به گزارش کارگر آنلاین، نصرالله حکمت، استاد دانشگاه علامه طباطبایی، به مناسبت سالروز رحلت پیامبر اکرم(ص) به تبیین یکی از روایات آن حضرت در مورد ویژگی انسان مؤمن پرداخته و تأکید کرد که «ایمان به غیب» تمام جوانب وجودی، معرفتی و زیستی انسان را نظام و قوام می‌دهد و از جمله روابط او را با دیگران تنظیم می‌کند؛ متن این یادداشت در ادامه از نظر می‌گذرد؛
«پیامبر خدا، درود بر او و خاندانش باد، فرمود: «ألا أُنَبَّئُکم لِمَ سُمِٓیَ المؤمنُ مؤمناً؟ لِإیمانِهِ النٓاسَ علیٰ أنفُسِهِم و اموالِهِم؛ آیا برایتان بگویم که چرا مؤمن را مؤمن نامید‌ه‌اند؟ برای اینکه مردم از جانب او، نسبت به جان و مالشان در امان‌اند». (میزان الحکمة، ج ۱، ص ۲۷۳، به نقل از بحارالانوار). با این روایت که از پیامبر گرامی(ص) نقل شده است، وجسهی دیگر از وجوه معنای «ایمان» و «مؤمن» عیان می‌گردد.
در میانه شب تاریک این روزگار، گاه احساس می‌کنم که چقدر سخت و دشوار است سخن گفتن از ایمان! و چقدر غریب و مظلوم است ایمان! مخالفان ایمان و برخی از موافقان، به شکلی حیرت‌انگیز و ناپیدا دست به دست هم داده‌اند و با هر چه در توان دارند بر سر و مغز ایمان می‌کوبند؛ نقطه اشتراک اینان «اشباع» است؛ اشباعِ در مخالفت، یا اشباع در همراهی و موافقت.
«ایمان به غیب» و «ایمان به خدای خالق» به مثابه «قله غیب»، انسان را در جایگاه وجودی ویژه‌اش استقرار می‌بخشد و همه جوانب وجودی، معرفتی و زیستی او را نظام و قوام می‌دهد. از جمله روابط او را با دیگران تنظیم می‌کند و سروسامان می‌دهد.
پیامبر خدا(ص) در این روایت، وجه تسمیه و نامگذاری مؤمن را چنین بیان می‌کنند که _ علاوه بر همه صفات و خصالی که شخص مؤمن دارد _ روابطش با انسان‌های دیگر بر اساس حفاظت از امنیت خاطر آنان است و همه انسان‌های دیگر از ناحیه او نسبت به جان و مالشان احساس امنیت، و آسودگی خاطر دارند.
بدین ترتیب مطابق کلام بر حق پیامبر خدا(ص)، صرف ادعای ایمان، ایمان کسی را ثابت نمی‌کند؛ بلکه این نحوه رفتار فرد و حفظ حقوق و احترام انسان‌های دیگر است که ایمان مؤمن را نشان می‌دهد و صدق ادعای او را مورد تأیید قرار می‌دهد. در غیر این صورت، هیچ چیز دیگر و هیچ ادعایی توان آن را ندارد که حکایت از ایمان او کند.
پس کسی که به حقوق مردم، به هر شکلی تعدی می‌کند و به جان و مال و زندگی آنان آسیب می‌زند و احساس امنیت درونی را از آنان می‌ستاند و در عین حال ادعای ایمان دارد دروغ می‌گوید و مؤمن نیست هر چند ظاهر ایمانی داشته باشد.»
انتهای پیام