به گزارش کارگر آنلاین، عثمان ممندی گفت: برادرم احمد بعد از ظهر دوشنبه گذشته-۲۶ آبان ماه-  براثر اصابت با مین در نزدیکی روستای‌مان  دشتی از توابع شهرستان سردشت به شدت زخمی شد و یک روز پس از اینکه به بیمارستان سردشت منتقل شد بر اثر خونریزی شدید فوت کرد.

او ادامه داد: احمد متولد 69 و چوپان بود و فردند 3 ساله ای از او به یادگار مانده است. برادرم به لحاظ مالی بسیار فقیر بود و در شرایط مالی خوبی به سر نمی برد. امیدوارم مسئولان به فکر خانواده برادرم باشند و با بررسی پرونده اش هرچه زودتر به نتیجه ای برسند.

بهنام صادقی فعال مین زدایی و مدیر وبلاگ مین و زندگی نیز در این باره اظهار داشت: روند پرونده مرحوم احمد ممندی قابل پی‌گیری است. اما متاسفانه بررسی پرونده‌های مصدومان و جانباختگان براثر اصابت با مین در کشورمان زمان بر و دیر به نتیجه می رسد.

او با اشاره ‌به روند تشکیل پرونده افراد قربانی مین‌های به جای مانده از دوران جنگ تحمیلی، چه جانباختگان و چه مصدومان، گفت: وقتی که فردی بر اثر انفجار مین کشته و یا مصدوم می شود ماموران نزدیکترین پاسگاه یا کلانتری به محل حادثه رفته و گزارش حادثه را تهیه می کنند. در غیر این صورت خانواده فرد قربانی باید به پاسگاه برود و از آنها  بخواهد که به محل حادثه آمده و گزارشی را در این باره تهیه کنند.

این فعال مین زدایی اضافه کرد: وقتی این پرونده کامل شد همراه مدارک شناسایی فرد متوفی یا مصدوم به فرمانداری شهرستان ارجاع داده می شود و درخواست برای تشکیل کمیسیون ماده 2 به فرمانداری مکاتبه می شود. فرمانداری نیز با استعلام مدارک به پاسگاه یا کلانتری و با بررسی های لازم کمیسیون ماده 2 را با اعضای 8 نفره تشکیل می دهند و تصمیم می گیرند که فرد دچار حادثه بر اثر مین حالا با مصدوم یا کشته شده جزو  قربانیان مین قرار می گیرد یا خیر.

صادقی عنوان کرد: پس از جنگ تحمیلی تاکنون 10 هزار نفر قربانی مین های به جای مانده از جنگ داریم که از این تعداد 7 هزار نفر مصدوم و 3 هزار نفر کشته شده اند.