تصویر پروفایل‌هایی که نماد سپاسگزاری شدند

کارگرآنلاین: مقام پدر و مادر آن جا مشخص می شود که خداوند در قرآن بعد از نام خود از نام آن ها یاد می کند. پدرها همیشه در یاد و خاطر فرزندانشون هستند. خرید یک جفت جوراب چند سالی میشه با حال و هوای طنز نزدیکی های روز پدر به نقل محافل و شبکه های اجتماعی تبدیل شده است.

امسال روز پدر کاربران فضای مجازی در کنار همه لطیفه ها و طنزهای جورابی روز پدر با یک حرکت خود جوش تصمیم گرفتند برای عکس پروفایل هایشان درشبکه های اجتماعی تصویر پدرانشان را قرار دهند.

انگار این بار تکنولوژی و شبکه های اجتماعی به جای دورکردن آدم ها از هم یک نقش جالب بازی می کنند.پیام رسان ها تبدیل به ابزاری شدند تا علاقمندان و افرادی که از آن ها استفاده میکنند با تصویر پروفایل هایشان از ریشه و مهر و علاقه خود به پدر می گویند.

در مسیر برگشت به خانه با مترو کاملا اتفاقی نگاهم به گوشی خانمی افتاد که کنار من ایستاده بود. برای عکس پروفایل تلگرام خودش تصویر پدرش را انتخاب کرده بود.

بعد از معرفی خود به عنوان خبرنگار پرسیدم چرا عکس پدر را انتخاب کردید. انگار منتظر بود تا کسی دلیل این کار را بپرسد، کمی بغض کرد و گفت: در بین عکس‌‌های آلبوم خانوادگی دنبال بهترین و قدیمی‌‌ترین عکس پدرم بودم و عکسی که بیشتر از من به دوران پر از خاطرات کودکی می برد انتخاب کردم و به جای عکس خودم گذاشتم.

خانم یوسفی ادامه داد: یعنی من این هستم، من پدرم هستم؛ یعنی پدرم کسی است که می‌شود به او افتخار کرد، می‌شود اسمش را همه جا بلند جار زد، می‌شود عکسش را بالا برد؛ یعنی می‌توانم عکس پدرم را به جای عکس خودم بگذارم و پشت سرش پنهان شوم! درست مثل کودکی‌ها که از سر وکول پدرم بالا می‌رفتم و موقع قایم باشک پشت سرش قایم می‌شدم تا همبازی‌های کودکی‌ام نتوانند مرا پیدا کنند! راستی خوب است آدم پدری داشته باشد که بتواند عکسش را سر دست بگیرد و به فرزندی‌اش افتخار کند، خوب است آدم پدری داشته باشد که بتواند اسم عزیزش را همه جا فریاد بزند و با آب و تاب از خاطرات شیرین و دلنشینش با همه بگوید!

در زمانه ای که برخی از جوانان، پدر و مادر پیر خود را مزاحم و دست و پا گیر زندگی خویش می بینند و سعی در دور شدن از آنها دارند شاید همین حرکت به ظاهر ساده چه بسا بهترین وسیله برای شادی و خشنودی پدران شود.

در قطب مخالف این بی حرمتی ها افرادی بوده اند و هستند که در سایه تربیت قرآنی، حتی والدین خود را در سنین پیری بهتر از فرزندان خود نگه می دارند که این خود، نوعی از احساسات و عواطف الهی است. حتی این روابط پس از مرگ هم با انسان همراه است و از پرجوش ترین احساسات انسانی، روابط والدین و اولاد است و همه اینها بدون جلب منفعت است، و همین ویژگی است که قداست خاصی به این علاقه می بخشد.

هر چند فرزندان نمی توانند حق احترام به پدر و مادر را ادا کنند؛ ولی باید به مقدار امکان، سعی کنند تا رضایت آنها را که رضای الهی است، کسب کنند.