فرار مولوی عبدالحمید از مناظره و دعوت مجدد ایشان برای مناظره و مباهله

به گزارش کارگر آنلاین ، سایت موسسه تحقیقاتی ولیعصر عج نوشت : به دنبال دعوت این جانب از جناب مولوی عبد الحمید برای مناظره و گفتگوی دوستانه پیرامون سخنان ایشان در نماز جمعه زاهدان، در سایت ویژه حوزه علمیه زاهدان اعلام کردند که ایشان حاضر به مناظره نیست بلکه آماده مباهله می باشد و شاگردان ایشان با شرائطی، آمادگی خود را برای مناظره اعلام کرده اند.

اینجانب ضمن احترام به جناب مولوی عبد الحمید اعلام می دارم:

1 ـ همانگونه که در اعلام قبلی اشاره شده، هدف اینجانب مناظره و گفتگوی دوستانه است نه جدل و مناقشه، جناب مولوی عبد الحمید و دوستانشان که برنامه های این جانب را در شبکه سلام و همچنین در همایش مذاهب در چابهار و زاهدان دیده، و یا شنیده اند به خوبی می دانند که اینجانب اهل جدل و مناقشه نیستم بلکه برای اهل سنت احترام قائل هستم و بارها گفته ام که اهانت به اهل سنت و مقدسات آنان، خلاف شرع و گناه نابخشودنی است.

2 ـ فرار از مناظره بر خلاف سیره أنبیاء و علمای اسلام است که در طول تاریخ در موارد اختلافی با یکدیگر به گفتگو و مناظره می پرداختند و قرآن کریم و تاریخ مملوّ از محاجّه و مناظره پیامبران و امامان و علمای شیعه و سنی است.

3 ـ ارجاع به شاگردان، نوعی فرار از مناظره و تحقیر طرف مقابل و عدم رعایت شأن علمی و دور شدن از صفا وصمیمیت است.

اگر هدف جناب مولوی عبد الحمید (العیاذ باللّه) با فرستادن شاگردانشان، جدل و مناقشه بوده و می خواهند با تحریک عواطف و احساسات، آتش اختلاف را در کشور شعله ور نمایند، این کار نه تنها مخالف با نظر مقام معظم رهبری مدّ ظله الوارف می باشد که امسال را سال اتحاد ملی و انسجام اسلامی معرفی نموده بلکه دست زدن به چنین کاری مخالف سیره أئمّة علیهم السلام و روش بزرگان شیعه و مراجع عظام تقلید است.

از همه مهمتر این که در جهان امروز دشمنان اسلام، کمر به نابودی مسلمانان بسته اند و تمام تلاش خود را در جهت ایجاد اختلاف و تنش های مذهبی به کار می برند، جدل و مناقشه دو گروه مذهبی خیانت به اسلام می باشد.

واگر آقای مولوی عبد الحمید، شخصیتی شناخته شده و جهانی داشته و پیشوای مذهبی هستند، باید با شرکت در مناظره دوستانه و بدون جدل، عملاً راه و روش مناظره صحیح را به دیگر افراد آموزش دهند.

از طرفی ایشان که اظهار داشته اند: «مقتضای عدالت این را می طلبد که صدا و سیما افرادی را که سنی شده اند را فرا بخواند و با آنها مصاحبه ای داشته باشد» اگر این سخن درست باشد، جناب ایشان با حضور در مناظره، این افراد را معرفی نماید، تا أوّلا: مردم با این افراد آشنا شوند و ثانیاً: صدا وسیما زمینه حضور آنان را در کنار آقای تیجانی فراهم نماید.

