دسته گل جدید بانک کارآفرین؛ حق حضور چند صدمیلیون تومانی هیات مدیره تنها برای سه ماه سال

به گزارش کارگر آنلاین، از جمله این مجموعه ها می توان به بانک کارآفرین اشاره کرد که در صورت هالی مالی مربوطه اش که اخیراً منتشر شده، برای اعضای هیأت مدیره اش حق حضورهای چند صد میلیارد ریالی پرداخت کرده است.

صورت های مالی سه ماهه 99 بانک کارآفرین نشان می دهد که این بانک در بخش هزینه های عمومی و اداری، بیش از ۵ میلیارد ریال هزینه کرده است در حالیکه این رقم برای کل سال گذشته 6 میلیارد و 340 میلیون ریال بوده است و از قرار معلوم تنها در سه ماهه نخست سال 99 بیش از 50 درصد رشد داشته است.

این رقم های پرداختی در حالی است که بر اساس مستندات موجود حقوق حضور اعضای هیأت مدیره این بانک در سال های پیشتر یعنی سال 97 و 96 به ترتیب 3 میلیارد و 691 میلیون ریال و 3 میلیارد و 900 میلیون ریال بوده است؛ واقعیتی که اثبات می کند در سال 98 و نیز سه ماهه نخست سال جاری حق حضورهای قابل تأمل گذشته حتی تا دو برابر افزایش یافته است.

البته آنچه مورد اشاره قرار گرفت همه نکات جالب این پرداختی ها نیست، به ویژه اگر از تعداد اعضای هیأت مدیره بانک مطلع شویم.

توضیح بیشتر اینکه بانک کارآفرین 3 عضو موظف و 2 عضو غیرموظف، یعنی در مجموع 5 عضو هیأت مدیره دارد که ترکیب هیئت مدیره آن را به این شکل تشکیل داده اند؛ محمدرضا فرزین مدیرعامل و عضو موظف هیئت مدیره، محمدرضا خورسندی رئیس و عضو موظف، مهدی سیف علیشاهی عضو غیرموظف، احمد بهاروندی عضو موطف و نادرصنعتی نژاد فرد نائب رئیس و عضو غیرموظف هیئت مدیره.

این حق حضورهای مورد اشاره تنها به 5 نفر پرداخت شده است؛ دریافتی های هنگفت و قابل تأملی که می دانیم همه درآمد این افراد را شامل نمی شود و آنها به واسطه مشاغل اصلی که دارند حقوق و مزایای دیگری نیز در سبد درآمدی سالانه خود می بینند.

پرداخت حق حضور در جلسات با این ارقام البته محدود به بانک کارآفرین نیست و قبلا نیز خبرهای مشابهی در مورد حق حضورهای نجومی در مورد دیگر شرکت های خصوصی و دولتی منتشر شده بود.
حق حضورهایی میلیارد ریالی که با هر حساب و کتابی منطقی و عادلانه به نظر نمی رسند و به نظر می رسد بیشتر به محلی برای توجیه پذیر کردن پرداختی های ویژه به اعضای هیأت مدیره تبدیل شده است.

با این همه گویا اراده و یا توانی برای برخورد و یا مقابله با چنین شرایطی در نهادهای مسئول دیده نمی شود؛ واقعیت ناراحت کننده ای که رسانه ها را ناگزیر می کند همه ساله چون کوبیدن آب در هاون بدون اثرگذاری امیدبخش انتقاد از چنین شیوه هایی را تکرار کنند.