طول عمر حضرت ولی عصر علیه‌السلام از نظر علمی چگونه توجیه می‌شود؟
الف - ابتدا باید دقت شود که مقصود از «علمی» چیست؟! آیا مقصود فقط علوم طبیعی و تجربی می‌باشد و آیا سایر علوم عقلی، فطری، یا وحیانی و ...، هیچ کدام «علم» محسوب نمی‌گردند؟!
ب - آیا هر چیزی، یا هر امری، فقط باید با علوم طبیعی و آزمایشگاهی به اثبات رسد یا توجیه شود؟! این فقط نظریه، یا بهتر بگوییم ادعای ماده‌گرایان می‌باشد که البته خود نیز به ناچار، نمی‌توانند بدان پایبند بمانند!
ج- حال، چه مقصود از «علم»، فقط علوم طبیعی باشد، یا سایر علوم را نیز شامل گردد، مگر رشد علمی بشر چقدر است؟! آیا به تمامی رموز جهان طبیعت و عالَم هستی، واقف شده است؟!
دانشمندان علوم طبیعی می‌گویند: «دانسته‌های ما از زمین، بسیار اندک است، حتی هنوز جانداران بسیاری هستند که شناخته نشده‌اند!»
می‌گویند: «به رغم پیشرفت علوم در بدن‌شناسی، آناتومی، پزشکی، روانشناسی و ...، هنوز ناشناخته‌هایمان از همین بدن طبیعی انسان، بیشتر از شناخته‌هایمان می‌باشد!»
الکسیس کارل، با جمع‌آوری تمامی علوم حاصله راجع به بدن انسان، می‌گوید: «انسان موجود ناشناخته»! چنان که به رغم این همه پیشرفت علوم طبیعی و تجربی، ژن‌های جدید و نقش آنها کشف می‌شوند و هنوز نادانسته‌ها از کارکرد مغز و همچنین ژنتیک و دی اِن اِی (DNA)، به مراتب بیشتر از دانسته‌ها می‌باشد.
ج - بنابراین، پرسش را اینگونه باید اصلاح نمود که «طول عمر حضرت ولی عصر علیه‌السلام، با علم امروز بشر چگونه توجیه می‌شود؟» و با توجه به کامل نبودن علم بشر، هیچ ضرورتی ندارد که همه چیز با علم امروز توجیه شود!
تا 150 سال پیش، بشر گمان نمی‌کرد که بتواند وسیله‌ای برای پرواز بسازد، اما امروزه به غیر از هواپیماهای مسافری، باری و جنگی، سفینه‌هایی برای فضانوردی ساخته است - چنان که تا صد سال پیش، کسی گمان نمی‌کرد که با یک گوشی کوچک، بتواند با هر کسی در هر گوشۀ جهان، ارتباط صوتی و تصویری برقرار نماید - چنان که تا 50 سال پیش نیز کسی نمی‌دانست که انسان با مطالعۀ دی‌اِن‌اِی، می‌تواند از مشخصات کلی فردی که دو هزار سال پیش می‌زیسته، و علت مرگ او مطلع گردد!
بنابراین، علوم طبیعی امروز، آخر علم نیست که همه چیز با آن سنجیده شود!
د - تمام کوشش علمی بشر در انسان‌شناسی، پزشکی، داروسازی، بهداشت، تغذیه، روانشناسی و ...، برای این است که بتواند طول عمر را افزایش دهد و بسیار هم موفق بوده است؛ لذا اکر کسی از تمامی این علوم برخوردار باشد و در ضمن بتواند رعایت کند، می‌تواند تا زمان مقتضی از سوی خداوند سبحان، زنده بماند.
ھ - آدمی با نگاه کلی به روند مرگ و میر در جهان، گمان دارد که عمر طبیعی انسان همین 80 یا 90 سال می‌باشد و در نهایت ممکن است کسی به صورت استثناء، تا 140 سال نیز زندگی کند! اما، شاید عمری که برای انسان مقدر شده، حتی بیش از هزار سال باشد و شرایط و حوادث سبب کاهش عمر او می‌شود! چنان که در اعصار اولیه چنین بوده است.
حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند:
«مَنْ یَمُوتُ بِالذُّنُوبِ أَکْثَرُ مِمَّنْ یَمُوتُ بِالْآجَالِ، وَ مَنْ یَعِیشُ بِالْإِحْسَانِ أَکْثَرُ مِمَّنْ یَعِیشُ بِالْأَعْمَارِ» (أمالی شیخ طوسی / ترجمه حسن زاده ; ج ۱ ص ۶۷۷)
- کسانى که به وسیله گناهان خود مى‌میرند، بیش از کسانى هستند که با اجل‌هاى معیّن از دنیا مى‌روند؛ و کسانى که با نیکى‌هاى خود زندگى مى‌کنند بیش از کسانى هستند که با عمرِ[طبیعى]خود زندگى مى‌نمایند.
خداشناسی
«فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» - پس بدان که هیچ إله (معبودى) جز خدا نیست. (محمد صلوات الله علیه و آله، 19)
بی‌تردید، نه تنها علمِ «خداشناسی - خالق شناسی و ربّ شناسی» مهم‌تر و جامع‌تر از سایر علوم می‌باشد، بلکه تمامی علوم نیز باید به آن برسد، چنان که در تمامی آیات قرآن مجید که به طبیعت اشاره نموده، به مبدأ و معاد تصریح شده است تا آدمی کتاب خلقت را کامل بخواند، نه این که فقط چند سطر از یک صفحه را بخواند و گمان نماید این نهایت علم است:
«ذَلِکَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى» (النّجم، 30)
- این منتهاى دانش آنان است! پروردگار تو خود به [حال] کسى که از راه او منحرف شده داناتر و او به کسى که راه یافته [نیز] آگاه‌تر است.
