تاریخ : 11:44 - 1398/08/18
کد خبر : 74245
سرویس خبری : کارگری و اقتصادی
چرا جوانان تمایل به پشت میزنشینی دارند/ سودمیلیونی با ماست بندی
کار آفرین شویم/جوان بیکاری که با ماست بندی میلیونر شد+علت موفقیت
کارآفرین موفق درباره اینکه اکثر جوانان به دنبال پشت میزنشینی هستند گفت: نمی دانم چرا یک جوان خجالت می کشد که ماست بندی راه بیاندازد و سالی ۶۰ میلیون تومان سود کند؟
به گزارش کارگر به نقل از خبرگزاری تسنیم، محسن کاظمی،کشاورز و باغدار اهل خمین است که با استفاده از علم روز کشاورزی، بهره گیری از آبیاری قطره ای به جای شیوه سنتی غرقابی و تنوع بخشی به محصولات تولیدی موفق به تولیدات شده است.
او تولید کننده نمونه زعفران در کشور است و در کنار آن، به پرورش گل رز، خیار، انگور و ... می پردازد. این کشاورز همچنین یک ماست بند حرفه ای است و درآمد سرشاری از این محل کسب می کند.
محسن کاظمی سوابق فعالیت های تولیدی اش را اینگونه گفت:27 سال است که در شهرستان خمین به کار کشاورزی و تولید مشغولم. 12 سال تولید کننده گل گلایل بودم اما واردات بی رویه باعث شد، رها کنم و به سراغ تولید رز سیاه و سفید بروم.
سال 93، 100 هزار شاخه گل رز تولید کردم که سود حاصل از فروش آن بالغ بر 60 میلیون تومان بود. پرورش رزها را به صورت گلخانه ای انجام می دهم، سال 91، با صرف 120 میلیون تومان گلخانه را برپا کردم، انصافاً راضی هستم و ارزشش را داشت. مصرف آب در کشت گلخانه ای 90 درصد کاهش می یابد، اگر این کار را نمی کردم با توجه به مشکل کم آبی، نابود می شدم، همچنان که همکاران من که به کشت غرقابی اصرار داشتند، همه چیزشان از بین رفت، آن هایی هم که باقی ماندند درآمدشان یک دهم من است.
کاظمی درباره مشکلات تولیدکنندگان گل در کشور بیان می کند: واردات بی رویه گل از خارج، سم مهلکی است. برای واردات هر شاخه گل رز از هلند کمتر از یک دلار، ارز از کشور خارج نمی شود. این در حالی است که در خمین می توانیم بهترین گل ها را تولید کنیم و نگذاریم ارز حاصل از فروش منابع طبیعی از کشور خارج شود، ما همان گل را به ازای هر شاخه هزار تومان می توانیم به بازار عرضه کنیم. بازاریابی هم مشکل دیگر ماست، گل را به دلال شاخه ای هزار تومان می فروشیم اما تا به دست گل فروش برسد قیمتش می رسد به7 هزار تومان.
تولید زعفران، عرصه دیگری است که آقای کاظمی به آن اشتغال دارد، وی گفت: طی 4 سالی که زعفران تولید می کنم، 3 بار به عنوان تولید کننده نمونه زعفران در کشور انتخاب شده ام. تولید کنندگان زعفران در مشهد در هر هکتار بین 6 تا 7 کیلو زعفران برداشت می کنند اما من توانستم در هر هکتار 14کیلو گرم زعفران برداشت کنم. علت این اتفاق هم چیزی نیست جز عمل به اصول علمی و کارشناسی تولید این محصول. در سال 93سود حاصل از برداشت زعفران نزدیک به 70 میلیون تومان بود.
سومین عرصه سودآوری آقای کاظمی کمی متفاوت از پرورش گل رز و تولید زعفران است. وی 19 سال قبل در حاشیه گلخانه و باغ هایش بزرگترین کارگاه ماست بندی سنتی منطقه را راه اندازی کرده است. محسن کاظمی در این باره می گوید: سالانه70 تن ماست تولید می کنم و سود حاصل از آن بیش از 50 میلیون تومان در سال است. 17 سال است که هفته ای یک بار خودم ماست ها را با نیسان از خمین به تهران می آورم و می فروشم. گوشه خیابان، جا و مشتری های ثابتی دارم،7 صبح که می رسم تهران تا ساعت 10 صبح همه ماست ها به فروش رفته است.
