کارگر آنلاین: هم کلاسی من که دختر بسیار شریفی هم هست، ضمن شرابخواری، نسبت به معاد نیز شبهاتی دارد! بسیار غصه می‌خورم، تکلیف من نسبت به وی چیست؟ (دانشجو)



●- اگر به شما بگویند که شما هیچ تکلیفی در قبال وی، به جز دوری و اجتناب از ارتباط ندارید، چه احساسی به شما دست می‌دهد؟! اگر به شما بگویند: همکلاسی پسر دیگری نیز در همین شرایط است، چه احساسی به شما دست می‌دهد، آیا برای او هم به حد گریه و دعا، غصه می‌خورید؟! اگر قرار باشد برای کمک، یکی را مقدم و مهم‌تر بشمارید، کدام آنها هستند؟! پس، آدمی نباید خودش را فریب دهد، به ویژه با توجیهاتی چون: دین، انسان‌دوستی، احساس تکلیف، خیرخواهی و ...!

انسان شریف؟
 

انسان شریف یعنی چه؟ نقطه مقابلش که بی‌شرافتی یا کم حیایی است چیست؟! آیا بی‌شرافتی یک انسان فقط به این است که مرتکب برخی از مفاسدی که به نظر ما بدتر است (مثل فساد و فحشا) نشود؟!

کسی که نسبت به معاد شبهه دارد [نه این که پرسش دارد]، در واقع نسبت به خدا و توحید شبهه دارد، یعنی شناخت و باور درستی ندارد – چنین کسی بالتبع تقیدی به رعایت بایدها و نبایدهای الهی نیز ندارد، چنان که آن دختر، نه تنها حجاب مناسبی ندارد، بلکه شرابخواری هم می‌نماید – بی‌تردید زیاد هم در ارتباطات، اهل رعایت اصول و احکام ارتباط بین محرم و نامحرم هم نیست ...؛ حال با توجه به این مواضع شناختی و اعتقادی و نیز این رفتارهای عملی، تعریف و توصیف به «بسیار شریف» یعنی چه؟!

شبهات
 

شبهه [که البته با پرسش متفاوت است]، به خودی خود، مسئله‌ی مهمی نیست و اگر کسی جویای حق و اهل فهم باشد، با یک پاسخ منطقی و خوب، شبهه‌اش برطرف می‌شود؛ اما اگر "شبهه"، ژستی برای توجیه مواضع و عملکردهای نادرست باشد، هیچ پاسخی قابل قبول نبوده و اثر نخواهد داشت.

مگر ابلیس لعین، خداوند سبحان را نمی‌شناخت و نسبت به "توحید و معاد" شک و شبهه‌ای داشت؟! او حتی وقتی از روی عناد و لجاج با خداوند سبحان، تصمیم به دشمنی با آدم و بنی آدم را گرفت، به عزت خداوند سبحان قسم خورد: «قَالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ * إِلَّا عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ- گفت: قسم به عزت تو که تمامی آنها را اغوا خواهم کرد * به غیر از بندگان مخلصت را / ص، 82 و 83»، آن هم به خاطر این که زورش به آنها نمی‌رسد، نه این که آنها را محترم می‌شمارد.
 

بنابراین، اگر مشاهده نمودید که کسی به دنبال کفر، شرک، نفاق، ظلم، فسق، فساد و فحشا می‌رود، در ضمن با یک ژست علمی می‌گوید: «من شبهاتی دارم»! گمان نکنید که باید او را عاقل، بصیر و دانشمند فرض کنید، و بسیار مستدل و منطقی، پاسخ شبهاتش را (که تمامی نخواهند داشت) بدهید و اگر پاسخ دهید، او ناگهان شهادتین گفته و از گناهان خود توبه می‌نماید!
 

●- آیا هر کس که نسبت به معاد سؤالات یا شبهاتی دارند، شرابخواری می‌کند؟!
 

●- آیا شرابخوار در هر دین و مسلکی، نمی‌داند که "شراب" نه تنها برای عقل و جسمش مضر است، بلکه شرابخواری حاکی از ضعف شخصیت و پستی بینش رفتاری است و فرهنگ، سلامت و امنیت جامعه را نیز به مخاطره می‌اندازد؟! آیا در این خصوص شبهه‌ای ندارد؟!
 

●- کسانی که با چنین ساده‌انگاری‌ها و گمان‌های غلط، منفعل این افراد می‌شوند، معمولاً خود به دام می‌افتند و ابتدا امتیاز می‌دهند و سپس کاملاً منحرف می‌گردند.
 

نتیجه:
 

یک – ابتدا تکلیف خود را با خودتان روشن کنید تا دچار غفلت یا خودفریبی نشوید.
 

دو – هیچ تکلیفی ندارید که الزاماً پاسخگوی سؤالات و شبهات همگان باشید.
 

سه – به فرض که کسی گفت: «من نسبت به معاد شبهه‌ای دارم»! بفرمایید که آیا نسبت به خداوند سبحان و توحید، شناخت و ایمانی دارید یا خیر؟ چرا که معاد بازگشت به سوی اوست.
 

چهار – اولاً اگر لازم و ضروری بود و ثانیاً اگر پاسخ را می‌دانستید، به صورت بسیار منطقی، پاسخی متین ارائه دهید، نه این که سخن از توحید و معاد و اسلام، وسیله‌ا‌ی شود برای توجیه ارتباط و سپس دوستی و ...!
منبع : پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه)