«بدون ارتباط با دنیا و لغو کامل تحریم اقتصادی امکان توسعه صنعت نفت وجود ندارد.» این بخشی از گفته های مرتضی بهروزی فر عضو هیأت علمی مؤسسه مطالعات بین‌المللی انرژی است که معتقد است صرفا با ارتباط با یک یا دو کشور نمی توان امیدی به افزایش ظرفیت های تولیدی خود در صنعت نفت و گاز داشت. او البته معتقد است که مساله برجام شاید در کوتاه مدت بخشی از منابع مالی لازم برای توسعه نفت و صنایع وابسته به آن را تامین کند اما ما برای گام اساسی تر باید با کشورهای صاحب تکنولوژی در این حوزه ارتباط داشته باشیم.

اما کمبود سرمایه دیگر دلیلی است که به گفته این تحلیل گر بازار نفت، لزوم ارتباط ما با دنیا را حیاتی کرده است. به گفته بهروزی فر، برای حفظ شرایط تولید امروز دست کم به ۵۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز داریم. اگر این سرمایه گذاری صورت نگیرد هر سال بین ۵ تا ۱۵ درصد از میان تولیدات خود را  از دست می دهیم.  جدای از این توسعه صنعت نفت و گاز چیزی حدود ۳۰۰ میلیارد سرمایه نیاز دارد. چنین سرمایه ای در داخل کشور وجود ندارد و باید از محل سرمایه گذاری خارجی تامین شود.  

-

توسعه ال ان جی در شرایط تحریمی غیر ممکن است
این کارشناس انرژی بر این باور است که چاره مشکلات صنعت نفت ما در اختیار چین و روسیه نیست و ارتباط با این کشور ها نمی تواند کمک زیادی به توسعه این صنعت حیاتی در کشور ما بکند.

او در توضیح ادعای خود گفت: فناوری مایع‌سازی و تولید ال‌ان‌جی عملا دست شرکت‌های امریکایی است و بعضا چند شرکت اروپایی حرف‌هایی برای گفتن در این زمینه دارند، حتی فناوری تاسیسات ال‌ان‌جی ساخارین روسیه که برنامه دارد خود را به عنوان سومین تولیدکننده ال‌ان‌جی دنیا بعد از قطر و استرالیا مطرح کند، صرفا امریکایی است، یعنی حتی روسیه از فناوری امریکایی استفاده می‌کند و دنبال جذب بیشتر این کشور برای توسعه است.

-

بهروزی فر با بیان اینکه چین خود یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر غیر متعارف گاز در دنیاست اما خود یکی از بزرگترین واردکنندگان در این حوزه است، تاکید کرد: بدون استفاده از فناوری روز دنیا نمی‌توانیم صنعت ال‌ان‌جی داشته باشیم. حتی روسیه که ما تمایل داریم با این کشور در صنعت نفت ارتباط داشته باشیم تا پروژه‌های ما را توسعه دهد، برای توسعه ال‌ان‌جی با امریکا همکاری می‌کند. اینکه تصور کنیم تحت تحریم یکجانبه امریکا و یا شورای امنیت باشیم و بتوانیم صنعت ال‌ان‌جی را راه بیندازیم و توسعه دهیم عملا غیرمنطقی بوده و امکانپذیر نیست.

او در ادامه بر استفاده تمام قد از توان دیپلماسی برای توسعه بازارهای هدف هم تاکید کرد و گفت: تاکنون متاسفانه صنعت نفت و تولیدات آن کاملا در اختیار سیستم سیاسی بوده و سیستم دیپلماسی ما هیچ وقت برای اقتصاد راهگشا نبوده در حالی‌که در تمام دنیا سیاست‌ها در جهت دست‌یابی به بازاریابی و رشد اقتصادی کشورهاست.

-

عراق چطوراز واردات گاز بی نیاز می شود؟
عضو هیأت علمی مؤسسه مطالعات بین‌المللی انرژی در بخش دیگری از سخنان خود  با اشاره به این نکته که عراق جزء بزرگترین دارندگان ذخایر نفت دنیا است، تصریح کرد: حجم گاز همراه نفت در این کشور حدود ۱۰ درصد ایران و به میزان ۳ تریلیون متر مکعب است یعنی نسبت به کشور ما قابل توجه نیست، اما در نظر داشته باشیم عراق به شرکت‌های بزرگ، تکنولوژی روز دنیا و سرمایه بالایی دسترسی دارد و ما این امکان را نداریم.

بهروزی‌فر گفت: عراق با عبور از بحران سیاسی داخلی تا یک دهه آینده نیازی به واردات گاز نخواهد داشت و حتی می‌تواند به کشورهای همسایه مثل کویت و اردن هم صادرات داشته باشد، با توجه به برنامه‌هایی که برای جلوگیری از سوزاندن گاز همراه، توسعه ذخایر مستقل و از سوی دیگر افزایش تولید نفت دارد، مسلما افزایش تولید گاز همراه خواهد داشت و به سمتی می‌رود که تولید و مصرف گاز را بالانس کرده و به تولید داخلی خود متکی خواهد بود.