درس‌آموزی از یک‌حرکت اخلاقی بجای ذوق‌زدگی!
به گزارش کارگرآنلاین، "من امروز بعد از ده سال از پیروزی انقلاب اسلامی،همچون گذشته اعتراف می‌کنم که بعض تصمیمات اول انقلاب در سپردن پست‌ها و امور مهمه کشور به گروهی که عقیده خالص و واقعی به اسلام ناب محمدی(ص) نداشته‌اند، اشتباهی بوده است که تلخی آثار آن به راحتی از میان نمی‌رود."(صحیفه ج ۲۱،ص۲۸۵)
این یکی از ده‌ها رفتار شجاعانه و درس‌آموز امام راحل(ره) به همه،خصوصا" مسئولان کشور بود که اگر اشتباهی عمومی و با تاثیرات فراگیر مرتکب شدند،با شهامت توام با ندامت به آن اعتراف و از تکرار آن پرهیز کنند. بگذریم که این رفتار امام ناشی از بزرگواری ایشان بود و پس از این اعتراف، تصریح می‌کنند:"...گر چه در آن موقع هم من شخصا" مایل به روی کار آمدن آنان نبودم ولی با صلاحدید و تایید دوستان قبول نمودم و..."
این نه تنها مشی بنیانگذار جمهوری اسلامی بلکه مشی رهبری معظم و برخی دیگر از دست‌پرورده‌های امام راحل(ره) نیز بوده و هست.
در این یادداشت بنای مرور همه نمونه‌های چنین رفتاری را ندارم و فقط به موردی که اخیرا" اتفاق افتاد می‌پردازم!
چند روز پیش از آیت‌الله حائری شیرازی که از دیرباز به عنوان استاد اخلاق شناخته شده بودند و اقشار متنوعی در سراسر کشور و از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون از ایشان بهره ها برده اند، متنی منتشر شد که جریان دوم خرداد با ذوق‌زدگی زائدالوصفی با تیتر "طلب حلالیت حائری شیرازی از خاتمی" در رسانه‌های خود اعم از مجازی و فیزیکی باز نشر دادند.
متن نوشته آیت‌الله حائری شیرازی عبارت است از:"بسم الله الرحمن الرحیم. عارضه‌ی اخیرم که تکلم در حد «سلام» و «والسلام» است نه نشان‌دهنده‌ی پایان عمرم است و نه چیز دیگر؛ ولی فرصتی است تا از همه‌ی کسانی که در وادی رقابت سیاسی و … به آنها ستم کرده‌ام حلیّت بطلبم. مثلاّ از شخصی پرسیدم شما چرا می‌گویید خاتمی رئیس‌جمهور شود؟ او گفت: چون خوشکل است. گفتم: یزید هم خوشکل بود. از دیگری پرسیدم چرا به آقای ری‌شهری رأی می‌دهی؟ گفت: چون حافظ قرآن است. گفتم: حجاج ابن یوسف هم حافظ قرآن بود. بالاخره اگر در این دنیا حلال نکنند، عاقبتِ روز بازخواستم، سیاه‌رویی است. از همه حلیّت می‌طلبم. دعا فرمایید."
این رفتار این استاد اخلاق، بیش از آنکه فرحبخش این جریان و احیانا" خود آقای خاتمی باشد، باید موجب تنبه و درس‌آموزی از آن باشد!
وقتی یک شخصیت و عالم وارسته و اخلاقی از عبارتی که معلوم است در صدد یزید دانستن خاتمی و حجاج دانستن آیت‌الله ری‌شهری نیست و فقط در مقام محاجه اینگونه مطرح شده، چنین طلب حلالیت می‌کند و از سیاه‌رویی خود در روز بازخواست نگران است پس وای به حال آنانکه با اشتباهات بزرگ خود چه ظلمی که به نظام اسلامی و مردم نکردند!
اینجا بد نیست به برخی رفتارهای آقای خاتمی که در جریان فتنه ۸۸ رخ داد و خواسته و ناخواسته در ایجاد و گسترش آن موثر بود مروری داشته باشم.
۱) اعلام برنده شدن مهندس موسوی همزمان با انداختن برگه رای در صندوق جماران!(هر چند اضافه می‌کند من پیشگو نیستم)
۲) انتشار خبری مبنی بر تبریک وی به موسوی در ساعت ۱۲:۱۰ روز رای گیری در دو سایت وابسته به اصلاحات و عدم تکذیب آن!
