نرخ بیکاری کم شد؟ +جدول

به گزارش کارگر آنلاین، مساله کاهش نرخ بیکاری از جمله مواردی است که هر بار دولتها بر سر کار میآیند، وعدههای بسیاری درباره آن بیان میشود. دولت حسن روحانی نیز از همان ابتدا، 5 مساله مهم را بیان کرده بود که یکی از آنها، مساله بیکاری و رسیدگی به آن بود. نگاهی به آمارهای سالهای 92 تا 98 نشان از دو شکست در نمودار نرخ بیکاری دارد.
آنطور که آمارهای مرکز آمار ایران نشان میدهد، نرخ بیکاری در سال 93 حدود 39.6 درصد بود که در پایان اولین سال دولت یعنی سال 93 به رقم 39.2 درصد رسید تا قدری از تب و تاب نرخ بیکاری 40 درصدی دولت قبل کم کرده باشد. این نوسانات در سال 94 قدری سمت و سوی متفاوتی به خود گرفت و به رقم 40 درصدی بازگشت.
بیشترین نرخ بیکاری ثبت شده برای دولت روحانی مربوط به سال 96 با رقم 34.4 درصد بود که در دو سال پیاپی بعد از آن به ارقام 43.1 و 42.5 درصد کاهش یافت. دولت در فاصله سال های 92 تا 98 شاهد افزایش نرخ بیکاری هم بود اما در دو مقطع تلاش کرد تا در نمودار نرخ فزاینده بیکاری، شکست ایجاد کند.
اما شاید بد نباشد به یک نرخ دیگر هم نگاهی بیاندازیم. وقتی عنوان «بیکار» را به کار میبریم، منظورمان بخشی از جمعیت فعال اقتصادی است که شغل ندارند. یعنی دنبال کار هستند. حالا اگر نگاهی به جمعیت فعال اقتصادی در ابتدا و انتهای فعالیتهای دولت داشته باشیم خواهیم دید که جمعیت فعال اقتصادی در ابتدای این دولت نزدیک به ۲۴ میلیون و ۷۵۰ هزار نفر بوده اما حالا به ۲۷ میلیون و ۳۴۰ هزار نفر رسیده است. این یعنی رشد ۱۰.۵ درصدی جمعیت فعال اقتصادی ظرف شش سال.
از طرفی نباید فراموش کرد که بخشی از افزایش نرخ بیکاری در عملکرد دولت روحانی مربوط به رکود حاکم بر اقتصاد و خالی بودن منابع بعد از 8 سال ریاست جمهوری دولت قبل است که به هر حال خود را روی شاخصهای اقتصادی نشان داده است.