فدراسیون ورزشی یا حیاط خلوتی برای دوستان

در حالی به اولین هفته تربیت بدنی در دولت جدید و وزیر ورزش تازه نفس رسیدیم که ورزش کشور حال و هوای خوبی ندارد ، شاید چهره های درخشانی را در المپیک و پارالمپیک شاهد بودیم ولی همین چهره ها و امثال آنها در طی این سالها بودند که مسئولین تحت لوای نام انها مطالبات به حق خانواده بزرگ ورزش را جوابگو نبودند و واقعیت های ورزش برای همه نمایان نشد و صداها به جایی نرسید و‌گوش شنوایی نبود !
یکی از مشکلات عدیده ورزش طی این سالها بحث مدیریت فدراسیونها بوده است ، مدیرانی که ورزش را یا اصلا نمی فهمند و یا نوعا ورزشی هستند ولی فدراسیون را تبدیل به حیاط خلوت خود و دوستانشان کرده اند ‌و جدا از بیزینس ، اجازه نفوذ دیگران را به دلیل مطامع خود و دوستانشان نمی دهند !
هم اکنون با نگاهی اجمالی به فدراسیونها کاملا می توان این موضوع را در برخی از آنها درک کرد که به اختصار و مصداقی دوسه مورد را بررسی کرده ، باشد در این دوره که شعار دولت جدید تفکر کارشناسی و شایسته سالاری است ، نظرات افراد کارشناس با ایده های مختلف حداقل مورد تامل قرار گیرد .
۱ . فدراسیون بولینگ و بیلیارد : فدراسیونی که سه دوره پیاپی مدیریت آن در اختیار یک شخص با تیم واحد و در راستای یک تفکر بود که حتی اجازه پیشنهاد و نه انتقاد به کسی داده نمی شد (چندین تجمع مردمی در جلوی وزارت ورزش در این خصوص هم نه تنها مورد توجه واقع نشد بلکه وزیر ورزش وقت هم متاسفانه از فدراسیون حمایت کردند ! ) و جالب اینکه پس سپری شدن دوره ۴ساله آخر ، وزارت ورزش وقت در اقدامی بحث برانگیز ، کسی را به سرپرستی منصوب کرد که فقط و فقط در فکر رئیس کردن همان رئیس قبلی بود با این تفاصیل که نامبره در یکی دو مجمع انتخاباتی رد صلاحیت شده ولی یاران قسم خورده او اجازه به سرانجام رسیدن مجامع را ندادند و همین شده که فدراسیون بیش از یک سال است بدون رئیس و بصورت غیرقانونی با سرپرست و دبیر موقت که دوره زمانی آنها به پایان رسیده اداره می شود و اینک که مراحل پایانی کار جهت انجام مجمع جدید برای انتخاب رئیس می باشد دوباره با همان شرایط قبلی دنبال مهندسی کردن انتخابات هستند ، نکته قابل ذکر در خصوص فدراسیون بولینگ و بیلیارد اینکه افراد در فدراسیون تغییر نمی کنند بلکه پوزیشن آنهاست که تغییر می کند !
۲ . فدراسیون جودو : فدراسیونی که می توانست در تمام رویدادهای بین المللی خصوصا بازیهای آسیایی پرچم دار باشد ولی بجز تحریم و پسرفت و حاشیه چیزی از آن به چشم نمی خورد .
۳ . فدراسیون فوتبال :
شاید بهتر باشد از آن به عنوان مافیای پول و قدرت یاد شود تا فدراسیون !
چند سوال بدون شرح :
معادله چند مجهولی انتخاب روسای هیاتهای استانی کی باید حل شود ؟ قضییه ویلموتس به کجا رسید ؟ پرونده قضایی رئیس فدراسیون که بارها از سوی نهادهای نظارتی و امنیتی و قضایی اعلام شده در چه مرحله ای است ؟ قرارداد ننگین خائن بزرگ فوتبال ، کیروش‌ چرا هیچوقت شفاف اعلام نشد ؟ و دهها و صدها مورد دیگر که توهین به شعور مردم و خصوصا جامعه ورزش است !
در مورد فدراسیونهای بسکتبال و همگانی و اسکیت و تیروکمان و …. هم حرف و حدیث کم نیست ، هرچند که هستند فدراسیونهایی که با تمام وجود در توسعه و استعدادپروری و افتخار آفرینی برای ورزش با همه کاستیها ولی در مسیر کمال هستند .
باید یکبار برای همیشه با استفاده از تجربیات صاحب نظران و کارشناسان واقعی ورزش تکلیف اساسنامه فدراسیونها و شرایط کلی و جزیی آنها نهایی شود ، امروز مدیریت فدراسیونها به افرادی مانند رسول خادم ها و مرحوم یزدانی خرم ها نیاز دارد اگر قصد تحول داریم .
هفته ‌تربیت بدنی هفته به به ‌و چه چه ورزش نیست ، هفته نگاه واقعی به ورزش است ، هفته بررسی مشکلات و مشخص نمودن نقاط ضعف است و در یک کلام درد بسیار است ولی گوش شنوا نیست ، قطعا بازگوکننده واقعیت ها آدم بده داستان خواهد بود ولی رسالت قلم و تعهد به ورزش انشااله ماندگار خواهد بود .
یاعلی 

مهرماه ۱۴۰۳
مطبوعات کشور