درگیری فیزیکی یک نماینده بر سر منافع شخصی با عنوان منافع ملی!

کارگرآنلاین: با این طرح، یک نفر هم صاحب خانه نمی شوددر جریان برگزاری نشست علنی سه شنبه گذشته مجلس شورای اسلامی، معاون پارلمانی وزارت جهاد کشاورزی، با نماینده مردم آمل درگیری فیزیکی پیدا کرد و در جریان درگیری یقه پیراهن این مسئول دولتی پاره شد. خلاصه آنکه شدت درگیری در سطح علنی مجلس به قدری بود که ناطق مجلس مجبور شد، نطق خود را نیمه کاره گذاشته و این دو فرد را از هم جدا کند.

 ماجرا از این قرار بود که در جریان نشست، پس از آن‌که خلیل آقایی، معاون پارلمانی وزارت کشاورزی و عزت‌الله یوسفیان‌ملا، نماینده مردم آمل در مجلس شورای اسلامی با یکدیگر درگیر شدند، آقایی با عصبانیت فریاد می زد و یوسفیان ملا در سوی دیگر با فریادهای خود پاسخ وی را می داد.

در حالی که آقایی به ‌شدت عصبانی شده‌ بود و سعی داشت، خود را به یوسفیان ‌ملا برساند، دیگر نمایندگان تلاش می‌کردند که جلوی داد و فریاد آقایی را بگیرند.

عزت الله یوسفیان ملا در گفت و گو با یکی از خبر گزاری ها از حوادث رخ داده در صحن مجلس ابراز تأسف کرده و می گوید: گویا برخی مقامات شأن مجلس را رعایت نمی‌کنند که این جای گلایه بسیار دارد.

وی اعتراض به آزاد کردن واردات برنج را عامل درگیری در صحن مجلس عنوان کرد و یادآور شد: روز گذشته پس از حضور آقای آقایی در صحن مجلس، نامه‌ای درباره واردات بی‌رویه برنج به معاون پارلمانی وزارت جهاد کشاورزی دادیم و بخشی از اعتراض‌مان را شفاهی به اطلاع وی رساندیم.

نماینده آمل گفت: هنوز فاصله‌ام با آقای آقایی زیاد نشده بود که دیدم وی در حال فریاد کشیدن است و پس از مدتی یقه خود را پاره و شروع به ناسزا گفتن کرد.

نماینده مردم آمل در مجلس شورای اسلامی به مشکلات عمده کشاورزان در استان‌های شمالی کشور اشاره کرد و افزود: تولیدکنندگان برنج با مشقت فراوان محصول تولید می‌کنند، ولی وزارت جهاد کشاورزی بدون در نظر گرفتن محصولات آنها برنج وارد می‌کند و هنگامی که به این موضوع اعتراض می‌کنیم، به ما ناسزا می‌گویند و برایمان یقه پاره می‌کنند.

اما گویا این همه ماجرا نبوده و پای دیگر قضیه ـ که آقایی بود ـ در گفت و گویی ابعاد جدیدی از ماجرا را آشکار کرده است. خلیل آقایی، معاون امور مجلس وزیر جهاد کشاورزی، با رد ادعای این نماینده می‌گوید: ایشان در هفت، هشت ماه گذشته حتی یک‌ بار هم بحث برنج‌های وارداتی را مطرح نکرده است.

یوسفیان‌ملا سال‌هاست به دنبال محقق‎‌ کردن وعده انتخابی خود در آمل است و می‌خواهد ٤٠٠ هکتار زمین مرکز تحقیقات برنج در بابل را به فرودگاه تبدیل کند و وزارت جهاد کشاورزی به دلیل اینکه این زمین از نوع درجه یک (زمین با خاک بسیار مرغوب) است و تغییر کاربری آن از کشاورزی به مرکز خدماتی مانند فرودگاه، غیرکارشناسی است، با آن مخالفت و همین او را به ‌شدت عصبانی کرده است.

او به دعوایش در مجلس هم این گونه اشاره می‌کند: وقتی در مجلس بودم، یوسفیان‌ملا آمدند. من به رسم احترام برخاستم تا دیده‌بوسی کنم؛ اما او نپذیرفت و از همان اول شروع به فحاشی کرد و گفت: وزیر جهاد را با استیضاح به مجلس می‌کشانم.

پس از کمی تلاش برای آرام‌کردن ایشان گفتم: همین چند روز قبل (روز یکشنبه، دیدار رهبری با نمایندگان مجلس دهم) مقام معظم رهبری در سرفصل ترجیح مصالح ملی به مصالح منطقه‌ای، معظم‌له دقیقا مصداق فرودگاه را مطرح کردند که ممکن است یک فرودگاه برای یک منطقه در اولویت باشد، ولی به ‌صورت ملی برای کشور در اولویت نباشد و می‌توان از فرودگاه شهرهای مجاور استفاده کرد.

