کارگر آنلاین :  در موارد نارسایی شدید، با توجه به عدم کارکرد کافی و مناسب، سموم و مواد زائد و آب اضافی در بدن تجمع می‌یابد و اختلال عملکردی پدید می‌آورد. در این مرحله معمولا فرد نیازمند انجام دیالیز یا پیوند کلیه است. با توجه به وجود برخی بیماری‌های زمینه‌ای منجرشونده به نارسایی کلیه در دوران نوجوانی و جوانی، دسته قابل‌توجهی از زنان و مردان در سنین فعال باروری، به پیوند کلیه نیاز پیدا می‌کنند.مسائل جنسی و باروری در اغلب این افراد، مساله‌ساز است.تجمع سموم در بدن از یک طرف و فرآیند دیالیز و داروهای مصرفی در بیماران پیوندی از سوی دیگر، به همراه مسائل روحی روانی و استرس ناشی از بیماری، عملکرد جنسی و باروری فرد را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. در صورت وجود اختلال نعوظ در این افراد، تقویت روحی و فیزیکی آنها لازم است. از نظر روحی روانی لازم است استرس ناشی از بیماری کنترل شود و از نظر فیزیکی، لازم است به منظور تقویت نعوظ داروهای کمکی مثل ترکیبات ویاگرا تجویز گردد.

یکی از ابهامات موجود برای این افراد، وضعیت باروری در آقا و خانم است. همان طور که می‌دانید مصرف داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی در بیماران پیوندی، اجتناب‌ناپذیر است. این داروها با به‌هم‌ زدن چرخه طبیعی تخمک‌گذاری در خانم‌ها و چرخه طبیعی اسپرم‌سازی در آقایان، میزان باروری طبیعی و خودبه‌خود را کاهش می‌دهند. ولی این کاهش در میزان باروری طبیعی، به‌منزله ناباروری قطعی نیست و بیمار می‌تواند با استفاده از درمان‌های کمک باروری، تحت نظر متخصص زنان یا اورولوژی، بارور شود.سوال شایع دیگر با توجه به محل قرارگیری کلیه پیوندی، این است که آیا زنان دارای کلیه پیوندی می‌توانند فرآیند طبیعی حاملگی را طی کنند یا نه. مشخصا عوارض احتمالی دوران باروری در مادران باردار دارای کلیه پیوندی بالاتر از افراد معمول است. ولی معمولا با نظارت دقیق متخصص زنان و نفرولوژیست و رعایت دقیق توصیه پزشکان، معمولا بارداری بدون مشکل خاص و مهمی ختم می‌شود.البته به‌طور معمول توصیه می‌شود سه سال اول بعد از پیوند، برای بارداری اقدام نشود.همچنین در صورت منع پزشک برای دوره حاملگی، می‌توان با انجام لقاح مصنوعی از تخمک و اسپرم زن و مرد، سلول جنین حاصله از لقاح را به رحم فرد دیگر منتقل کرد و دوران حاملگی را این‌گونه به پایان رساند.