ارائه پیشنهادهای پژوهشی در نشست هماندیشی بنیاد قرآن

نشست هماندیشی بنیاد قرآن با عنوان «آیندهپژوهی فعالیتهای قرآنی و اولویتبندی مسائل و چالشها» شب گذشته، ۲۸ بهمنماه در فرهنگسرای رسانه تهران برگزار شد.
این برنامه با قرائت قرآن از سوی حجتالاسلام یوسفوند آغاز شد و در ادامه حجتالاسلام حسینزاده، دبیرکل بنیاد قرآن گفت: برگزاری این گونه جلسات در شناسایی مسائل مبتلابه جامعه، به ویژه جامعه قرآنی ضروری به نظر میرسد. بدیهی است این گونه جلسات ضمن شناسایی مسائل قرآنی باعث همافزایی و بالندگی فرهیختگان و اندیشمندان قرآنی در ارائه راهکارهای اجرایی خواهد شد.
وی ادامه داد: از اهداف برپایی نشست مذکور میتوان به ارائه پیشنهادهای پژوهشی در زمینه آیندهپژوهی فعالیتهای قرآنی، شناسایی و اولویتبندی مسائل و چالشهای نظام توسعه فرهنگ قرآنی و پیشنهادهای پژوهشی دوازدهگانه، اخذ نظرات علما، اندیشمندان و قرآنپژوهان در خصوص عناوین پژوهشی ذکر شده، انتخاب چند عنوان پژوهشی برای پیگیری و انجام پژوهشهای ارائه شده با هماهنگی سایر نهادهای قرآنی دولتی و مردمنهاد اشاره کرد.
دبیرکل بنیاد قرآن بیان کرد: بنیاد قرآن با توجه به اینکه یک تشکیلات قرآنی مردمنهاد است و فرهیختگان و پژوهشگران قرآنی با آن همکاری میکنند، آمادگی خود را جهت پذیرش تعدادی از عناوین پژوهشی اعلام کرده و در اولین نشست هماندیشی بنیاد قرآن نظرات علما و پژوهشگران قرآنی اخذ شده و با طرح آن در جلسات آتی و تکمیل آنها تعدادی از عناوین پژوهشی را جهت تهیه نهایی انتخاب و ارائه خواهد کرد.
وی به عناوین پیشنهادی پژوهشی ارائه شده اشاره و اظهار کرد: از عناوینی که نیاز به پژوهش دارند میتوان به مواردی نظیر نهادینهشدن فساد و دروغ در مدیریت کشور، ارزش و هنجار نشدن آموزش عمومی قرآن در فرهنگ خانوادهها و فرهنگ عمومی جامعه، عدم آشنایی و انس کافی با متن، مفاهیم و معارف قرآن و فقدان تواناییهای لازم برای فعالیتهای قرآنی در دانشآموختگان حوزوی و دانشگاهی رشتههای دینی، کاهش اعتقاد به قرآن و اسلام در مسئولان و بدنه جامعه، بیگانگی نسل جوان با قرآن به دلیل ضعف علمی و رفتاری معلمان و کمبود آگاهی و ضعف باور نسبت به اهمیت و محوریت قرآن در مدیران و فعالان نظام فرهنگی کشور اشاره کرد.
حسینزاده افزود: همچنین تبدیل فعالان قرآنی به نماد قشریگری، دنیاطلبی و مخالف اخلاق، محوریت سرگرمی در فضای مجازی و غفلت از امور دینی در بخش عمده نسل جوان، فقدان نظام تربیت مدیران و برنامهریزان بااخلاص و کارآمد قرآنی، تهی شدن فضای رشتههای قرآنی دانشگاهی از معنویت و رفتار قرآنی، افزایش مرجعیت شخصی، تکثر فهم در دین، ناتوانی نظام تبلیغات دینی در پاسخگویی و دفاع از حقانیت قرآن، غلبه فرهنگی آموزش سایر دروس بر درس قرآن و انزوا و حذف در نظام مدیریت مدارس کشور و ... از دیگر عناوین پژوهشی پیشنهاد شده است.
وی عنوان کرد: تحلیل علّی و معلولی مسائل شناسایی شده با رویکرد پویاییشناسی سیستمها، راهکارهای تقویت شناخت و انس با قرآن مسئولان جامعه در سطوح و حوزههای مختلف، متنکاوی جلسات شورای توسعه فرهنگ قرآنی و تحلیل محتوای آن، اجرای پیمایش ملی میزان ارزش بودن تعلیم قرآن میان خانوادهها، بررسی میزان آشنایی و انس و توانایی فهم و تدبر در قرآن روحانیت، بررسی برنامه درسی حوزههای علمیه و پیشنهادهای لازم برای قرآن محور کردن آن و میزان بهرهگیری عموم مردم از رسانههای سنتی قرآنی را نیز میتوان به عنوان پیشنهادهای پژوهشی دیگری مطرح کرد.
حسینزاده ارزیابی نسبت میان برنامه درسی قرآنی و مشاغل قرآنی، تربیت مدیران و برنامهریزان با اخلاص و کارآمد قرآنی، تحلیل شبکه تصمیمگیری امور قرآنی کشور و ارائه مدل پیشنهادی، بررسی راهکارهای افزایش آگاهی و باور نسبت به اهمیت و محوریت قرآن در مدیران و فعالان نظام فرهنگی کشور، راهکارهای فرهنگسازی توجه به خودسازی و خلوص در مدیران و فعالان ارشد مسئول امور قرآنی کشور را از دیگر سرفصلهای پیشنهادی برای پژوهش ذکر کرد.