شهیدی که نیمی از ثواب مجاهدتهای خود را به همسرش هدیه داد
گمنام زندگی کرد و گمنام هم از میان ما رفت، امروز هم اگر بخواهی بر سر مزارش بروی، باید قبرش را در میان قبور مطهر شهدای گمنام بیابی؛ چراکه به عقیده همسرش «انسان بههر شکلی که زندگی کند، همانگونه نیز از دنیا خواهد رفت»؛ آری! گمنامی برای شهرتپرستها دردآور است اگرنه، همه اجرها در گمنامی است!
«شهید گمنام» نیست؛ اگرچه سالهای سال در گمنامی برای نجات جان انسانها مجاهدت کرد؛ از جبهههای دفاع مقدس گرفته تا «جبهه مقاومت» در سوریه، حتی دلش میخواست به «یمن» برود تا در آنجا هم به معالجه مجروحان بپردازد؛ اما قسمت او نشد. همیشه برای خدمت به مردم بیقرار بود، تا اینکه پس از سالها مجاهدت، در جبهه مقابله با «کرونا» و نجات جان هموطنان، مدال «شهید مدافع سلامت» را برگردن نهاد و آسمانی شد.
شهید مدافع سلامت دکتر «محمود قاسمپور» را باید در روایت خانوادهاش شناخت؛ بنابراین همراه با چند همرزم قدیمی این شهید والامقام، به منزلشان رفتم. در میان خاطراتی که از شهید مدافع سلامت دکتر «محمود قاسمپور» نقل میشود، تصویری از پدر خانواده روی میز آینه نظرم را جلب میکند که در کنار آن تصویر سردار سپهبد شهید حاج «قاسم سلیمانی» قرار دارد؛ نمیدانم چه حکمتی در عشق و علاقه خانوادههای شهدا به حاجقاسم وجود دارد؛ تا جایی که هروقت از آنها مصاحبه میگیرم، آن موقعی که درباره شهید خود صحبت میکنند، صلابت، صبر و استقامت در سخنان و نگاه آنها موج میزند؛ اما وقتی موضوع، به سردار دلها میرسد، اشک از چشمان آنها جاری میشود.
همرزمان شهید مدافع سلامت دکتر «محمود قاسمپور» پس از ساعتی منزل ایشان را ترک میکنند؛ بنابراین فضا برای گفتوگو با خانواده وی فراهم میشود. مصاحبه را با همسر شهید آغاز میکنم و سپس با برادرش همکلام میشوم. همسر شهید «قاسمپور»، یکی از زنان صبور و مقاوم این مرز و بوم است؛ این را میتوان از میان روایتهایی که از زندگی همسر شهید خود میگوید، فهمید. در میان روایتهای تلخ و شیرین او، هیچ نشانهای از پشیمانی وجود ندارد؛ بلکه هرچه میگوید، به آن افتخار میکند؛ خصوصاً وقتی از صبر و آرامشی که بهعقیدهاش خداوند به او هدیه داده است، سخن میگوید و وعدهای که همسر شهیدش به او داده و گفته است: «نیمی از ثواب تمام کارهایی که میکنم، برای تو».
آنچه پیش رو دارید، روایت همسر سردار شهید مدافع سلامت دکتر «محمود قاسمپور» از ۳۷ سال زندگی مشترک با این شهید والامقام است که در ادامه از مقابل دیدگانتان میگذرد.
دفاعپرس: شهید مدافع سلامت دکتر «محمود قاسمپور» را بهصورت کوتاه برای مخاطبان خبرگزاری دفاع مقدس معرفی کنید.
شهید «محمود قاسمپور» از رزمندگان بهداری رزمی در دوران دفاع مقدس بود. وی همزمان با حضور در جبهه، تحصیلات خود را نیز ادامه داد، تا اینکه سال ۱۳۶۷ برای ادامه تحصیل، در رشته «جراحی عمومی» دانشگاه شیراز قبول شده و پس از پایان تحصیلات، در بیمارستانهای مختلفی مشغول به کار شد؛ ولی با توجه به اینکه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز مسئولیتهایی نظیر «فرماندهی بهداری نیروی دریایی»، «فرماندهی بهداری نیروی هوایی» و... را برعهده داشت، اولویت کارهای خود را در این زمینه میگذاشت، تا اینکه از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بازنشسته شد.
همسرم پس از بازنشستگی بیکار نمینشست و بهصورت خودجوش هرجایی که کاری بود، انجام میداد تا اینکه موضوع فتنه تکفیریها در سوریه پیش آمد و وی برای درمان رزمندگان مدافع حرم که مجروح میشدند، داوطلبانه به سوریه رفت و حدود یکسال و نیم در «جبهه مقاومت» حضور داشت و در اواخر نیز تا هنگام شهادتش، بهمدت ۲ سال در بیمارستان «شفا» مشغول بهکار شده بود.
دفاعپرس: از خاطرات دوران دفاع مقدس همسرتان بگویید؛ چگونه آن دوران را برای شما توصیف میکرد؟
همسرم یک انسان عاشقی بود؛ وگرنه دلیلی ندارد که انسان از این سختیهایی که کشیده است، به خوبی و خوشی یاد کند. بهنظر من دوران سختی را پشت سر گذاشت؛ اما واقعاً عاشق جبهه و جنگ بود.