این کشاورز موفق، کمبود نقدینگی و ارائه نشدن تسهیلات باسود پایین را مشکل اصلی خود می داند و می گوید: 27سال است که تولید کننده هستم اما در این مدت حتی یک بار هم وام حمایتی با سود مناسب دریافت نکرده ام، جهاد کشاورزی حتی یک ریال هم به من وام نداده است، همه وام هایی که برای راه اندازی گلخانه و توسعه کار کشاورزی دریافت کرده ام، از موسسات بانکی متفرقه و با سود 28درصد بوده است. بسیج سازندگی بعد از تاکیدات رهبری بر حمایت از تولید و اقتصاد مقاومتی وارد عرصه حمایت از کشاورزان شده که امیدواریم قدمی موثر باشد. 5 هکتار زمین خالی و بلااستفاده دارم که قصد دارم در آن گل محمدی پرورش دهم، به همین منظور 30 میلیون تومان از بسیج سازندگی وام دریافت کرده ام.
کاظمی در ماست بندی اش برای 5 نفر و در گلخانه اش برای 4نفر اشتغالزایی کرده است. وی همچنین در فصل برداشت محصول زعفران به مدت 60روز برای40 نفر اشتغالزایی می کند. محسن کاظمی درباره علت سخت کوشی اش می گوید: من از8 سالگی روی پای خودم ایستادم و کشاورزی کردم. اگر یک روز کار نکنم، بیمار می شوم. 5 صبح شروع می کنم به کار تا ساعت 10 شب. پسرم و دو دخترم نیز در کار ماست بندی و اداره گلخانه خیلی کمکم می کنند.
برخی ها به من می گویند چرا اینقدر کار می کنی؟ می گویند اگر راضی نمی شوی این زمین ها را بفروشی و در تهران ملک بخری یا پولش را بگذاری در بانک و سود بگیری، لااقل اینقدر خودت را به سختی نیانداز. آن ها به اشتباه فکر می کنند که من برای این دنیا حرص می زنم اما اینطور نیست، عقیده من این است که هر چقدر آبادانی برای مملکت ایجاد کنیم، باقیات و صالحات است، انسانی که کار نکند، چه جور مسلمانی است؟ گیرم که در تهران ملک خریدم و قیمتش ترقی کرد، خب چه خدمتی کرده ام به مملکت؟ فقط با تولید می توان خدمت کرد.
کاظمی افزود: متأسفانه فرهنگ کار در کشور تضعیف شده و خانواده ها فرزندانشان را در مساله کار درست تربیت نمی کنند. نمی دانم چرا یک جوان خجالت می کشد ماست بندی راه بیاندازد و سالی 60تا70 میلیون تومان سود کند؟ چه اشکالی دارد؟! شاید باورتان نشود اما در همین مزارع من کار هست اما کارگر نیست! همه دنبال پشت میز نشینی هستند، مگر از پشت میز نشینی چقدر می تواند درآمد کسب کرد؟ در زمستان اختلاف دمای بین داخل گلخانه با محیط بیرون حدود 660درجه سانتی گراد است اما من دست از کار نمی کشم، عاشق طبیعتم."
کشاورز موفق اراکی درباره برخی اظهارنظرها مبنی بر مزخرف بودن خودکفایی و سرمایه گذاری در کشاورزی، می گوید:چطور ممکن است کسی علیه تولید داخل حرف بزند؟ اگر منظورشان این است که با توجه به کم آبی باید کشاورزی را تعطیل کنیم، باید از آن ها بپرسیم چرا صورت مساله را پاک می کنند؟ به جای تعطیل کردن کشاورزی باید به کشاورزان کمک کرد تا آبیاری قطره ای را جایگزین روش غرقابی کنند، در این صورت تولیدات چند برابر و مصرف آب تا 90 درصد کاهش می یابد. البته از کسانی که خودشان دلال واردات از خارج هستند، انتظاری نمی رود که برای نابود کردن کشاورزی مملکت، کاری انجام ندهند!