کارگران کارخانه پارس پامچال ۴ماه مزد و ۸ ماه حق بیمه طلبکارند
کارگر آنلاین | کارگران کارخانه رنگسازی «پارس پامچال» واقع در شهر صنعتی قزوین از پرداخت نشدن ۴ماه حقوق و ۸ ماه بیمه و سایر مطالبات صنفی خود گلایه دارند.
تعدادی از کارگران کارخانه پارس پامچال در استان قزوین در تماسی گفتند: عدم پرداخت منظم دستمزد و بیمه در کارخانه پارس پامچال، مشکلات خانوادگی و معیشتی زیادی برای کارگران به وجود آورده است.آنها افزودند: به علت مشکلات مالی کارفرما و پرداخت نشدن ۴ماه از دستمزدهایمان؛ نسبت به هزینههای واقعی زندگی، هر روز سفرههایمان کوچکتر میشود.این کارگران که برای دریافت معوقات مزدی خود بارها به نهادهای مسئول مراجعه کردهاند، هنوز پاسخی دریافت نکردهاند.این کارگران همچنین نگران پرداخت حق بیمههای خود هستند. آنها اظهار داشتند: جدا از بحث حقوق، حدود ۸ ماه حق بیمه ما نیز به حساب تامین اجتماعی واریز نشده است.آنها گفتند: بخش دیگری از مشکلات این واحد تولیدی به مشکلات شرکت با سازمانها و ادارات دولتی بازمیگردد و این اختلال در تولید، باعث نگرانی کارگران باقیمانده بابت آینده شغلی آنها شده است.معوقات کارگران کارخانه پارس پامچال درحالی پرداخت نشده که مدیریت این مجموعه؛ عمدهترین مشکل این واحد تولیدی که یکی از واحدهای بورسی با ۲۸۰۰ سهامدار است را جدا از طلب کارگران و سایر بدهیها، مشکلاتی میداند که از یکسال پیش برخی نهادها برای این و احد بوجود آوردهاند و فعالیت کارخانه را در زمینه صادرات مسدود کردهاند.این کارگران با اشاره به اینکه برای پرداخت حقوق بارها با مسئولان کارخانه صحبت کردهایم، افزودند: مسئولان این کارخانه همواره اذعان دارند تا وقتی منابع مالی کارخانه تامین نشود، توانایی افزایش تولید و پرداخت حقوق نخواهند داشت.بنا بر ادعای این کارگران؛ فعالیت کارخانه پارس پامچال از حدود ۵۰ سال پیش برای تولید محصولات رنگ و رزین آغاز شده و هماکنون بازار خوبی هم در داخل و هم در دیگر کشورها دارد.آنها ضمن بیان اینکه هرچند تلاش مدیریت فعلی کارخانه پارس پامچال برای سر پا نگه داشتن کارخانه درخور توجه است، اظهار داشتند: از مسئولان در استان و شهرستان گلهمندیم که علارغم اطلاع از مشکلات این کارخانه؛ سکوت اختیار کرده و در پیگیری مطالباتمان هیچ واکنشی از خود نشان نمیدهند.کارگران در خاتمه گفتند: انتظار داریم مسئولان؛ مشکلات کارگران و کارخانه پارس پامچال را پیگیری کنند چراکه کارگران این واحد تولیدی بیش از این تحمل بیپولی و مشکلات ناشی از آن را ندارند.