کارگر آنلاین | روزهای نارنجی فیلمی در ژانر‌ درام اجتماعی است که نویسندگی آن را آرش لاهوتی به همراه جمیله دارالشفایی انجام داده اند و لاهوتی آن را کارگردانی کرده است.

بازیگرانی مانند هدیه تهرانی، علی مصفا، مهران احمدی و علی رضا استادی در آن ایفای نقش کرده اند که تقریبا هرکدام از آنها ما را به یاد یک نوع کاراکتر و یا بهتر است بگوییم تیپ در دنیای سینما می اندازند؛ تیپ هایی که بارها و بارها توسط این بازیگران در فیلم های مختلف تکرار شده اند. هدیه تهرانی که همیشه نقش زنی مستقل و خودساخته را بازی می کند، با شنیدن نام علی مصفا هم سخت نیست بفهمیم که باز هم قرار است نقش یک مرد منفعل و بی دست و پا را ببینیم، مهران احمدی که همیشه شخصیت منفی و به اصطلاح بدمن داستان را برعهده می گیرد و نام علی استادی هم چند سالی است که با نزول و طلبکاری گره خورده است. تیپ هایی که این بار در «روزهای نارنجی» تکرار شده اند.
 
داستان «روزهای نارنجی» حول محور زنی به اسم «آبان» می گذرد که پس از آن که واسطه استخدام کارگران زن فصلی برای کار در باغ های مرکبات شمال کشور می شود، چون «زن »است، پس باید با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم کند. آبان با روحیه جنگنده و محکمی که دارد سعی می کند در برابر این مشکلات تمام قد بایستد و چه کسی بهتر از «هدیه تهرانی» برای ایفای چنین نقشی! موضوعی کاملا نخ نما شده از ظلمی که در جوامع کارگری به زنان می شود و حالا یکی دربرابر این ظلم می خواهد بیاستد. شاید برای شروع ماجرا دستاویز خوبی باشد، ولی وقتی تمام فیلم به همین یک خط اکتفا می کند، حوصله تماشاگر از این ماجرای تکراری سر می رود.