منع شده است.»
***کرونا و وی آی پی های اجباری!
جراحی با محدودیتهای کرونایی در بیمارستانهای خصوصی فضای مستعدی را برای سودجویی های بیشتر بوجود آورده است. «لیلا انصاری» تجربه استفاده از خدمات وی آی پی اجباری در یکی از بیمارستان های خصوصی را از سر گذرانده است: «سال گذشته پزشک زنان تشخیص بارداری خارج از رحم برای من داشتند. روزهایی بود که پیک کرونا در تهران بیداد میکرد و با این حال از من خواستند به سرعت با ارائه مدارکم در بیمارستان ایرانمهر بستری شوم. پیش از بستری شدن از من خواسته شد به آزمایشگاه و بخش سی تی اسکن مراجعه کنم. انجام این مراحل را اجباری کرده بودند تا اگر بیماری به ویروس کرونا مبتلا بود در این بیمارستان بستری نشود. در راهروی آزمایشگاه و همین طور بخش سی تی اسکن بیمارستان جا برای سوزن انداختن نبود. همه کلافه در انتظار نوبت شان بودند. وضعیت تهویه در این سالن های کوچک به گونهای بود که اگر کسی به این ویروس مبتلا هم نبود امکان داشت به سرعت درگیر آن شود.»
این روزها درهای بیمارستان های خصوصی به روی بیماران مبنلا به کووید باز شده است اما ماندن این بیماران در این مراکز درمانی مشروط به این است که حساب بانکی پر و پیمانی داشته باشند و بپذیرند که خدمات درمانی معمولی را با هزینهای 10 برابری تحویل بگیرند. وجود چنین تجربیاتی است که ضرورت نظارت بر بهای خدمات در این بیمارستانهای سودجو را دو چندان میکند.