4 ـ اگر ایشان واقعاً خود را پیشوای مذهبی می دانند، چگونه به خود اجازه می دهند در نماز جمعه نسبت به جناب آقای تیجانی که یک شخصیت بین المللی است و شرق و غرب عالم وی را می شناسند، جسارت نموده و او را مجهول الحال معرفی نموده و سبب تشیعش را یک خواب بداند با این که ایشان در همان مصاحبه شبکه 3، به صراحت گفت: من سه سال تحقیق کردم و با شخصیتهای متعدد شیعه بویژه شهید صدر بحث کردم و آنگاه که حقانیت مذهب شیعه برایم روشن شد، آن را پذیرفتم.

و یا نسبت به جناب آقای دکتر عصام العماد که قبلا وهابی و شاگرد بن باز مفتی اعظم عربستان و فارغ التحصیل دانشگاه محمد بن سعود ریاض بوده و کتابی تحت عنوان «الصلة بین الإثنی عشریّة وفرق الغلاة» در اثبات شرک شیعه تألیف کرده بود، ولی جناب مولوی عبد الحمید وی را از شیعیان یمن معرفی می کنند.

و یا تهیه کنندگان برنامه را افراد نا شایست و برنامه را ساختگی و جعلی و مجری برنامه را بچه نادان معرفی کند.

و با توجه به نکات یاد شده، ما از ایشان دعوت کردیم در یک مناظره وگفتگوی دوستانه شرکت کنند و اگر دلیل و یا شاهدی بر سخنان خویش دارند ارائه دهند که با کمال میل از او می پذیریم و اگر معلوم شد که مطالب یاد شده که در نماز جمعه و از تریبون حکومتی پخش و در سایت اینترتی حوزه علمیه زاهدان قرار گرفت، خلاف واقع و افتراء بوده، ایشان با کمال شجاعت از افراد عذر خواهی نموده و طلب پوزش نمایند.

5 ـ نسبت به مناظره در رابطه با موارد اختلافی میان شیعه و سنی، اگر هر یک از مدرّسان محترم حوزه های علمیّه اهل سنت و یا از اساتید دانشگاهها که موقعیت علمی آنان محرز باشد و اهل جدل و اهانت نباشند، آمادگی کامل خود را برای گفتگوی علمی، در جلسات کاملا دوستانه و صمیمی اعلام می نمایم.

و معتقد هستم که چنین جلساتی نه تنها به وحدت میان امت اسلامی ضرر نمی زند بلکه با گفتگوی علمی، بسیاری از بدبینی ها برطرف شده و زمینه وحدت و دوستی میان شیعه و سنی بیش از پیش فراهم می شود.

و به تعبیر شهید مطهری «آن چه نباید صورت گیرد، کارهایی است که احساسات و تعصّبات و کینه های مخالف را بر می انگیزد، امّا بحث علمی سروکارش با عقل و منطق است، نه عواطف و احساسات». امامت و رهبری، ص 21.

و به تعبیر حضرت آیت اللّه العظمی مکارم شیرازی: «آنچه مایه اختلاف و پراکندگی است، جرّ و بحث های تعصب آمیز و غیر منطقی و پرخاشگری های کینه توزانه است. ولی بحث های منطقی و مستدل و دور از تعصّب و لجاجت و پرخاشگری، در محیطی صمیمانه و دوستانه، نه تنها تفرقه انگیز نیست، بلکه فاصله ها را کم می کند، و نقاط مشترک را تقویت می نماید». پنجاه درس اصول عقائد، ص 227.

6 ـ اگر شاگردان جناب آقای مولوی عبد الحمید آماده هستند که با مناظره، حقانیت مذهب اهل سنت بر همگان آشکار نمایند چرا تحقق این مناظره را مشروط به پخش از کانال های تلویزیون رسمی کشور اعلام نمودند.

و اگر راست می گویند چرا در تلویزیون سلام که شبکه جهانی است حاضر نمی شوند تا بجای آن که حقانیت مذهب اهل سنت را برای مردم ایران ثابت کنند، برای تمام مردم جهان ثابت نمایند.

