یادداشت سردبیر
نقش گفتوگو، اطلاعرسانی و رویدادهای بازنشستهمحور در کاهش اعتراضات بازنشستگان
به گزارش کارگر آنلاین، اعتراضات خیابانی و تجمعات گروهی بازنشستگان، پیش از آنکه ریشه در بحرانهای اقتصادی یا مدیریتی داشته باشد، اغلب محصول «شکاف ارتباطی» میان نهاد متولی و ذینفعان است. تجربههای جدید در مدیریت افکار عمومی نشان میدهد هرگاه گفتوگو جای تعلیق، و اطلاعرسانی پیشدستانه جای سکوت سازمانی را بگیرد، سطح تنش اجتماعی بهطور معناداری کاهش مییابد.
گفتوگوی منظم و ساختارمند با نمایندگان بازنشستگان، امکان تبدیل «مطالبات خام» به «درخواستهای قابل policy» را فراهم میکند. در چنین وضعیتی، احساس دیدهشدن و شنیدهشدن، خود بهعنوان یک متغیر کاهنده نارضایتی عمل میکند؛ حتی اگر همه مطالبات بهسرعت محقق نشود.
از سوی دیگر، اطلاعرسانی شفاف، مستمر و قابل راستیآزمایی، نقش مستقیم در مهار شایعات، کاهش عملیات روانی شبکهای و مدیریت انتظارات دارد. نبود روایت رسمی بهموقع، عملاً میدان را به روایتهای غیررسمی و هیجانی واگذار میکند که بسترساز کنشهای اعتراضی میشوند.
در کنار این دو مؤلفه، طراحی و اجرای رویدادهای «بازنشستهمحور» اعم از نشستهای هماندیشی، میزهای پاسخگویی، برنامههای فرهنگی–هویتی و مناسبتمحور، سرمایه اجتماعی سازمان را بازسازی میکند. این رویدادها، بازنشستگان را از «سوژه اعتراض» به «شریک گفتگو» تبدیل میکند؛ تغییری که مستقیماً بر کاهش کنشهای خیابانی اثرگذار است.
جمعبندی آنکه مدیریت اعتراضات بازنشستگان نه با رویکرد امنیتی، بلکه با حکمرانی ارتباطی ممکن است؛ حکمرانیای که گفتوگو، اطلاعرسانی هدفمند و کنشهای مشارکتمحور را بهعنوان ابزارهای پیشگیرانه و پایدار به رسمیت میشناسد.