در خود مازندران سه فرودگاه در ساری، نوشهر و رامسر وجود دارد. این موضوع، محور دعوای ایشان با من بود، بعد هم عصبانی شد و به سینه بنده زد و یقه‌ام را کشید. پس از آنکه متوجه شدم یقه‌ام پاره شده، برخاستم و سر او داد زدم که هم فحش می‌دهی و هم یقه‌ام را پاره می‌کنی؛ حالا هم باج می‌خواهی؟

گفتم: باج نمی‌دهم، اما آبروی تو را می‌برم. حتی در عکس‌ها معلوم است که به یقه‌ام اشاره می‌کنم. مگر من دیوانه‌ام که خودم یقه‌ام را پاره کنم؟ آنجا که حرف باج را به میان آوردم، آقای کوچکی‌نژاد، نماینده رشت، جلوی دهانم را گرفت، من یک کلمه به ایشان فحاشی نکردم و او به بنده افترا زد.

فارغ از دعوایی که رخ داده یک نکته در اینجا دارای اهمیت است؛ عزت‌الله یوسفیان‌ملا آن‌گونه که مسئولان جهاد کشاورزی می‌گویند، از سال ٩٣ به دنبال احداث فرودگاه در اراضی گاودشت است. زمین انتخابی او ـ که درخواست تغییر کاربری آن را هم دارد ـ ٤٠٠ هکتار زمین از اراضی درجه یک کشاورزی است که اکنون در مرکز تحقیقات برنج شمال و گاوداری وزارت جهاد کشاورزی در منطقه گاودشت در حوزه شهرستان بابل قرار دارد؛ اما نکته اینجاست که یوسفیان‌ملا در نامه‌ای که خطاب به حجتی، وزیر جهاد کشاورزی برای احداث فرودگاه نوشته است، از این اراضی به ‌عنوان زمین‌های لم‌یزرع یاد می‌کند.

 
سندی که در شبکه های اجتماعی در حال دست به دست شدن است

متن نامه یوسفیان‌ملا چنین است: احتراما مازندران و به ‌طورکلی شمال کشور، محروم‌ترین استان‌ها در راه ارتباطی اعم از جاده و ریل هوایی هستند. با بررسی‌های انجام‌شده، زمینی نسبتا مناسب در منطقه گاودشت‌دره شهرستان آمل وجود دارد که فاقد حتی یک اصله درخت و بدون‌ کشت رها شده که از نظر وزش باد و شرایط جغرافیایی نیز (برای احداث فرودگاه) خوب است.

این در حالی است که این زمین، از اراضی درجه یک کشاورزی است و تغییر کاربری آن به فردوگاه یا هر اقدامی دیگر ـ به گفته کارشناسان ـ نوعی زمین‌خواری قانونی محسوب می‌شود؛ موضوعی که دلاور حیدرپور، رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران نیز بر آن صحه می گذارد. این مقام مسئول می‌گوید: پیگیری این خواسته از سوی یوسفیان‌ملا به سال ٩٣ بازمی‌گردد که در همان زمان نیز با آن مخالفت شد.

این اراضی متعلق به مرکز تحقیقات برنج و گاوداری است که در آن برنج و سه نژاد گاوی مورد تحقیق است. در اینجا هم برنج‌کاری و علوفه کاشت می‌شود. این زمین‌ها از نوع درجه ‌یک کشاورزی است و تغییر کاربری آن به ‌صلاح نیست؛ آن هم در سالی که با نام اقتصاد مقاومتی نام‌گذاری شده است.

او به زمین گاودشت اشاره می‌کند که محل اختلاف شهرستان آمل و بابل است: این زمین از لحاظ ثبت جغرافیایی و سیاسی در حوزه بابل است، اما روستای وسطی‌کلا هم در آن منطقه واقع شده که این روستا متعلق به شهرستان آمل است.

نمایندگان بابل هم با احداث فرودگاه در این منطقه مخالف‌اند و جای دیگری را برای احداث فرودگاه در منطقه احمدکلا در بابلسر که سابقه فرودگاهی دارد و منطقه‌ای نظامی بوده را مدنظر دارند. احداث فرودگاه و امکاناتی چون این اتفاق برای زمان‌هایی است که همه‌ چیز ایده‌آل است، نه در زمانی که برای پرداخت حقوق کارمندان هم دچار مشکلیم.

با این حال هنوز این نماینده مجلس از کرده خود ابراز پشیمانی نکرده و با اینکه موضوع فرودگاه را رد نمی کند، حاضر نیست تا درباره ماجرای درگیری خود در صحن علنی مجلس توضیحات بیشتری دهد.

یوسفیان ملا در گفت و گو با تابناک، با لحن زننده خود خطاب به خبرنگار ما گفت: موضع فرودگاه هم جز موارد مطرح در دعوا بود؛ اما من به خاطر برنج های آلوده وارد درگیری شدم، شما چرا پیگیر این موضوع هستید؟ بروید دنبال کار خودتان.

در مجلس گذشته نیز اتفاقاتی از این دست در مجلس روی داده بود؛ اما تقریبا هیچ یک از ماجراها به درگیری فیزیکی با این شدت ختم نشده بود، یا حدقل موضوع جدل، چیزی غیر از منافع شخصی و امیال فردی نمایندگان مجلس بود.

امروز برخی از نمایندگانی که خود را عصاره فضایل ملت می دانند، کار را به جایی رسانده اند که حاضرند به دلایل فردی، صحن مجلس را به تشنج بکشند؛ آن هم در شرایطی که کشور در بحران اقتصادی غوطه ور است و هر دقیقه مجلس آن حدود 18 میلیون تومان برای مردم هزینه دارد، نباید آبستن چنین حوادثی شود./تابناک