7 ـ در رابطه با اعلام مباهله، أوّلا: همگان می دانند که مباهله در صورتی است که بحثهای علمی و منطقی به بن بست رسیده باشد، همانگونه که رسول اکرم (ص) پس از بحث و مناظره با نصاری نجران و اصرار آنان بر عناد، پیشنهاد مباهله دادند.

فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنْ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ... آل عمران.

فخر رازی از علمای بزرگ اهل سنت می گوید: (فَمَنْ حَاجَّکَ) بعد هذه الدلائل الواضحة والجوابات اللائحة فاقطع الکلام معهم وعاملهم بما یعامل به المعاند ، وهو أن تدعوهم إلی الملاعنة. تفسیر الکبیر، ج 8، ص 82.

این جانب مجدداً از جناب آقای مولوی عبد الحمید با کمال احترام دعوت می کنم که خود بزرگ بینی را کنار گذاشته و به این گفتگوی دوستانه پاسخ مثبت دهند و یقین کنند که احترام هریک از طرف مقابل کاملا محفوظ و مقدسات هیچیک از طرفین مورد اهانت قرار نخواهد گرفت زیرا بر این عقیده هستیم که اهانت و جسارت به مقدسات اهل سنت و یا شیعه خیانت به اسلام و گناه نابخشودنی است.

وثانیاً: این جانب همانگونه که به حقانیت وجود خداوند متعال و نبوت پیامبر گرامی صلّی اللّه علیه وآله یقین دارم، به حقانیت مذهب شیعه نیز یقین دارم. و در این عقیده آماده مباهله با هر فردی در سراسر جهان هستم و به نتیجه آن نیز کاملا آگاه هستم.

ولی در عصر کنونی که دشمنان قسم خورده اسلام، از ایجاد اختلاف میان امت اسلامی و نابودی اسلام و مسلمین از هیچ کوششی دریغ نمی کنند، آیا دست زدن به مباهله و ... در چنین موقعیتی، موجب اتحاد میان امت اسلامی است و یا سر آغاز اختلاف جدید و تحریک عواطف و تعصبات مذهبی است.

و با همه این حال اگر مناظره و گفتگوی دوستانه نتیجه نبخشید، نوبت به مباهله خواهد رسید.

8 ـ در پایان تکرار می کنم که اینجانب آمادگی کامل دارم که با جناب مولوی عبد الحمید در رابطه با سخنان ایشان در خطبه های نماز جمعه و جلسه ختم قرآن بدون هیچ پیش شرطی در هر کجا و در هر زمان مناظره و گفتگوی دوستانه و صمیمی داشته باشم و نتیجه آن در اختیار همگان قرار گیرد و هر یک از سایتهای خبری و روزنامه ها و شبکه های داخلی و جهانی صلاح دیدند منعکس نمایند.

طبق آیه شریفه (کُلُّ نَفْس بِمَا کَسَبَتْ رَهِینَةٌ). المدثر: 74/38، که هر کس مسئول پاسخگویی کارهای خویش است و مطابق آیه شریفه دیگر (وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَی). الانعام: 6/164 هیچ کس مسئول عملکرد دیگران نیست.

امیدوارم که جناب مولوی عبد الحمید، خود بزرگ بینی را کنار گذاشته و به این گفتگوی دوستانه پاسخ مثبت دهند و بدانند که احترام ایشان از طرف این جانب کاملا محفوظ است و بر این باور هستم که ایشان نیز احترام طرف مقابل را حفظ خواهند نمود، زیرا بر این عقیده هستیم که اهانت و جسارت به مقدسات اهل سنت و یا شیعه خیانت به اسلام و گناه نابخشودنی است.

بدیهی است که در صورت بروز هر گونه تندی از ناحیه ایشان، از طرف اینجانب جز مهربانی و تمنای سلامتی، پاسخی نخواهند شنید.

وَالسَّلاَمُ عَلَی مَنْ اتَّبَعَ الْهُدَی.