کفایت سرمایه پایین نظام بانکی موجب شده اغلب منابع بانکها در محدوده ۲ هزارهزارمیلیارد تومان از محل سپردههای مدتدار و سوددار مردم تأمین شود. بدین ترتیب بانکها در کشور یکی از بزرگترین بدهکاران به شمار میروند. در این بین از آنجایی که منابع بانکها گران تأمین شده و گران (با نرخ بهره مؤثر بیش از ۲۲ درصد در سال) به دست وامخواهان میرسد، وقتی وامگیرنده به هر دلیلی نتواند اقساط خود را پرداخت کند، بانکها از ترس سوخت شدن تسهیلات پرداختی سریعاً وثایق بانکی را به اجرا میگذارند و این روند به تعطیلی بسیاری از واحدهای اقتصادی بدهکار به بانکها منتج شده است.