به گزارش کارگرآنلاین به نقل از افکارنیوز ، عبدالله بن سنان گوید:به مولایم امام صادق (ع) شِکوه کردم.

 امام صادق(ع) فرمود: آیا دوست داری دعایی برای تویاد دهم که هرگاه بخوانی خداوند بدهی تو را ادا کند وحال تورا بهبود بخشد؟

عرض کردم چقدر به این دعا نیازمندم. حضرت این دعا را به او آموخت وفرمود پس از نماز صبح بگو:

تَوَکَّلْتُ عَلَی الحَیِّ القَیَّومِ الَّذِی لَا یَمُوتُ

وَالْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدَاً،

وَلَمْ یَکُن لَهُ شَریْکُ فِی المُلْکِ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیِّ مِنَ الذُّلِّ، وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً.اللَّهُمَّ إنِّی أَعُوْذُ بِکَ مِنَ الْبَؤْسِ وَالْفَقْرِ،وَمِنْ غَلَبَة الَّدیْنِ وَالسُّقْمِ،وَأَسأَلُکَ أَنْ تُعِیْنَنی عَلَی أَدَاءِ حَقِّکَ إِلیْکَ وَإِلَی النَّاسِ

منبع : مستدرک الوسائل.ج5ص87