سید العزیزو همنشین گمنام آیت الله بهجت را بشناسید+عکس

حجت الاسلام محمد ادریسی نوشت:رحلت بزرگان و عالمان برای اسلام و مسلمانان حزن‌آلود و کمرشکن است و امروز در غم از دست دادن یکی از بزرگان دارالمومنین کاشان روز را به شب رساندیم.
حدود ۱۳ سال پیش فرزند آیت‌الله بهجت، آقا شیخ علی بهجت را در جلسه‌ای ملاقات کردم و از ایشان پرسیدم که چه شد پدر شما این مرجع بزرگ که عارفی واصل بود در اوج مشکلات کشور و این ایام غبارآلود از دست دادیم و ایشان به رحمت خدا رفت، و می‌دانید که تاریخ ارتحال آیت‌الله بهجت ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۸ است.
آن روزها همه مردم در نقاط مختلف کشور سخت محتاج رهنمودها و بیانات ایشان بودند و به شهادت و بیان بزرگان دیگر همه می‌دانیم که آیت‌الله بهجت در سلامتی بودند و هیچ مشکل جسمی و بیماری حاد آن‌چنانی هم نداشتند، گرچه کهولت سنی داشتند اما این را هم می‌دانستیم که ایشان موت اختیاری داشتند و می‌توانستند این موت را به تاخیر بیاندازند و گفت‌وگوی مفصل درباره مسائل دینی در آخرالزمان و نقش علما و نخبگان در بصیرت افزایی داشتیم.

در بخشی از این گفت‌وگو آقا شیخ علی بهجت گفت که آقا را تخییر و مخییر کرده بودند که بماند و فتنه‌های آخرالزمان را تحمل کند و یا اینکه با ارتحال خود در این ایام حضور نداشته باشد و آن روزها این مطلب برای بنده و کسانی که در آن جمع چندنفره بودیم بسیار سنگین، ناراحت‌کننده و پر نکته بود.
وقتی باخبر شدیم که آیت‌الله سیدعزیز امامت هم‌نشین آیت‌الله بهجت به رحمت ایزدی پیوست یاد گفته‌های ایشان درباره شخصیت و مسلک آیت‌الله بهجت افتادیم و اینکه در ملاقات ایشان چه گذشت و چه گفت‌وگوهایی ردوبدل شد.
آیت‌الله سید عزیز امامت فرزانه‌ای کم‌نظیر، شخصیتی علمی و عالمی عامل بود و همواره در اندیشه محرومان و خدمات اجتماعی بسیاری داشت و با ایشان مردم مأنوس بودند و حق استادی بر گردن ما دارد و به دست ایشان مفتخر به پوشیدن لباس روحانیت شده و معمم شدیم.
ایشان می‌گفت: هنگامی‌که به دیدار آیت‌الله بهجت می‌رفتیم غالباً و اکثر نزدیک به همه اوقات ملاقات بدون هماهنگی با بیت ایشان بود و می‌دیدم که آیت‌الله بهجت شخصی را از نزدیکان خود برای استقبال ما می‌فرستاد و به او می‌گفت که بروید سید العزیز آمد و او را بیاورید و این سید بزرگ و عالمی جلیل‌القدر از دیار کاشان است که به ملاقات ما می‌آید، بروید به استقبالش که مشتاق دیدارش هستیم.
امروز هیچ‌کدام از این ۲ عارف واصل و عامل و دوست‌داشتنی و مردم‌دار یعنی آیت‌الله‌العظمی بهجت و آیت‌الله سید عزیز امامت کاشانی در این دنیای فانی نیستند و در دیاری دیگر خارج از این دنیای زودگذر همدیگر را ملاقات می‌کنند و لیکن آثار و خدمات علمی و اجتماعی آن‌ان برای همیشه ماندگار است و امید که همنشین پیامبر اکرم(ص) باشند.