ای پیـــــامبر ای ابَر غمخــوار مــا                  ای رسول رحـــــمت(1) و ســــالار ما

خون دل خوردی که تا آدم شدیم(2)         آشنــــــا بر مکتب خــــــاتم شدیم

تا بدانجــــــا رنج بردی که تـــــا                    حق به تو گفت هان!رخصت می نما(3)

ما نخـــواستیم تا سختـــــی کشی                رنـج رشـــــد خلق بر دوشت کشی(4)

لیک او کـــــانون عرفـــان بود او                   ممــــلو از عشـــق فـــراوان بود او(5)

در پسین ایام عمـــرش آن جنـاب               شـاد و غمگین حضرت ختمی مآب

خوش که فربه گشته دینش را شجر(6)     لیـک غمگین زانکه له گردد ثمـــر

در دم رفتــــن بسی رنجـــــور بود                 از صیـــــانت بهر دین مغمــور بود

گفت قــلم آرید و کــاغذ تا کنـم                 یک وصیت تا که جان هست در تنم

تا مبــــــادا بعد من گمــره شویــد                بهر دنیــــای دنیّ بر هـــــم پــــرید

لیک او را هجـــو کرد یک ناکسی(7)           گفت برخیــــــزید تا آسایــم دمی(8)

او ز دنیا رفت و در دل درد داشت            خوف ازآنکه رشته گرددآنچه­کاشت

ای پیـــــامبر ای نبی مصطفــــــــا                ما به حقت کرده ایم جور و جفـــــا

بگــــذر از این ناسپـــاسی، درگذر              از گــــروهی بی صــلاح و بی پدر

آه جسمش همچنـــــان روی زمین           جمـعی در نـــدوه(9) به فکر جانشیـن

شد هر آنچه می­نبــاید شد «رضــا»          سلــــب شد حق از علی مرتضــی

توضیحات:
1- اشاره به آیه « وما ارسلناک الا رحمه للعالمین»
2 - اشاره به آیه اخر سوره کهف: «عزیز علیه ماعنتم...»
3-  اشاره به آیات سوره طه: «طه ما انزلنا القرآن لتشقی»
4- اشاره به آیه «انک لا تهدی من احببت ولکن الله یهدی من یشاء»
5 - اشاره به ایه آخر سوره کهف «حریص علیکم بالمؤمنین رؤف رحیم»
6- اشاره به آیه سوه فتح: یعجب الزراع، و نیز «اذا جاء نصر الله و الفتح..»
7 - آن مرد گفت: ان الرجل لیهجر
8 - پیامبر از روی ناراحتی فرمود: قوموا عنی
9 - منظور سقیفه است