چرا در قرآن، انسان و آدم را به این کلمات نامیده شده‌اند؟
کلمات و اسمائی که امروزه در زندگی از آنها استفاده می‌کنیم بر اساس حکمت‌ها و دلایلی ایجاد شده‌اند که ریشه برخی از آنها را می‌توان در آموزه‌های قرآن کریم و حدیث های مستند از اهل بیت علیهم السلام جستجو کرد. به خصوص کلماتی که در قرآن کریم مورد استفاده قرار گرفته‌اند، ریشه‌ها و حکمت‌های مهمی دارند که آشنایی با آنها می‌تواند برخی ا اسرار را برای ما آشکار کند.
در این میان، نامیده شدن انسان به کلمه انسان و همچنین نامیده شن آدم با این عنوان دلیل و حکمتی دارد که در برخی از احادیث پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام به آنها اشاره‌هایی شده است.
دلیل نامیده شدن آدم به این کلمه
در این باره از امام جعفر صادق علیه السلام روایت شده است که آن حضرت فرمودند: «به این دلیل آدم را آدم نامیده‌اند که از ادیم آفریده شده است.»
ابن بابویه در این خصوص در یکی از آثار خود به نام علل الشرایع توضیح داده است که ادیم، نام زمین چهارم بود و حضرت آدم علیه السلام از آن آفریده شد. به همین علت گفته شده که آدم علیه السلام از ادیم الارض خلق شده است.
علت نامیده شدن انسان به این عنوان
در روایت‌های دیگری هم به رمز خوانده شدن انسان به این کلمه اشاره‌هایی شده است. به عنوان مثال در حدیثی از امام صادق علیه السلام عنوان شده که آن حضرت فرمودند: «به این دلیل انسان را انسان نامیده‌اند که نسیان و فراموشی دارد. چنانکه خداوند متعال درباره او می‌فرماید: وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِیَ» به این معنا که «ما قبلاً با آدم عهدی بستیم، پس او آن را فراموش کرد.»
منابع:
تفسیر قرآن؛ علامه طباطبایی علل الشرایع؛ محمد بن علی ابن بابویه بحارالانوار؛ علامه مجلسی
الحمدلله