۳) همراهی با موسوی و کروبی در ۲۳ خرداد با بیانیه ای که عملا" فرمان شورش علیه جمهوریت بود.
۴) حضور در راهپیمایی اعتراض‌آمیز و غیرقانونی ۲۵ خرداد که منجر به کشته شدن چند نفر و آتش‌زدن چند اتوبوس، بانک و حمله به پایگاه بسیج مقداد شد. خاتمی مانند دیگر مسببان این ماجرا هیچوقت این رفتارها را محکوم نکرد و با عاملان آن وقایع مرزبندی ننمود.
۵)صدور بیانیه در همراهی با موسوی و کروبی و دعوت به حضور "پر نشاط و شاداب".در این بیانیه تعابیر "مسالمت‌آمیز" و " قانونی" آمده بود ولی وقتی اصل حرکتی غیرقانونی بوده چگونه می‌شود حضور پر نشاط و شاداب در آن قانونی باشد؟!
۶) نامه سرگشاده و مشترک با موسوی در ۲۸ خرداد ۸۸، به آیت الله شاهرودی رئیس وقت قوه قضائیه در دفاع از بازداشت شدگان و مدنی خواندن رفتار آشوب گران!
۵)در خواست راهپیمایی مجمع روحانیون مبارز به دبیرکلی خاتمی برای ۳۰ خرداد به رغم اقامه نماز جمعه توسط رهبر انقلاب در ۲۹ خرداد و تعلل در لغو آن به رغم عدم صدور مجوز.
تعدادی از معترضان بر اساس دعوت مذکور به خیابان ها آمدند و در پی اقدامات آشوب گرانه، تعدادی از شهروندان در روز ۳۰ خرداد کشته شدند!
اینها نمونه هایی از رفتارها و اقدامات آقای خاتمی است که نه تنها در مهار فتنه و کنترل شرایط نقشی ایفا ننمود بلکه حداقل در دامن زدن به فتنه و آشوب نقش مهم و تعیین کننده داشت.
آیا اگر خاتمی بجای اعلام برنده شدن و تبریک زودهنگام به موسوی،همه را به انتظار تا اعلام نتایج قانونی و تمکین از آن فرامی‌خواند باز هم آن اتفاقات به آن شکل رخ میداد؟
آیا اگر خاتمی پس از راهپیمایی ۲۵ خرداد، قاطعانه اقدامات آشوب‌طلبانه آن روز را محکوم می‌کرد و صف خود را از آنان جدا می‌نمود،فتنه آنگونه گسترش پیدا می‌کرد؟
آیا اگر آقای خاتمی بجای نامه سرگشاده به رئیس قوه قضائیه و صدور بیانیه و تهییج معترضان و آشوب طلبان، بیانیه ای خطاب به هوادارانش و نامه سرگشاده‌ای به موسوی و کروبی منتشر می‌کرد و آنها را به رعایت قانون و تمکین در برابر نهادهای قانونی فرامی خواند، آتش فتنه‌انگیزان، آنگونه شعله ور می‌ماند؟
و آیا و آیا...
حتما" پاسخ ابن پرسش ها منفی است و حتما" آقای خاتمی در تحمیل هزینه های سنگین و غیرقابل جبران به مردم و نظام در فتنه ۸۸ سهم مهمی دارد.
امروز نیز آقای خاتمی که بهتر از هرکس دیگری هم از دروغ بزرگ تقلب در انتخابات ۸۸ مطلع است، هم حمایت های بی دریغ و موثر رهبری در دوران ریاست جمهوری را کاملا" درک کرده و هم مشمول تکریم و احترام کم سابقه رهبر فرزانه انقلاب پس از دوران ریاست جمهوری بوده است، می‌تواند یکبار دیگر سهم خود را در تقویت نظام ایفا کند و از سرزنش سرزنش کنندگان نهراسد!
خوب است همه ما و آقای خاتمی از رفتار آیت‌الله حائری شیرازی درس بگیریم و با توبه و طلب حلالیت از سیاه‌رویی در روز رستاخیز، خود را نجات بدهیم.
منبع: فارس