کارگر آنلاین | میگویند خاک سرد است. وقتی کسوکار آدم پر میکشد به دیار باقی و جسمش را به خاک میسپارند، اگر از نزدیکان داغدیده بیتابی کنند، مینشینند کنارش، و وقتی دارد ضجه میزند که: من بدون او دیگر نمیتوانم زندگی کنم، میگویند (یا اگر شرایطش نباشد، از ذهنشان میگذرد که): خاک، سرد است! و این یعنی هرچقدر داغداری و هرچقدر داغ هستی، میگذرد... شب اول دفن میگذرد، ختم گرفته میشود، سوم و هفتم هم. بازماندگان به خانه برمیگردند، جای خالی متوفی را میبینند و باز گریه، و این ماجرا تا چهلم و گذر سالها آنقدر تکرار میشود که... سرد میشود.