●- اگر چه بشر به تمامی علوم طبیعی و فرا طبیعی دست نیافته و فقط بخش کوچکی از طبیعت مادی را شناخته است، اما می‌تواند و باید ابتدا به خودش بنگرد و بیندیشد که چه کسی او را خلق نموده است؟ و سپس به خلقت سایر موجودات، زمین و آسمان بنگرد:
«أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَیْرِ شَیْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ * أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَلْ لَا یُوقِنُونَ» (الطّور، 35 و 36)
- آیا از هیچ خلق شده‌اند یا آنکه خودشان خالق [خود] هستند * آیا آسمانها و زمین را [آنان] خلق کردهاند؟! [نه] بلکه یقین ندارند.
باید بیندیشد که این نطفۀ بی‌جان را چه کسی به انسانی با این همه عظمت و پیچدگی تبدیل می‌نماید؟! همین مغز، قلب، خون، عروق و سلسله اعصاب مادی را چه کسی خلق نموده و اداره می‌کند؟! و بالاخره بنیدیشد که چه کسی به جسم مادی حیات می‌دهد و آن را زنده می‌کند و چه کسی می‌میراند؟!
*- عالَم هستی، همه تجلّی علم خداوند است - قادر «اندازه‌گذار» همه چیز اوست؛ چنان که فرمود: «إِنَّا کُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ - ماییم که همه چیز را به (با) اندازه خلق نمودیم» (القمر، 49) - قوانین علیّت را او بر عالَم هستی حاکم نموده است - کلّ عالَم هستی را او ربوبیّت (تدبیر و اداره) می‌نماید؛ لذا می‌تواند به هر کسی که بخواهد، طول عمر دهد.
اگر او بخواهد، عُمر کسی را 20 سال قرار می‌دهد و اگر بخواهد، به کسی 2000 سال عمر می‌دهد و البته هیچ کدام، خارج از قواعد علمی نمی‌باشند؛ هر چند که علوم بشری، علل را کشف ننموده باشد.
*- باید دقت نمود که طول عمر زیاد، خلاف عادت هست، اما خلاف نظام علیّت و قوانین علمی نمی‌باشد؛ چنان که تمامی معجزات الهی که توسط پیامبرانش صورت پذیرفته نیز چنین می‌باشند و هیچ کدام خلاف نظام علیّت و قوانین علمی نمی‌باشند. لذا معجزات و طول عمر زیاد، خارق عادت است؛ نه خارق عقل و علم.
*- به گواهی آیات، روایات و نیز مستندات تاریخ، حضرت آدم علیه السلام، 930 سال یا بیشتر زندگی نمود - حضرت نوح (ع) فقط 950 سال به توحید دعوت نمود - حضرات شیث (ع) ۹۱۲ سال، سلیمان بن داود ۷۱۲ سال، عمر نمودند. عمر جناب سلمان فارسی را از 250 تا 450 سال گفته‌اند! و حضرت خضر علیه السلام، که در دوران حضرت ابراهیم علیه السلام، سردار لشکر ذو القرنین بودند، هنوزه زنده‌اند. حضرات امیرالمؤمنین و امام حسن علیهماالسلام، ایشان را پس از حضور در انظار به مردم معرفی کردند و فرمودند: «این برادرم خضر بود که آمد و چنین گفت».
روایت
از حضرت امام صادق علیه السلام نقل شده که:
«اما آن بنده صالح خدا خضر، خداوند عمر او را نه برای رسالتش طولانى گردانید و نه به جهت کتابى که بدو نازل کند و یا این که به وسیله او و شریعتش، شریعت پیامبران پیش از خود را نسخ کند و نه به جهت امامتى که بندگانش بدو اقتدا نمایند و نه به خاطر طاعتى که خدا بر او واجب ساخته بود، بلکه خداى جهان آفرین، بدان دلیل که اراده فرموده بود عمر گرامى قائم (عج) را در دوران غیبت او بسیار طولانى سازد و مى دانست که بندگانش بر طول عمر او ایراد و اشکال خواهند نمود، به همین جهت عمر این بنده صالح خویش (خضر) را طولانى ساخت که بدان استدلال شود و عمر قائم (ع) بدان تشبیه گردد و بدین وسیله اشکال و ایراد دشمنان و بداندیشان باطل گردد.»
(منتخب الاثر:261/غیبت طوسی:108)
وراثت
امام مهدی علیه السلام، وارث تمامی انبیا و اوصیای الهی می‌باشند؛ لذا تمامی کمالات و فضایل ایشان را دارند و برخی از آنها نمود بیشتری دارد، مانند: دو غیبت حضرت موسی برای امتحان امتش، زیبایی حضرت یوسف، سبک زندگی حضرت الیاس، و عمر طولانی حضرت خضر علیهم السلام.
مشارکت و هم‌افزایی - لطفاً این پرسش و پاسخ را در راستای جهاد تبیین، برای دوستان به اشتراک بگذارید؛ متشکر.
