یادداشت علی بدیع روزنامه نگار مستقل
فرهنگ شهروندی در ارتباط با حمل و نقل عمومی و رفتارهای ترافیکی
امروزه ترافیک شهری به یکی از معضلات بزرگ اجتماعی در اکثریت شهرهای بزرگ و پرجمعیت جهان تبدیل شده که تبعات منفی بسیاری را به دنبال داشته و دارد و اولین عامل در جهت رفع و یا کاهش آن ، فرهنگ سازی است .
- اگر امروز به کلان شهرهای بزرگ دنیا در کشورهای توسعه یافته برویم ، اولین چیزی که خودنمایی می کند فرهنگ ترافیکی است که همه افراد جامعه از مسئولین رده بالا گرفته تا کودکان خود را مقید به آن می دانند و این رفتارها نه با چوب و چماق میسر شده و نه با عوامل بازدارنده مانند جریمه و ... بلکه فقط و فقط با فرهنگ سازی برای ارتقا زندگی بهتر امکان پذیر است ، البته فرهنگ سازی با شعار و تبلیغات کاذب در تضاد کامل است و این یکی از مشکلات جامعه امروز ماست . بالاترین فرهنگ سازی در حوزه حمل و نقل شهری ، تشویق و ترغیب آحاد جامعه به استفاده از حمل و نقل عمومی است ، که متاسفانه شعار این برنامه را می دهیم ولی آنطور که باید و شاید به آن عمل نمی کنیم ، یعنی نه دولت سهم خود را برای تکمیل ناوگان حمل و نقل عمومی شهرداریها پرداخت می کند و نه شهرداریها انگیزه لازم را از باب هزینه و زمان و تکریم به افراد استفاده کننده از ناوگان حمل و نقل عمومی می دهند ، به عنوان مثال وقتی معاونت حمل و نقل فلان شهرداری کشور ، پرسنل خود را از سرویس اداری منع می کند و افراد همین معاونت باری بر دوش حمل و نقل درون شهری اضافه می کنند ، واقعا می توان نام انرا فرهنگ سازی انهم از سوی متولی امر گذاشت ، و یا اینکه در تبلیغات میدانی در حوزه حمل و نقل عمومی از ایستگاههای مترو و بدنه اتوبوسها گرفته تا پایانه های تاکسی شهری ، بجای آنکه فرهنگ سازی برای استفاده از حمل و نقل عمومی باشد ، فضای تبلیغی خارج از این امر قرار گیرد و دنبال تبلیغات سیاسی و سیاسی کاری
- باشد که اصلا ربطی به روابط عمومی های مربوطه ندارد و وظیفه ای در قبال آن ندارند ، تکلیف کاملا مشخص است و هیچ انتظاری برای بهبود آن نباید داشت !
در رفتارهای ترافیکی هم غیر از این نیست ، اگر به اصطلاح فرهنگ سازی کردیم ولی قانون گذار و مجری قانون به آن متعهد نباشد ، کاری از پیش نخواهد رفت مانند مسیر ویژه اتوبوسهای تندرو که گویی فقط اتوبوسها در مسیر اشتباهی در حرکت هستند و جدا از رفتار نادرست ترافیکی از سوی همه ، انگیزه همان کسانی هم که از حمل و نقل عمومی مانند اتوبوس استفاده می کنند قطعا کم خواهد شد ، البته سابقه مثبت انرا هم داریم که می تواند الگو باشد و ان استفاده اجباری از کمربند ایمنی بود که با فرهنگ سازی درست و پای کار آمدن همه اقشار و مسئولین در دهه ۷۰ ، در کوتاه مدت به یک فرهنگ و رفتار مثبت ترافیکی تبدیل شد و ارتقا و کیفیت بهتر زندگی شهروندی را به دنبال داشت .خلاصه اینکه اگر می خواهیم گرایش بیشتر مردم به حمل و نقل عمومی باشد و رفتارهای ترافیکی مثبتی را در حوزه شهری شاهد باشیم ، فرهنگ سازی واقعی و پای کار بودن همه احاد جامعه خصوصا مسئولین ، در آن بالاترین نقش را دارد به شرط انکه واقعا بخواهیم و آنوقت است که می توانیم .
یاعلی/ اردیبهشت ۱۴۰۴