خودداری و منع از ازدواج با زنان چشم آبی!

در حدیث است که با دختر چشم آبى ازدواج نکنید اگر قرار باشد که هیچ مسلمانى با او ازدواج نکند با وجودى که ازدواج حق هر انسانى است پس اینجا عدالت خدا چه مى شود. آن دختر یا زن دست خودش نبوده که چشم آبى شود یا نشود!!
 اولاً روایتى که دلالت بر ازدواج نکردن با دختر چشم آبى کند را نیافتیم؛ بلکه عکس آن روایتى از پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وارد شده که حضرت مى فرماید: «تزوجوا الأزرق فان فیهن الیمن» وسائل الشیعه، شیخ حر عاملى، ج 14 باب 20 ح3؛ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملى، ج 14 باب 20 ح 3.؛ «با زنان چشم آبى ازدواج کنید که در آنها برکت است».

لکن باید اشاره کرد که در روایتى، پیامبرصلى الله علیه وآله - که ظاهراً همین روایت منشأ شبهه سؤال کننده شده - ازدواج با چند دسته از زنان را نهى کرده اند از جمله آنان «شهبره» است. وقتى اصحاب معنى شهبره را از پیامبرصلى الله علیه وآله پرسیدند. حضرت فرمود: شهبره، زن چشم آبى بدزبان است. قال رسول الله صلى الله علیه وآله: «لا تزوّجن شهبرة... أما الشهبرة فالزرقاء البذیة»؛بحارالأنوار، علامه مجلسى، ج 100، ص 231. در مورد این حدیث توجه به دو نکته ضرورى است:

1. در صدر اسلام و حتى قبل از آن، رومى ها دشمنان اصلى عرب محسوب مى شدند و به خاطر آنکه شاخص ترین نشانه فیزیکى آنان، آبى بودن چشمشان بود، این رنگ مبغوض ترین رنگ نزد عرب بوده و افراد چشم آبى تداعى کننده دشمنان آنان بود.ک: بحار الأنوار، علامه مجلسى، ج 86، ص 224..

علاوه بر آنکه ازدواج با چنین زنانى ممکن بود منجر به نفوذ سیاسى، فرهنگى، عقیدتى و به ویژه نظامى رومى ها در جامعه عرب شود. از این رو از ازدواج با آنان نهى مى شد.
2. احتمال دیگرى که مى توان در توجیه این روایت بیان داشت این است که معمولاً زنان چشم آبى از زیبایى برخوردارند و اساساً خود چشم آبى بودن مى تواند ملاکى براى زیبایى باشد از این رو روایت در صدد بیان این نکته است که صرف چشم آبى بودن شما را اغفال نکند تا بدزبانى زن را نادیده بگیرید و با او ازدواج کنید زیرا بدزبانى موجب مى شود زندگیتان با صلح و آرامش نباشد. در واقع طبق این روایت زمانى که امر دائر شد بین زیبایى ظاهرى و زشتى درونى و روحى؛ زیبایى ظاهرى را باید کنارى نهاد و از ازدواج با زنى که خصلت ناپسندى دارد صرف نظر نمود.

این روایت شبیه روایت دیگرى از پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله است که خطاب به مردم فرمود: «إیاکم و خضراء الدمن. قیل: یا رسول الله! و ما خضراء الدمن؟ قال: المرأة الحسناء فى منبت السوء» ؛بحارالأنوار، علامه مجلسى، ج 100، ص 222. «بپرهیزید از سبزه زارى که بر فراز مزبله اى روییده است. سؤال شد: اى پیامیر خدا! سبزه زار بر مزبله چیست؟ فرمود زن زیبایى که در خانواده پلیدى رشد کرده باشد».
همان گونه که ملاحظه مى شود ممکن است زنى زیبا باشد اما شرافت خانوادگى نداشته باشد و یا اینکه صالح نباشد، در این صورت ازدواج با چنین زنى مى تواند مشکلاتى را به همراه داشته باشد. بر همین اساس است که زیبایى رکن اساسى در ازدواج نیست بلکه یک صفت کمالى است. یعنى اگر زیبایى با دیگر معیارهاى اساسى مانند تدیّن، اخلاق نیک و... همراه بود، ارزش دارد وگرنه ارزشى ندارد.
با این بیان روشن مى شود که اگرچه ممکن است چشم آبى بودن زیبایى محسوب شود اما پیامبرصلى الله علیه وآله خواسته اند این هشدار را بدهند که صِرف زیبایى موجب نشود از اخلاق ناپسند زن چشم پوشى کنید. زیرا زبان، ترجمان و بیان گر احوال درون است. «از کوزه همان برون تراود که در اوست».

• زبان، دریچه اى است که درون مایه ها را ظاهر مى کند. زبان انسان، آینه دل اوست. امکان ندارد که درون انسان، سالم و پاک باشد اما زبانش فحّاش و نیش زن باشد. به ویژه اینکه پس از ازدواج و بچه دار شدن، فرزند در دامن این مادر رشد و نمو کرده و تربیت مى شود.

منبع :پرسمان/ حقوق زن